مقامات روسیه این هفته در جریان سرکوب آلکسی ناوالنی و متحدان وی، در کنار رفتار دیرینه خود، عملی شوکه‌آور انجام دادند.

رهبر مخالفان (دولت پوتین) اندکی پس از ظهر روز پنج‌شنبه در جریان یورش به دفترش در مسکو دستگیر شد. مأموران با استفاده از تجهیزات برقی وارد ساختمان شدند و لپ‌تاپ‌ها و دیگر تجهیزات الکترونیکی آنها را مصادره کردند. به گفته ناوالنی، دلیل این یورش، سرپیچی وی از حکم دادگاه و حذف نکردن یک تحقیق درباره نخست وزیر، دیمیتری مدودف، از صفحه یوتیوب او بود.

این دستگیری، خود امری غیرعادی نبود؛ در یک سال گذشته، ناوالنی از هر هشت روز یک روز را در سلولی از بازداشت‌گاه‌های پلیس به سر برده است. اما در پی دستگیری اخیر وی، خبر عجیبی منتشر شد مبنی بر آن که یکی از کارمندان وی نیز در منزل خود بازداشت شده است  و به یک پایگاه نظامی در قطب شمال فرستاده شده است.

روسلان شاودینو، ۲۳ ساله، دوشنبه شب در خانه‌اش در مسکو بازداشت شد. همکاران او همچنین هشدار دادند که در آپارتمان وی را به زور باز کرده‌اند. شاودینو نتوانسته بود با همکاران خود یا یک وکیل تماس بگیرد، زیرا تلفن همراه او به طرز عجیبی غیرفعال شده بود.

ناوالنی که سه روز پس از آن دستگیر شده بود، اشاره کرد که دستور بازداشت کردن شاودینوو توسط مقامات خیلی بالای كشور صادر شده است.

ناوالنی در توییتر خود نوشت، «به نظر می‌رسد پوتین این عملیات را برنامه‌ریزی کرده است تا روسلان ما را در انزوا قرار دهد.» سیم کارت او غیرفعال شده بود، ماموران امنیتی در خانه او را شکسته‌اند، و با چند هواپیما او را سریع (به یک پایگاه نظامی در قطب شمال) منتقل کرده‌اند.

چندین ساعت هیچ خبری از محل نگهداری شاودینو نبود. اولین سرنخ‌ها، از کانالهایی در رسانه‌های اجتماعی که روابط نزدیکی در سرویس‌های امنیتی داشتند، بیرون آمد. تصاویر منتشر شده، این فعال سیاسی را در حالی نشان می‌دهد که همراه با وسایل شخصی‌اش سوار یک مینی‌ون می‌شود که علامت VIP روی آن نصب شده است. برف موجود در جاده نشان می‌دهد که او در جایی در شمال روسیه است (زمستان در بخش اروپایی روسیه به طرز عجیبی گرم است.)

در نهایت، روز سه‌شنبه، اعلام شد که شاودینو را در جایی ۳۵۰۰ کیلومتر آن‌طرف‌تر، در پایگاه دفاع ‌هوایی واقع در مجموعه جزایر نوایا زملیا یافته‌اند.

نوایا زملیا به داشتن آب‌وهوایی جانفرسا و طوفانی مشهور است. این منطقه یخبندان دائمی و محل سکونت خرس‌های قطبی است. بزرگترین آزمایش بمب اتمی روسیه نیز در سال ۱۹۶۱ در این منقطه انجام شد. این آزمایش در بخش شمالی این مجموعه جزایر صورت گرفت. پایگاهی که شاودینو به آنجا فرستاده شده است، در بخش جنوبی این مجموعه جزایر قرار دارد و پایگاه ویژه سیستم‌های ضدهوایی پیشرفته اس۳۰۰ و اس۴۰۰ است.

وقتی که در نهایت کرملین جزئیات آن دستگیری را فاش کرد، هیچ گونه احساس تأسف و پشیمانی در سخنان مقامات دیده نمی‌شد. دمیتری پسکو، سخنگوی دولت، تأکید کرد که این شیوه سربازگیری هیچ خدشه‌ای به ارتش روسیه وارد نخواهد کرد.

اگرچه سربازگیری به زور در مسکو غیرعادی است، اما اولین بار نیست که مقامات از تاکتیک زور علیه مخالفان استفاده می‌کنند. برای مثال، اولگ کوزلوسکی، که اکنون به عنوان محقق برای عفو بین‌الملل کار می‌کند، در سال ۲۰۰۷ بازداشت شد و به خدمت سربازی فرستاده شد. اما او علیه این شیوه سربازگیری درخواست فرجام کرد. دادگا به نفع او رأی داد و دو ماه و نیم بعد آزاد شد.

کوزلوسکی در مصاحبه با ایندیپندنت گفت که درباره چندین مورد مشابه پرونده خود چیزهایی شنیده است، اما تلویحا گفت که ماهیت «خشونت‌آميز» عملیات این هفته - فرستادن به قطب شمال، زمان‌بندی عملیات، و شیوه دستگیری - به گونه‌ای طراحی شده بود که مردم را شوکه کند.

او گفت: «معمولا فقط در هنگام روبه‌رو شدن با جنایتکاران خطرناک، با شکستن در منزل وارد می‌شوند.»

در روسیه یک سال خدمت سربازی برای تمامی شهروندان ۱۸ تا ۲۸ سال اجباری است، اما امکان معافیت هم وجود دارد. قبل از فرستاده شدن شاودینو به خدمت اجباری، درخواست وی برای معافیت به دلایل پزشکی رد شده بود.

والنتینا ملنیکوا، رئیس اتحادیه کمیته‌های مادران سربازان روس، از تاکتیک‌هایی که  شاودینو و وکلای وی در پیش گرفته بودند، انتقاد کرد. او گفت که شاودینو باید احتیاط می‌کرد، مثلا مدتی را در جای دیگری زندگی می‌کرد. با این حال، مقامات آشکارا فرآیند قانونی فرستاندن شاودینو به قطب شمال را دور زده‌اند.

او گفت: «مقامات مطابق اصول رفتار نکردند و به همین دلیل این عمل آنها آدم‌ربایی است.»  وی افزود: «متأسفانه این بخشی از روند روبه‌افزایش رفتار غیرقانونی در وزارت دفاع است.»

به گفته خانم ملنیکوا، فرهنگ زورگویی خشونت‌آمیز و رفتار مجرمانه نیز در حال افزایش است. در ماه اکتبر، یک فرد روس که به زور به سربازی فرستاده شده بود، ظاهرا به دلیل زورگویی فرماندهانش، هشت سرباز هم‌سنگر خود را کشت. به گفته  ملینکوا، آن واقعه وحشتناکترین مورد در بین دها مورد از این دست بوده است.

اما با توجه به جایگاه سیاسی شاودینو، به احتمال زیاد او این برخورد تحقیرآمیز را نخواهد پذیرفت.

اولگ کوزلوسکی، از دوستان و همکاران او، تلویحا گفته است که «فرماندهان هر کاری که بتوانند انجام خواهند داد تا از رسوایی پرهیز کنند... و او را از موشک‌ها دور نگه دارند. با این حساب، به تصور من پوتین فعلا جرأت نخواهد کرد که از آسمان اقیانوس منجمد شمالی رد شود.»