وقتی مادر شاه چارلز سوم، ملکه الیزابت دوم، در مقابل جمعیت عظیمی رسما تاج بر سر گذاشت-مراسمی که برای اولین بار در تاریخ از تلویزیون پخش شد- هنوز تا تاجگذاری این شاهزاده ۷۰ سال باقی مانده بود.
پس از مرگ شاه جورج ششم -که از عمل ریه نجات پیدا نکرد- در ۵۶ سالگی و در روز ۶ فوریه ۱۹۵۲، دخترش الیزابت ۲۷ ساله بر تخت نشست.
به نوشته نیویورک پست، وارث تاج‌وتخت وقتی این خبر بهت‌انگیز را دریافت کرد، با شوهرش فیلیپ، شش هزار و ۵۰۰ کیلومتر دورتر در کنیا بود. او فورا با هواپیما به بریتانیا بازگشت و هنگام پیاده شدن از هواپیما به نظر مغموم می‌آمد.
سرخط روزنامه‌های محلی از «زنده باد ملکه الیزابت» پر شد.
او در فوریه ۲۰۲۲ در توییتی به مناسبت سالگرد رسیدنش به سلطنت نوشت: «حتی پس از ۷۰ سال همچنان آن روز را هم به خاطر مرگ پدرم، شاه جورج ششم و هم به علت شروع سلطنتم، به یاد دارم.»
به‌دلیل مرگ ناگهانی پدرش، مراسم تاجگذاری تا دوم ژوئن ۱۹۵۳ به تاخیر افتاد و در این مراسم هشت هزار و ۲۵۱ مهمان، از ۱۲۹ کشور و منطقه، در کلیسای وست‌مینستر لندن حاضر شدند.
به علاوه، ۲۷ میلیون نفر نیز از تلویزیون و ۱۱ میلیون از رادیو، بیننده و شنونده این مراسم بودند.
ژاکلین بوویه، همسر آینده جان اف کندی، رئیس‌جمهوری آمریکا، نیز به نمایندگی از واشینگتن‌تایمز هرالد، جزو خیل خبرنگارانی بود که حضور داشتند.
به نوشته نیویورک پست، شبکه بی‌بی‌سی این رویداد تاریخی را با تمام شکوه و تشریفاتش-البته با تصاویر سیاه‌وسفید در دستگاه‌های ابتدایی و ساده تلویزیون آن دوره- ثبت و ضبط کرد.
به گزارش بی‌بی‌سی که به لطف ملکه برای اولین بار داخل کلیسای وست‌مینستر دوربین کار گذاشته بود، در ایالات متحده ۸۵ میلیون نفر تصاویر ضبط شده از لحظه‌های مهم این مراسم را تماشا کردند. در طول مسافت هفت کیلومتری راه‌پیمایی ۱۶ هزار نفره نیز دوربین گذاشته بودند.
ملکه در آن روز طبق معمول بارانی و گرفته در لندن در مقابل سه میلیون نفر که در خیابان‌ها حضور داشتند، به همراه دوک ادینبرو که یونیفرم نیروی دریایی به تن داشت در کالسکه زرینی که هشت اسب اخته خاکستری آن را می‌کشیدند آن مسیر را طی کرد.
در سال ۲۰۱۸، ملکه آن کالسکه چهار تنی طلاکاری‌شده را «وحشتناک» توصیف کرد و در مستند شبکه اسمیتسونین گفت: «زیرش یک اهرم بیشتر نداشت و چندان راحت نبود.»
اما ملکه با آن پیراهن ساتن سفید پرجزئیات می‌درخشید، پیراهنی که سر نورمن هارتنل، همان طراح پیراهن عروسی ملکه در سال ۱۹۴۷، طراحی کرده بود.
هشت ماه طول کشید تا لباس حاضر شود و گلدوزی‌های ابریشمی نمادهای گل‌‌دار کشورهای بریتانیا و حوزه مشترک‌المنافع به همراه شبدر چهارپری برای خوش‌یمنی روی آن کار شود.
در سایت رسمی کلیسای وست‌مینستر آمده است:«هزاران دانه مروارید ریز درون (نعلبکی‌های) نقره سراسر لباس را پوشاند.»
به گزارش واشینگتن پست، هارتنل پیراهن ملکه مادر، شاهدخت مارگریت خواهر الیزابت، شاهدخت الکساندرا بزرگ‌ترین عموزاده‌اش و دوشس کنت و شش دوشیزه ملازم را نیز طراحی کرد.
به‌رغم برنامه‌ریزی‌های دقیق، ملکه هنگام ورود به کلیسا با مشکل عجیبی روبرو شد. به نوشته مجله تاریخ بریتانیا، خواب فرش ورودی کلیسا را در جهت اشتباه انداخته بودند.
او در فیلم مستند تاجگذاری می‌گوید: «راستش لحظه‌ای را به یاد می‌آورم که رسیدم به کپه‌ای فرش و دیگر نمی‌توانستم هیچ حرکتی بکنم» و منظورش لحظه‌ای است که حاشیه فلزی ردای طلایی‌اش گیر کرده بود.
در ضمن به گزارش مجله تاریخ بریتانیا، روغن مقدسی که در تاجگذاری پدرش به کار رفته و قرار بود خودش هم با آن مسح شود، در بمباران‌های جنگ جهانی دوم از بین رفته بود و شرکت تولیدکننده آن هم دیگر فعالیت نمی‌کرد.
خوشبختانه یکی از بستگان کهن‌سال که در آن شرکت منحل‌شده کار می‌کرد چند گرمی از روغن اصلی را کنار گذاشته بود و با آن مقداری روغن تازه درست کردند.
به گزارش وب‌سایت رسمی خاندان سلطنتی، علیاحضرت دیهیم حکومتی جورج چهارم را در مسیر مراسم تاجگذاری به سر داشت، تاجی متعلق به سال ۱۸۲۰ و مزین به گل سرخ، ترشک شبدری و گل خار که هزار و ۳۳۳ الماس و ۱۶۹ مروارید دارد.
به گزارش نیویورک پست، او ساعت ۱۱ و ۲۰ دقیقه صبح در حالی که گروه همسرایان سرود «شادان بودم» را می‌خواندند، وارد شبستان کلیسای وست‌مینستر شد.
سپس روی صندلی تاجگذاری نشست و تاج پنج پوندی سنت ادوارد، ساخت ۱۶۶۱ را روی سرش گذاشتند.
عصایی تزیینی نیز جزو لباس و زیورآلات تشریفاتی او بود و یک گوی که آن را «کره‌ای طلایی محاط در یک صلیب و دارای کمربندی از الماس، زمرد، یاقوت، یاقوت کبود و مروارید با یاقوت ارغوانی درشتی بر تارک» توصیف کرده‌اند.
ملکه پس از ادای سوگند در محراب زانو زد و با گذاشتن دست راست روی کتاب انجیل مقدس گفت: «هر آنچه پیش از این در همین جا قول دادم انجام خواهم داد و رعایت خواهم کرد. خداوندا یار و یاور من باش.»
لازم به ذکر است چارلز نخستین فرزند ملکه بود که گذاشتن تاج پادشاهی بر سر مادرش را دید، چون خواهرش، شاهدخت آن، به علت آن‌که خیلی کم‌سن‌و‌سال بود و هنوز دو ماه مانده بود که سه ساله شود، در این مراسم حضور نیافت.
به گزارش نیویورک پست، ملکه بعد از این مراسم رسمی وارد نمازخانه سنت ادوارد شد تا تاج سنگین خود را با تاج حکومت امپراتوری، تاجی مزین به الماس، یاقوت کبود، زمرد، مروارید و یاقوت به وزن قابل‌تحمل‌تر سه پوند، عوض کند.
ملکه بعد از تاجگذاری در حالی که همچنان تاج حکومت امپراتوری را بر سر داشت، همراه خانواده‌اش برای ادای احترام به جمعیت دوستداران به ایوان قصر باکینگهام آمد.
او در پایان این روز تاریخی با حضور در برنامه پخش تلویزیونی شامگاهی از مردم تشکر کرد و قول داد خدمتگزار ملت باشد.
او در این برنامه شامگاهی گفت: «در سراسر این روز خاطره‌انگیز، آگاه بودن به بهره‌مندی از دعاها و حمایت فکری شما مایه نشاط و استواری من بود.»
