در هر فصل، تیم‌های ایرانی باید تا دم آخر روزها را با دلهره بگذرانند تا کنفدراسیون فوتبال آسیا مجوز حرفه‌ای صادر کند. باشگاه‌های ایرانی به هزار و یک ترفند متوسل می‌شوند تا شاید به لیگ قهرمانان آسیا برسند؛ بدهی‌های خود را پنهان می‌کنند و مشکلات ساختاری مثل مالکیت‌های دولتی مشترک را نیز لاپوشانی می‌کنند.

این حکایت ملال‌آور تکرار می‌شود، اما اگر فکر کنیم که مدیران دولتی ورزش برای اصلاح ساختار باشگاه‌داری دولتی قدمی برمی‌دارند، احتمالا دچار اشتباهیم. آن‌ها راهی برای دور زدن قوانین پیدا می‌کنند و البته جرایم مالی و محرومیت‌ها نیز برای‌ان پندآموز نیست.

انتظار و اضطراب هواداران فوتبال ایران به پایان رسید و کنفدراسیون فوتبال آسیا چهار نماینده لیگ برتر در لیگ قهرمانان را اعلام کرد. هواداران پرسپولیس نگران بودند که مالکیت مشترک با استقلال مانع صدور مجوز حرفه‌ای شود. با این حال، این تیم مشکلی برای حضور در لیگ قهرمانان آسیا ندارد. بعد از ناکامی استقلال در پرداخت به‌موقع بدهی‌اش به آندره‌آ استراماچونی، سرمربی ایتالیایی سابق این تیم، گفته می‌شد که ممکن است آن‌ها با فرجام‌خواهی بتوانند به آسیا برسند، ولی کورسوی امید هواداران این تیم با اعلام فهرست نمایندگان ایران از بین رفت.

مدیران باشگاه استقلال مدت‌ها به خیال خود سعی می‌کردند به هواداران وعده بدهند که با ای‌اف‌سی مذاکره می‌کنند و به نتیجه می‌رسند. اما هواداران این تیم امیدی به وعده‌های پوچ ندارند.

با اعلام کنفدراسیون فوتبال آسیا، پرسپولیس نماینده اول ایران در لیگ قهرمانان خواهد بود و سپاهان و نساجی هم در قرعه‌کشی حاضرند. تراکتور نماینده چهارم ایران است که برای رسیدن به مرحله گروهی باید در مرحله پلی‌آف بازی کند. حریف تیم تبریزی برنده بازی بین شارجه امارات و باشوندارا کینگز بنگلادش خواهد بود. 

فولاد و گل‌گهر دو تیم دیگر لیگ برترند که توانستند مجوز حرفه‌ای بگیرند. در برابر نام شش نماینده ایران عبارت «دارای مجوز حرفه‌ای با جریمه» نوشته شده است. دلیل اشاره آن‌ها این است که این شش باشگاه معیارهای اصلی کنفدراسیون فوتبال آسیا را تامین کردند، ولی در برآورده کردن تعدادی از معیارهای ثانویه ناموفق بوده‌اند.

در آیین‌نامه مجوز باشگاهی سه دسته معیار A و B و C وجود دارد. اگر باشگاهی فقط در یک مورد از معیارهای A که ۳۵ دستورالعمل است رد شود، نمی‌تواند مجوز حرفه‌ای بگیرد.

رعایت معیارهای B نیز الزامی و شامل ۱۰ مورد است. اما اگر باشگاهی در این معیارها نقص داشته باشند، جریمه مالی می‌شود. هر ۶ باشگاه ایرانی در معیارهای B نقص داشتند. به همین دلیل، در هیئت کمیته بدوی جرایمی برای این باشگاه‌ها در نظر گرفته شد که کمیته انضباطی فوتبال ایران این جرایم را اعلام می‌کند. کمیته انضباطی از باشگاه‌ها خواسته است در این خصوص از خودشان دفاع کنند.

معیارهای رده C اختیاری است و اگر باشگاهی در این خصوص مدرکی ارائه کند مفید است و اگر هم چنین نشود، پیامدی نخواهد داشت.

این آخرین دوره لیگ قهرمانان است که مرحله گروهی با ۴۰ تیم برگزار می‌شود. از سال آینده، تعداد تیم‌های این تورنمنت به ۲۴ می‌رسد و معیارهای کنفدراسیون فوتبال آسیا برای کسب مجوز حرفه‌ای سختگیرانه‌تر خواهد شد.

یکی از ایرادهای بزرگ پرونده باشگاه‌های ایرانی این است که در فهرست درآمدهای آن‌ها خبری از حق پخش تلویزیونی نیست. مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال، در ماه‌های گذشته بارها روی این موضوع تاکید کرده و به‌تازگی در نامه‌ای به محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس، تقاضا کرده است که مسیر این کار را هموار کند. اما در سال‌های گذشته از این نامه‌نگاری‌ها بارها شده و نتیجه‌ای در بر نداشته است.

صدا و سیمای انحصاری جمهوری اسلامی ایران به‌رغم درآمد کلانی که از پخش مسابقات فوتبال دارد، از پرداخت حق پخش خوددداری می‌کند. این یکی از مشکلات بزرگ لیگ برتر و یکی از علت‌های اصلی بدهی انباشته باشگاه‌ها است. انحصار صدا و سیما باعث شده است که پاسخگوی انتقادها نباشد.