سازمان بهداشت جهانی‌، روز پنجشنبه ۲۲ تیرماه (۱۳ ژوئیه)، از تازه‌ترین آمار شیوع تب کشنده کنگو در افغانستان گزارش داد. بر اساس این گزارش، از ژانویه تا هشتم ژوئیه ۲۰۲۳، ۴۷ مورد مرگ بر اثر تب کریمه کنکو در افغانستان ثبت شده است.

این گزارش نشان می‌دهد که تنها در یک هفته گذشته، ۵۴ مورد جدید ابتلا به تب کنگو به ثبت رسیده و ۹ مورد مرگ جدید به فهرست اضافه شده است. بر این اساس، شمار مبتلایان ثبت‌شده در افغانستان در سال جاری به ۴۹۴ نفر رسیده است.

تب کریمه کنگو بیماری کشنده‌ای است که از طریق ویروسی در بدن کنه، به انسان منتقل می‌شود. زمینه انتقال این ویروس به انسان، بیشتر از راه تماس با حیوانات خانگی مانند بز، گوسفند، گاو، خرگوش، موش و برخی جوندگان دیگر است. این ویروس بر خلاف ویروس کرونا، خطر مرگ‌و‌میر جدی‌تری در‌پی دارد. میزان خطر مرگ در اثر این ویروس بین ۱۰ تا ۴۰ درصد است و برای درمان بیماری که به این ویروس مبتلا شده، امکانات و مراقبت پزشکی زیادی لازم است که در حال حاضر در بیمارستان‌های افغانستان وجود ندارد.

معمولا این ویروس در زمان برگزاری عید قربان شیوع بیشتری دارد، زیرا مردم در این مقطع زمانی، با حیوانات اهلی بیشتر در تماس‌اند و در اجرای مراسم قربانی نیز نکات بهداشتی به اندازه کافی رعایت نمی‌شود.

گزارش جدید سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد که پس از عید قربان، در دو هفته اخیر، شمار مبتلایان و نیز آمار فوت‌شدگان افزایش یافته است، به‌طوری که تنها در یک هفته گذشته ۵۴ مورد جدید ابتلا ثبت شده است. مردان بیشترین آمار ابتلا به این بیماری را دارند، زیرا بیشتر با قربانی کردن و خرید و فروش حیوانات سروکار دارند.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی‌، از مجموع موارد ثبت شده تب کنگو، تنها ۲۸.۵ درصد آن زنان و بقیه همه مردان بالاتر از پنج سال‌اند.

آمار مبتلایان به تب کشنده کنگو تاکنون در ۱۶ استان افغانستان، از‌جمله کابل، قندهار، هلمند، بلخ، تخار، پروان، جوزجان، غزنی، بدخشان و چند استان دیگر ثبت شده است. اما گزارش سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد که  بیشترین آمار ثبت‌شده در دو ماه گذشته در استان‌های بلخ، هلمند، قندهار و کابل بوده است.

مشکل درمان مبتلایان این بیماری کشنده این است که بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کوچک در بیشتر شهرها و شهرستان‌های افغانستان به‌دلیل کمبود بودجه در دو سال گذشته تعطیل شده‌اند و امکانات زیادی در بیمارستان‌های محلی و استانی برای تشخیص و درمان بیماران مبتلا به تب کنگو وجود ندارد. به همین دلیل بیشترین فشار بر بیمارستان‌های مرکزی مانند بیمارستان‌ امراض عفونی در کابل، هلمند، قندهار و مزارشریف در بلخ، وارد می‌شود.