ابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم، پس از پایان سفر خود به کنیا، عصر چهارشنبه وارد اوگاندا شد. در این سفر، رئیسی قرار است به زیمبابوه نیز برود.

به گزارش خبرگزاری ایران پرس، رئیسی در فرودگاه انتبه اوگاندا مورد استقبال وزیر خارجه آن کشور قرار گرفت و تا ساعتی دیگر، در کاخ ریاست‌جمهوری اوگاندا مورد استقبال یووری موسونی، رئیس‌جمهوری آن کشور، قرار خواهد گرفت. این دو سپس ملاقاتی خصوصی خواهند داشت و بعد نوبت نشست مشترک هیئت‌های رسمی دو کشور خواهد بود.

سفر رئیسی بخشی از تلاش جمهوری اسلامی ایران برای گسترش روابط دیپلماتیک با کشورهای جهان است. رئیسی پیش از این نیز سفری به آمریکای لاتین داشت که در آن از سه کشور ونزوئلا و نیکاراگوئه و کوبا دیدار کرد. این کشورها حکومت‌هایی چپ‌گرا دارند و از لحاظ سیاست ضدآمریکایی با جمهوری اسلامی ایران همگام‌اند.

اما سفر آفریقا پیچیده‌تر است، زیرا که اوگاندا و کنیا روابط نزدیکی با غرب و همکاری‌هایی با اسرائیل دارند. جمهوری اسلامی ایران می‌کوشد سطح بسیار پایین روابط تجاری ایران با آفریقا را افزایش دهد. اما استفاده جمهوری اسلامی از خاک کشورهای آفریقایی برای ترویج اسلام‌گرایی و فعالیت‌های تجسسی و جاسوسی پیش از این باعث اختلال در روابط برخی از این کشورها با ایران شده است.

به گزارش ایسنا، رئیسی در فرودگاه نایروبی مورد استقبال آلفرد موتوآ، وزیر خارجه، قرار گرفت و سپس با همتای خود ویلیام روتو دیدار کرد. در این دیدار، پنج سند همکاری بین ایران و کنیا به امضا رسید. رئیسی در ضمن از «خانه نوآوری و فناوری ایران» در نایروبی دیدن و با بازرگانان و فعالان اقتصادی ایرانی مقیم کنیا دیدار و گفت‌وگو کرد. رئیسی از میزان مبادلات تجاری دو کشور ابراز ناخرسندی کرد و گفت این میزان را می‌توان به ۲۰ برابر رساند.

رئیسی در نشست خبری مشترک با روتو گفت: «روابط ایران و کنیا دارای پیشینه تاریخی طولانی است و معتقدیم همکاری‌های میان دو کشور و نیز همکاری میان ایران با همه کشور‌های قاره آفریقا می‌تواند روز به روز توسعه پیدا کند.» او در ضمن گفت ایران خواهان همکاری با «همه دولت‌های آفریقایی» است.

او به پیشرفت‌های ایران در عرصه‌هایی همچون پتروشیمی، شیلات، کشاورزی، و علم و فناوری اشاره کرد و خواهان همکاری با کنیا در عرصه «سلامت و تجهیزات پزشکی» نیز شد. او در ضمن گفت تقویت ارتباط ایران با کنیا می‌تواند باعث گسترش حضور ایران در منطقه شرق آفریقا باشد و تاکید کرد: «امروز کشورهای آفریقایی و کشور دوستمان کنیا تمایل زیادی به استفاده از محصولات ایرانی در بازارهای خود دارد.»

اما پنج توافقی که بین ایران و کنیا امضا شد به نظر می‌آید به موارد حساسی که رئیسی اشاره کرده بود، مثلا امکان واردات مواد معدنی از کنیا و صدور فناوری پتروشیمی به آن کشور، ربطی نداشت. موضوع این توافق‌نامه‌ها اطلاعات و فناوری، شیلات، دامداری، و تشویق سرمایه‌گذاری بود.

روتو در صحبت‌هایش خواهان افزایش صادرات کشاورزی به ایران فرای محصول آشنای چای شد. او در ضمن، با میزانی مبالغه، ایران را «شریک راهبردی حیاتی» و «مرکز ابتکار جهانی» خواند. رئیس‌جمهوری کنیا گفت ایران می‌خواهد کارخانه‌ خودروسازی در بندر مومباسای کنیا برپا کند.

کنیا و اوگاندا هر دو از کشورهای نزدیک به آمریکا و غرب محسوب می‌شوند. جیل بایدن، بانوی اول آمریکا، سال گذشته به کنیا سفر کرد. آمریکا و کنیا در همان سال تفاهم‌نامه‌ای برای «همکاری هسته‌ای غیرنظامی راهبردی» امضا کردند. کنیا خواهان استفاده از انرژی هسته‌ای برای تولید برق است. این کشور در سال‌های اخیر مشکلات زیادی از لحاظ بدهی و گرانی فزاینده داشته است.

اوگاندا نیز در دوره ریاست‌جمهوری موسوونی از کشورهای نزدیک به آمریکا در منطقه بوده و همکاری امنیتی نزدیکی با آمریکا داشته است. با این حال، موسوونی سابقه تعریف از برنامه هسته‌ای ایران را نیز دارد. محمود احمدی‌نژاد در سال ۲۰۱۰ به این کشور سفر کرد و موسوونی در آن دیدار از حق ایران برای داشتن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای دفاع کرد. به گزارش آسوشیتدپرس، اوگاندا نیز می‌خواهد نیروگاه هسته‌ای برپا کند که تا سال ۲۰۳۱ به برق خواهد رسید. این کشور منابع عظیم اورانیوم دارد و قصد دارد این نیروگاه را با کمک چین بسازد.

زیمبابوه مقصدی آشناتر برای رئیسی است، زیرا آن کشور سال‌ها است جزو بلوک کشورهای منتقد غرب بوده است. در حال حاضر نیز مانند ایران تحت تحریم‌های آمریکا است. هیئتی از وزیران زیمبابوه چند ماه پیش به تهران آمده بودند و گفته بودند بر همکاری‌های دو کشور در عرصه بازرگانی نفت خواهند افزود. هنوز جزئیات چندانی از سفر رئیسی به هراره منتشر نشده است.