جواد نکونام سرمربی استقلال شد. درباره او گفته میشد که از فعالیت مربیگری با دستور پنهان نهادهایی بیربط که در امور فوتبال مداخله میکنند، منع شده است، اما پس از آنکه حمید سجادی، وزیر ورزش و جوانان، از پیگیری برای حل این مشکل خبر داد، باشگاه استقلال برای توافق نهایی با نکونام اقدام کرد.
از مدتها پیش روشن بود که نکونام سرمربی فصل جدید استقلال خواهد بود. باشگاه استقلال که با ممنوعیت قرارداد دلاری در فوتبال ایران، مجبور بود سرمربی ایرانی انتخاب کند، گزینههای پرشماری برای نیمکت خود نداشت و مربیانی مثل محمد ربیعی و ساکت الهامی که نامشان در خبرها مطرح میشد، هنوز برای سرمربیگری در استقلال اعتبار حرفهای کافی نزد تماشاگران نداشتند.
نکونام در آغاز فصل گذشته و پس از جدایی فرهاد مجیدی نیز گزینه ایرانی مصطفی آجرلو برای سرمربیگری استقلال بود، اما استقلال ترجیح داد مربی خارجی انتخاب کند، اگرچه با سا پینتو نیز جام به دست نیامد. استقلال با تعییر پیدرپی مربی در هر فصل بسیار آسیب دیده است و دورههای کوتاهمدت همکاری، مربیان را در استقلال خوشبخت نمیکند. فقط فرهاد مجیدی با شناخت از تیم توانست دورهای طلایی را با ثبت رکوردهای ماندگار پشت سر بگذارد و باشگاه استقلال آنچنان دچار سوءمدیریت بود که مربی موفق خود را از دست داد. باید منتظر ماند و دید که آیا استقلال با نکونام برای دورانی طولانی برنامهای دارد؟
برای نکونام زندگی در دنیای تازهای شروع شده است. او حالا با انبوهی از توقعات هواداران استقلال مواجه است. با بحرانهای ناشی از سوءمدیریت در استقلال روبرو میشود، با مربیان دیگر استقلال هر روز مقایسه میشود و البته از کار در تیم محبوبش لذت میبرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
جواد نکونام در آخرین تیمش، فولاد، و سایر تیمهایی که مربیگری کرده است، سبکی از فوتبال را به اجرا میگذارد که در تیمهایی پرتماشاگر مثل استقلال در صورتی که به نتایج خوب و باثبات منجر نشود، خیلی زود مورد اعتراض هواداران قرار میگیرد. تیمهای نکونام تحت تاثیر «فوتبال کارلوس کیروش» بازی میکنند و این در استقلال که توقع میرود همیشه در لیگ حریفانش را تحت فشار بگذارد، نمیتواند پرطرفدار باشد. نکونام شاید در استقلال گونه دیگری از تفکر مربیگری را نمایش دهد، اما این برای یک مربی آسان نیست که یکباره در جنس فوتبال خود دست ببرد.
پیشبینی میشود که نکونام در استقلال از دستیاران خارجی پرشماری در پستهای دستیار اول، مربی بدنساز و مربی دروازهبانها استفاده کند، اما باید دید که با ممنوعیت عقد قرارداد دلاری، چگونه باشگاه استقلال میخواهد دستیاران خارجی مورد نظر نکونام را به خدمت بگیرد. اگرچه ناگفته پیدا است که در فوتبال ایران آییننامهها و دستورات صادر میشوند و همان لحظه راهی برای دور زدن آنها پیدا میشود.
جواد نکونام با توجه به سطح توقعات هواداران استقلال پروژه دشواری را پیش رو دارد. آنها او را همواره با فرهاد مجیدی مقایسه میکنند که در آغاز راه مربیگریاش با استقلال بسیار موفق بود. نکونام با تجربیات مربیگری بیشتری به استقلال آمده است و انتطارات از او بالا است.
موفقیت در استقلال با توجه به کیفیت نازل مدیریت بهخصوص در سالیان اخیر برای هر مربی دشوار است. مربیانی مثل آندرهآ استراماچونی و وینفرد شفر با تجربههای بینالمللی هم همیشه با بحرانسازی مدیران باشگاه مواجه بودند و نمیتوانستند آرامش در کار را تجربه کنند. آنها حتی بارها در اعتراض به کیفیت زمین تمرین مجبور بودند جلسه تمرین تیم را تعطیل کنند. هنوز هم چیزی در باشگاه استقلال اصلاح نشده است و نکونام نیز با بحرانهای مشابه مواجه خواهد شد.
استقلال با بدهیهای انباشته نجومی و ناتوانی در پرداخت آنها باید وارد فصل نقل و انتقالات شود، در حالیکه لیگ قهرمانان آسیا را بهدلیل همین مشکلات اقتصادی از دست داده است.
نکونام برای ساختن یک تیم جدید میآید و باید دید تغییرات او نشانه اجرای چه افکاری برای فرم بازی استقلال در فصل جدید است. استقلال حتما دست او را باز میگذارد تا تیم خودش را بسازد، اما جذب همه ستارههای مورد نظر نکونام نمیتواند در توان مالی باشگاه استقلال باشد.
کار در استقلال در کارنامه مربیگری نکونام نقطه اوجش تا امروز محسوب میشود و جایگاه او را در مربیگری تعیین میکند. از این منظر، پروژه جدید نکونام بسیار برای او حساسیتبرانگیز است که درباره کارش در یک تیم بزرگ چگونه قضاوت خواهند کرد. او در سالهای اخیر، بهعنوان یک گزینه همیشگی حتی برای سرمربیگری در تیم ملی مطرح بود و مهدی تاج برنامه داشت که پس از پایان قرارداد کارلوس کیروش بعد از جام جهانی قطر، نکونام را بهعنوان سرمربی تیم ملی انتخاب کند. اما نکونام کار مستقل در لیگ را ترجیح داد و دستیاری کیروش را نپذیرفت و بعد از جام جهانی نیز دیگر فرصت برای سرمربیگری تیم ملی پیدا نکرد. اما موفقیت در استقلال او را به مربی آینده تیم ملی تبدیل میکند، در رقابت با امیر قلعهنویی که رابطه میان آنها هرگز تلطیف نشده است.