کشتی هورایزن آرکتیک تمام بقایای زیردریایی تاتیان را که از کف اقیانوس اطلس جمع‌آوری کرده بود به ساحل آورد.
به گزارش سرویس جهانی بی‌بی‌سی، ربات کاوش اعماق این کشتی توانسته است قطعات مهمی را به دست بیاورد که شاید به کشف علت انفجار فاجعه‌‌بار زیردریایی تایتان که به مرگ هر پنج سرنشین آن منجر شد کمک کند.
یکی از قطعات کشف‌شده شبیه دوناتی فلزی است که حفره وسط آن محل پنجره زیردریایی بود، پنجره‌ای مقاوم در مقابل فشار که سرنشینان می‌توانستند از پشت آن بیرون را تماشا کنند. کسی نمی‌داند این پنجره آکریلیک اکنون کجاست. پیش‌تر در مورد استحکام و تاب‌آوری آن مقابل فشار عمق چهار هزار متر زیر آب ابراز نگرانی شده بود.
قطعات دیگری که به ساحل آورده شده‌اند به نظر می‌رسد کلاهک‌های تیتانیومی یا همان حلقه‌های فلزی باشند که در دو سر بدنه استوانه‌ای تایتان قرار داشتند و به دماغه‌ها متصل بودند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این قطعات اکنون برای تحقیق مقام‌های آمریکایی و کانادایی در مورد این حادثه اهمیت زیادی دارند.
بلر تورنتون، استاد دانشگاه ساوت‌همپتون، به بی‌بی‌سی نیوز می‌گوید: «فکر می‌کنم بخش‌های کلیدی برای بررسی حد فاصل میان پنجره آکریلیک و تیتانیوم، گنبدهای نیم‌کره‌ای، یا کلاهک‌های دو سر [زیردریایی] است؛ و همین‌طور محدوده‌ای که فیبر کربن به حلقه‌های تیتانیوم متصل شده بود.»
او در ادامه می‌افزاید: «همان‌طور که می‌بینید... هر دو قطعه به دست آمده‌اند که می‌توانیم امیدوار باشیم تحقیقات بیشتری صورت بگیرد.»
چند کیسه حاوی خرده‌های باقی‌مانده از تایتان نیز از اعماق اقیانوس جمع‌آوری شده است. هنوز مشخص نیست از این بقایا چه به دست خواهد آمد اما اگر قطعاتی از بدنه کربنی زیردریایی باشد، آن‌وقت می‌شود تحقیق کرد آیا شواهدی وجود دارد که لایه‌های کربن، در فرایندی موسوم به تورق، شروع به جدا شدن کرده بودند یا خیر. لایه‌های فیبر کربن ممکن است تحت فشار شدید و شرایط سخت از هم جدا شوند.
یکی از قطعات بزرگ‌تری که به ساحل آورده شده است انبارک تجهیزات عقب زیردریایی است. هرچند هنگام فرو رفتن در آب با دم مخروطی نوک‌تیز پوشانده شده بود، مانند قفسی باز بود. از تصاویر مشخص است که این قسمت به‌شدت آسیب دیده و از زیردریایی کنده شده بود. این بخش دارای یک آنتن است که معمولا به شبکه تلفن ماهواره‌ای ایریدیوم وصل می‌شود.
وقتی تایتان در آب فرو رفت و از این سامانه تماس هیچ پیامی دریافت نشد، نشانه‌ای روشن بود که زیردریایی دیگر هرگز برنمی‌گردد.
بست‌های فلزی بلندی هم که به دست آمده‌اند بقایای پایه‌های فرود زیردریایی بودند تا روی سطوح صاف بنشیند. این قطعات به دو حلقه تیتانیومی دو سر تایتان متصل بودند.
صفحه‌های بزرگ سفیدی نیز به ساحل آورده شده‌اند که بخشی از روکش بیرونی زیردریایی بودند و سیم‌ها و لوله‌هایی را می‌پوشاند که بیرون بدنه فیبر کربنی قرار داشتند.
هنوز مشخص نیست آنچه به دست آمده ممکن است حاوی بقایای سرنشینان زیردریایی باشد یا نه، اما گارد ساحلی آمریکا احتمال می‌دهد بقایای انسانی هم لابه‌لای خرده‌های به‌دست‌آمده وجود داشته باشد.
