با اینکه یکی از عمده‌ترین دلایل حمله روسیه به اوکراین جلوگیری از توسعه قلمرو ناتو بود و مسکو پیوستن روزافزون کشورهای اروپای شرقی به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) را تهدیدی برای امنیت خود می‌دانست، تداوم نبرد در اوکراین باعث شد کشورهای اروپایی بیشتری درصدد پیوستن به ناتو برآیند.

روزنامه النهار العربی در مقاله‌ای به قلم راغده درغام، با اشاره به این موضوع بحث‌برانگیز نوشت: با پیوستن سوئد به ناتو، دریای بالتیک به «دریاچه» ناتو تبدیل خواهد شد، سپس پیمان ناتو می‌تواند آبراهه‌های منتهی به شهرهای مهم و حیاتی روسیه مانند سن‌پترزبورگ و مواضع مهم نظامی و راهبردی روسیه در شهر ساحلی کالینینگراد را ببندد. این در حالی است که سامانه‌های موشکی اسکندر مستقر در این شهر قادرند هر پایتخت اروپایی را هدف قرار دهند. افزون بر آنکه جرقه هرگونه رویارویی هسته‌ای نیز از همین شهر زده خواهد شد. از این‌ رو، ناتو قصد دارد با استفاده از گزینه‌های مختلف از جمله در انزوا قرار دادن مردم روسیه و توسل به اقدام‌هایی در دریای بالتیک که به قطع اینترنت در روسیه منجر شود، ولادیمیر پوتین را تحت فشار قرار دهد.

حدود ۸۰ درصد ارتباط اینترنتی روسیه با جهان از طریق دریای بالتیک فراهم می‌شود. با پیوستن سوئد به ناتو، حلقه محاصره روسیه در دریای بالتیک تنگ‌تر می‌شود و در واقع عضویت سوئد توازن نظامی، فناوری و ارتباطات را تغییر می‌دهد. به این ترتیب ابتدا فنلاند که با روسیه مرز زمینی طولانی دارد، پس از پیوستن به ناتو، روسیه را از زمین در محاصره قرار داد و سوئد نیز با ورود به ناتو، روسیه را از دریا محصور خواهد کرد.

در این مقاله همچنین آمده است که سوئد در زمینه فناوری‌های نظامی به پیشرفت‌های چشمگیری دست یافته است و بنابراین، پیوستن این کشور به ناتو توانایی‌های نظامی این ائتلاف مهم نظامی را افزایش می‌دهد. در نتیجه، ناتو ترکیه را به عنوان عضو این پیمان که تا به حال با عضویت سوئد موافقت نکرده است، تحمل نخواهد کرد؛ به‌ویژه اینکه آنکارا سوئد را به پناه دادن و حمایت از گروه‌های کرد متهم می‌کند.

در واقع، عضویت سوئد بدون توجه به هرگونه اتفاقی، اجتناب‌ناپذیر است و تنها عاملی که این موضوع را به تعویق می‌اندازد، چانه‌زنی با آنکارا است. اکنون اگر رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهوری ترکیه، همچنان به جلوگیری از عضویت سوئد در ناتو مصمم باشد، ایالات متحده و کشورهای اروپایی با استفاده از راهکارهای مختلف ترکیه را مجازات خواهند کرد.

در این مقاله، با اشاره به اهمیت مسئله عضویت سوئد آمده است که موضوع پیوستن سوئد به ناتو تنها در چارچوب مخالفت ترکیه موضوع بحث قرار نمی‌گیرد، زیرا مخالفت هر عضو ناتو در قبال پیوستن کشوری جدید به این پیمان، مانع ورود آن کشور به ناتو می‌شود. اما آنچه بحث و جدل بر سر آن ادامه دارد، مشروعیت و اعتبار ترکیه به عنوان عضو ناتو است. از این‌رو، می‌توان گفت که موضوع عضویت سوئد آزمونی دشوار برای روابط ترکیه با ناتو است که پیامدهای جدی به دنبال دارد.

ناتو تا ماه ژوییه پیش رو به ترکیه فرصت داده است در قبال این مسئله تصمیم خود را اتخاذ کند؛ به ویژه اینکه سوئد با پذیرفتن همه تعهدات و شروط موردنظر، خود را آماده پیوستن به ناتو کرده و تنها منتظر موافقت ترکیه است. کشورهای عضو ناتو در همه زمینه‌ها همکاری کرده‌اند تا اردوغان با حسن نیت با این موضوع برخورد کند. به همین دلیل، اگر آنکارا به لجبازی و مخالفت ادامه دهد، ایالات متحده و کشورهای اروپایی با استفاده از گزینه‌های مختلف از جمله مواردی که در زیر به آن‌ها اشاره می‌شود، ترکیه را مجازات خواهند کرد. 

کشورهای غربی به ترکیه اجازه نخواهند داد از وابستگی که با پیمان ناتو دارد، بهره‌برداری کند. آن‌ها این کشور را از دریافت هواپیماهای اف‌۱۶ محروم خواهند کرد؛ به ویژه اینکه کنگره آمریکا علاوه بر تاکید بر لزوم توقف پروژه‌های توسعه ارتش ترکیه و ایجاد مشکلات اقتصادی در روابط غرب با ترکیه، با قرارداد فروش هواپیماهای اف‌۱۶ به ترکیه مخالف است.