حمیدرضا کاظمی، عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراهای مجلس شورای اسلامی، روز یکشنبه، ۲۱ خرداد (۱۱ ژوئن)، با اشاره به اتمام کار کمیته حقیقت‌یاب مسمومیت دانش‌آموزان، گفت گزارش نهایی کمیته به رئیس مجلس برای قرائت در صحن علنی ارسال شده است.
کاظمی شیطنت دانش‌آموزان را در استفاده از بمب‌های بدبو، عامل اصلی مسمومیت دانش‌آموزان معرفی کرد.
خبرگزاری ایرنا به نقل از این نماینده مجلس نوشت: «با جمع‌آوری اطلاعات دستگاه‌های مربوطه، مشخص شد در موضوع بدحالی و مسمومیت دانش‌آموزان، عده‌ای با غرض و شیطنت و با استفاده از بمب‌های بدبو که در بازار وجود دارد، دست به این کار زدند، همچنین برخی با هدف به تعطیلی کشاندن مدارس و عده‌ای به دنبال اقدام کار کودکانه، در زمینه مسمومیت دانش‌آموزان فعالیت کرده‌اند.»
نماینده پلدختر همچنین گفت در ادامه بررسی‌ها، مشخص شد «افرادی نیز پشت صحنه بخشی از مسمومیت دانش‌آموزان بودند که پس از شناسایی، توسط دستگاه امنیتی دستگیر شدند».
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او درباره روند کار کمیته حقیقت‌یاب گفت: «برای بررسی این اتفاق در مدارس، از دستگاه‌های مربوطه، از جمله آموزش و پرورش، امنیتی، درمان و انتظامی، دعوت شد تا اطلاعات خود را به مجلس ارائه کنند. بعد از جمع‌آوری گزارش‌های شفاهی و مکتوب، جمع‌بندی نهایی صورت گرفت و گزارش به رئیس مجلس برای قرائت در صحن علنی ارسال شد.»
محمدباقر قالیبات، رئیس مجلس شورای اسلامی ایران، اسفند گذشته در نامه‌ای به روسای چهار کمیسیون بهداشت و درمان، امور داخلی کشور و شوراها، آموزش و تحقیقات و امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، دستور تشکیل کارگروه ویژه‌ای را برای رسیدگی به موضوع مسمومیت دانش‌آموزان صادر کرد.
مسمومیت زنجیره‌ای در مدارس، به‌ویژه در مدارس دخترانه ایران، از ۹ آذر ۱۴۰۱ از شهر قم آغاز شد و دامنه آن به ده‌ها شهر دیگر در سراسر ایران کشیده شد. محمدحسن آصفری، عضو کمیته حقیقت‌یاب مجلس، ۱۵ اسفند گذشته گفت بر اساس آمار ارائه‌شده تا ۱۴ اسفند، ۲۵ استان با موضوع مسمومیت روبرو بودند. او همچنین تاکید کرد بیش از پنج هزار دانش‌آموز در ۲۳۰ مدرسه در شهرهای مختلف کشور، مسموم شده‌اند.
اسفند گذشته، پس از گذشت چهار ماه از بروز نخستین مسمومیت‌ها در مدارس دخترانه، وزارت بهداشت جمهوری اسلامی ایران در نخستین گزارش خود اعلام کرد بخشی از دانش‌آموزان «با یک ماده محرک تحریک‌کننده که عمدتا استنشاقی است، مواجهه پیدا کردند و بخشی دیگر مربوط به دانشآموزانی است که در کنار دانشآموزانی بودند که با ماده محرک مواجه شدند و اضطراب و نگرانی پیدا کردند، بخش سوم هم کسانی بودند که اصلا در آن مدارس نبودند و تنها با شنیدن اخبار دچار عوارض روحی روانی شدند».
