آیا نیویورک، شیکاگو و تل‌آویو غرق می‌شوند؟

«تغییرات اقلیمی زیرزمینی» - گرمایش زیرزمینی – موجب حرکت، گسترش و انقباض زمین در زیر مناطق شهری شده است

به‌دلیل ساخت‌وسازهای گسترده در نیویورک، وزن این شهر بیش‌ازحد شده است و احتمال دارد در زمین فرو برود- ANGELA WEISS/AFP

دو پژوهش متفاوت نشان می‌دهد نیویورک و شیکاگو درحال غرق شدن‌اند. دانشمندان اسرائیلی می‌گویند که همین اتفاق برای تل‌آویو هم رخ خواهد داد.

پروفسور آلون تال، استاد دانشگاه تل‌آویو، گفت: «احتمال دارد وقایع بسیار ناراحت‌کننده‌ای رخ بدهد.»

مطالعه جدیدی که پژوهشگران دانشگاه نورث وسترن انجام داده‌اند برای نخستین بار نشان داده است که «تغییرات اقلیمی زیرزمینی» - گرمایش زیرزمینی – موجب حرکت، گسترش و انقباض زمین در زیر مناطق شهری شده است.

اورشلیم پست به نقل از این این دانشمندان می‌نویسد تغییر شکل زمین موجب ترک خوردن، انحراف یا فرونشست ساختمان‌ها می‌شود و بر دوام و زیبایی آن‌ها تاثیر می‌گذارد و عملکرد کلی آن‌ها را کاهش می‌دهد.

الساندرو روتا لوریا که رهبری این مطالعه را به عهده داشت، تغییرات اقلیمی زیرزمینی را خطری خاموش خواند و گفت: «زمین درنتیجه تغییرات دما در حال تغییر شکل است و هیچ‌کدام از ساختارها یا زیرساخت‌های شهری برای مقاومت در برابر این تغییرات طراحی نشده‌اند.»

هرچند چنین پدیده‌ای لزوما ایمنی مردم را تهدید نمی‌کند، اما به‌طورکلی بر عملکرد عادی روزمره سیستم‌های پایه‌ای و زیرساخت‌های عمرانی تاثیرگذار است.

تغییرات اقلیمی زیرزمینی مبحث جدیدی نیست. بر اساس این مطالعه، پژوهش‌های پیشین نشان داده است که لایه زیرسطحی کم‌عمق زیر شهرها در هر دهه بین ۰.۱ تا ۲.۵ درجه سانتی‌گراد گرم می‌شود. این گرمایش پیش‌تر به موضوعات زیست‌محیطی مانند آب‌های آلوده زیرزمینی و مشکلات سلامت مانند آسم و گرمازدگی مرتبط بود، اما این گروه پژوهشی آن را به زیرساخت‌ها نیز مرتبط می‌داند.

به گفته روتا لوریا، زیرزمین‌ها، پارکینگ‌ها، تونل‌ها و قطارها همگی بی‌وقفه گرما منتشر می‌کنند. مصالح ساختمانی نیز گرمای حاصل از فعالیت انسان و پرتوهای خورشیدی را طی روز جذب و در شب منتشر می‌کنند که مقداری از آن جذب زمین می‌شود.

این گروه شبکه‌ای بی‌سیم با بیش از ۱۵۰ حسگر دما را در سراسر شیکاگو لوپ، منطقه تجاری مرکزی شیکاگو، هم روی زمین و هم زیر زمین نصب کردند. حسگرهایی را نیز زیر گرنت پارک، فضای سبز واقع در امتداد دریاچه میشیگان، قرار دادند. این حسگرها نشان داد که دمای زیر لوپ ۱۰ درجه گرم‌تر از دمای گرنت پارک است.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

روتا لوریا در گفت‌وگو با اورشلیم پست توضیح داد که آن‌ها از شیکاگو به‌منزله آزمایشگاه زنده استفاده کردند، اما تغییرات اقلیمی زیرزمینی تقریبا در تمام مناطق شهری پرجمعیت سراسر جهان به همین شکل در حال وقوع است.

پژوهشگران این داده‌ها را ظرف سه سال جمع‌آوری کردند، سپس با استفاده از مدل رایانه‌ای سه‌بعدی اختصاصی، چگونگی تکامل دمای زمین از سال ۱۹۵۱ را شبیه‌سازی کردند و چگونگی تغییر دما را تا سال ۲۰۵۱ تخمین زدند. همچنین تاثیر افزایش دما بر انواع متفاوتی از سطوح زمین از خاک و شن تا سنگ‌آهک را بررسی کردند و دریافتند که خاک نرم و سخت در برابر گرما منقبض می‌شود و شن و آهک و همین‌طور خاک سفت منبسط می‌شود.

شبیه‌سازی‌های این گروه نشان می‌دهد که بالارفتن دما باعث می‌شود زمین تا ۱۲ میلی‌متر به سمت بالا منبسط شود و برخی جاها تا ۸ میلی‌متر باعث فرونشست زمین می‌شود.

در نتیجه‌گیری این مطالعه چنین آمده است که هرچند این تغییرات برای انسان محسوس نیست، اما مقدار آن بیش از چیزی است که اجزاء ساختمانی و بسیاری از سیستم‌های پایه قادر به تحمل آن باشند.

اختلالات حرارتی مرتبط با جزیره‌های حرارتی زیرسطحی روی سازه‌های قدیمی به‌ویژه در منطقه اروپا تاثیراتی مخرب خواهد گذاشت.

روتا لوریا توصیه کرد که برای کمک به بهبود این وضعیت، بهتر است از عایق حرارتی زیرزمینی برای ساختمان‌های موجود استفاده شود. او گفت که فناوری‌های زمین‌گرمایی (ژئوترمال) بخشی از حرارت تلف‌شده را جذب می‌کند که می‌توان از این حرارت دوباره استفاده کرد.

گزارش‌های منتشر‌شده در این زمینه نشان می‌دهد که به‌دلیل ساخت‌وسازهای گسترده در نیویورک، وزن این شهر بیش‌ازحد شده است و احتمال دارد در زمین فرو برود. این خطر چنانچه با افزایش سطح آب دریاها به‌دلیل تغییرات اقلیمی همراه شود تشدید می‌شود.

نتیجه آنکه نیویورک با سرعتی حدود ۱ تا ۲ میلی‌متر در سال – و در برخی مناطق دو برابر این میزان- در حال فرونشست است و هم‌زمان سطح آب دریا نیز به‌دلیل آب شدن یخچال‌ها در اثر گرم شدن کره زمین تقریبا دو برابر میانگین جهانی افزایش یافته است.

به گفته این گروه، ترکیب فرونشست به دلایل انسانی و طبیعی، افزایش سطح آب دریا و افزایش شدت توفان‌ها، از یک مشکل روزافزون در امتداد مناطق ساحلی و حاشیه رودخانه‌ها خبر می‌دهد.

هرچند قرن‌ها طول می‌کشد تا نیویورک زیر زمین برود، اما موضوعی نگران‌کننده است.

طوفان‌های شدید آب دریا را به مناطق دیگر می‌رساند و تماس مکرر آن با پی ساختمان‌ها باعث تخریب فولاد و آسیب‌پذیری آن‌ها می‌شود. به همین دلیل شهرهای موجود باید برای مقابله با این شرایط برنامه‌ریزی کنند.

وزارت حفاظت از محیط‌زیست اسرائیل نیز درباره بالا آمدن سطح آب دریا ابراز نگرانی کرده است. پروفسور ایزاک میر، از گروه مهندسی عمران و محیط‌زیست دانشگاه بن گوریون، توضیح داد که نتایج به‌دست‌آمده از شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که ممکن است در شهرهایی مانند تل‌آویو و حیفا سیل‌های شدیدی رخ بدهد.

بیشتر از جهان