همزمان با اعتصاب سراسری کارگران پروژهای صنایع نفت، پتروشیمی، فولاد و مس، در یک هفته گذشته، گروههای مختلف ضمن حمایت از این اعتصابها، به مناسبت نزدیک شدن به اول ماه می، مصادف با روز جهانی کارگر با صدور بیانیهای خواستار اتحاد بین گروههای مختلف صنفی شدند. «شورای بازنشستگان ایران» و «بازنشستگان مستقل تهران»، «شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت» و «کانون مدافعان حقوق کارگر» به همین مناسبت بیانیههایی جداگانه صادر کردند.
کانون مدافعان حقوق کارگر به مناسبت اول ماه مه، روز جهانی کارگر، با صدور بیانیهای اعلام کرد که به پیشواز اول ماه مه جنبش همیاری-برابری و دادخواهی برای دگرگونی بنیادی میروند. کانون مدافعان حقوق کارگر با اشاره به خیزش سراسری مردم ایران و حضور کارگران در اعتراضها نوشت: «کارنامه بسیار درخشان جنبش مزدبگیران با گذشت بیش از ۷ ماه مبارزه برای تغییر بنیادی همچنان مسیر اجتماعی خود را در پیش رو میگشاید و هر روز فصلی جدید از استقبال مردمی را میان مزدبگیران، کارگران و زحمتکشان و سایر اقشار مردمی را باز میکند، فصلهای جدیدی که هریک بیانگر خواستههای انباشتهشده مردم از حاکمانی است که سالها و دههها حقوق مردم را پایمال کردهاند.»
در این بیانیه به صدها اعتراض اجتماعی و صنفی در یکسال گذشته در نقاط دور و نزدیک ایران اشاره شده و آمده است: «آتش اعترضات در صنایع پایهای امروز فروزانتر شده است، دستگیری هزاران نفر، گروگانگیریهای بدون پشتوانه و اسیرکشیهای یکسال گذشته تنها بخش کوچکی است از آنچه که توسط حاکمان ارائه شده است.»
مدافعان حقوق کارگر در این بیانیه اعلام کردند که روز کارگر و روز معلم را به روز اعتراض به وضعیت موجود تبدیل خواهند کرد. این گروه کارگری همچنین اعلام کرد که این روزها را به تعطیلی عمومی برای بیان خواستههای مردمی تبدیل خواهند کرد و از تمامی گروههایی که حمایت خود را از منشور اعلام کردهاند خواستند تا از این حرکت حمایت کنند.
در پایان این بیانیه آمده است: «امروز بعد از گذشت ۴۴ سال، زحمتکشان میدانند بالاییها نمیخواهند تغییری در عملکرد خودشان بهوجود بیاورند و هر روز بر سیستم امنیتی و کنترلی زحمتکشان و جنگ روانی میافزایند، اما پایینیها هم دیگر خود را با این شرایط غیرانسانی هماهنگ نمیکنند و برای خیزی بلند، برنامهریزی میکنند.»
شورای بازنشستگان ایران و بازنشستگان مستقل تهران نیز در بیانیهای مشترک به مناسبت اول ماه مه، اعلام کردند که اول ماه می را با اعتراضهای «زنده و واقعی موجود»، مرتبط خواهند کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این گروههای بازنشستگان ضمن اشاره به اعتصابهای اخیر کارگران، خیزش «زن زندگی آزادی»، اعتراضهای معلمان، اعتراضهای پرستاران، اعتراضها علیه حمله به مدارس و... اعلام کردند که همزمان با فرا رسیدن اول ماه می امسال، برای تحقق خواستههای تدوینشده در منشور مطالبات حداقلی ۲۰ تشکل صنفی و مدنی در دل انقلاب بزرگ «زن زندگی آزادی» تلاش میکنند.
شورای سازماندهی اعتراضهای کارگران پیمانی نفت نیز در بیانیهای، روز جهانی کارگر را روز همبستگی و اتحاد و روز دادخواهی و مبارزه علیه سیستمی دانست که ناخواسته کارگران را به جنگی نابرابر برای بقا و زنده ماندن کشانده است. شورای سازماندهی در این بیانیه با اشاره به شرایط و موقعیت ویژه روز کارگر در سال پیش رو با سالهای گذشته نوشت: «این تفاوت ناشی از ادامه جنبش و انقلاب «زن، زندگی، آزادی» است. انقلابی رهاییبخش که ما کارگران یک رکن اصلی آن هستیم. حرف ما حرف جامعه است و ما همواره علاوه بر آن که مطالبات خود را پیگیری کردهایم، خواست جامعه و درد مردم را نیز فریاد کشیدهایم.»
شورای سازماندهی اعلام کرد که همواره خواستار پایان دادن به هرگونه ستم، تحقیر و تبعیض علیه زنان بوده است و حجاب را ابزار سرکوب کل جامعه میخواند. این شورا در ادامه این بیانیه نوشت: «مخالفت خود را با اعدام ابراز کردهایم، حقوق همه شهروندان فارغ از جنسیت، قومیت، مذهب و عقیده را برابر دانستهایم، ما گفتیم که به هیچ شکلی از اعمال قدرت از بالای سر خود، چه در محل کار و چه در زندگی و جامعه تن نخواهیم داد و برای تحقق خواستههایمان بهترین شکل اداره جامعه را در اداره شورایی و اعمال اراده جمعی میدانیم. اینها همگی مشترکات ما با جنبش زن، زندگی، آزادی است که تماما ضد هرگونه تبعیض، استثمار، انقیاد و ستم طبقاتی است.»
این گروه کارگری با اشاره به اعتصاب در بیش از ۱۰۰ مرکز و شرکت و کارگاه و مجتمع نوشت: «ما آغازکننده جنبشی بزرگ و گسترده برای دستمزد شدهایم. جنبشی علیه فقر، تبعیض و استثمار که زندگی دون شان انسان را بر ما تحمیل ساخته است. این جنبش نباید در همین قد و اندازه باقی بماند. خواستهای که از طرف ما کارگران پروژهای طرح شده مطالبه همه کارگران است، بنابراین فراخوان ما به همه بخشهای کاری و کارگری در نفت و سایر مراکز کاری این است که به جنبش عظیم مبارزه برای دستمزد بپیوندند تا در همین راستا، با قدرت اعتراضات سراسریمان مصوبه شورایعالی کار، این سرکوب مزدی کارگر را عقب بزنیم.»
آنها همچنین خواستار پیوستن گروههای دیگر کارگری به این اعتصابها شدند و بر آزادی فوری کارگران زندانی و دستگیر شدگان خیزش هشت ماهه و همه زندانیان سیاسی تاکید کردند.