چشمان قهوهای درشتش به دوربین خیره میشود. آمیزهای از ناامیدی، ترس، و همچنین خشم آرامی که از نگاهش فریاد میزند. میگوید «کمکم کنید، اینجا را نگاه کنید». خلیل احمد ۱۵ ساله با بلند کردن پیراهنش، جای زخم بلند و رنگ روشنی را به دوربین نشان میدهد.
این تصویر یک نوجوان اهل افغانستان است که مدس نیسن، عکاس دانمارکی، به تازگی آن را ثبت کرده است. نوجوانی که برای سیر کردن شکم خانوادهاش به آخرین گزینهای که داشته است روی آورد؛ فروش کلیه، آن هم تنها برای سه هزار و ۵۰۰ دلار. حلقههای تیره زیر چشمهایش مانند سایهای روی گونه کودکانهاش قرار گرفته و عکس تاریک و سنگینی از او ثبت شده است؛ مانند زندگی او در شرایط کنونی تحت حاکمیت تکگروهی طالبان.
این عکسی در مسابقه «سازمان جهانی فوتوژورنالیسم» امسال برنده جایزه شد. این وبسایت میگوید که قاچاق غیرقانونی اعضای بدن در افغانستان رونق گرفته است. دلیل آن کمبود شغل و قحطی قریب الوقوع تحت حاکمیت طالبان عنوان شده است. به گزارش این وبسایت، تجارت اعضای بدن در افغانستان بهویژه در فصل زمستان رونق دارد، فصلی که هزینههای زندگی از جمله هزینه گرمایش منزل افزایش مییابد و کارهای روزمزد و کشاورزی به نزدیک به صفر سقوط میکند.
کریستینا ایهله که انجمنی را در حمایت از زنان در افغانستان ایجاد کرده است، به این وبسایت گفت که فروختن اعضای بدن در ازای پول نه تنها کار سادهای نیست، بلکه اقدام ناامیدانه از طرف خانوادههایی است که با بزرگترین نیاز بشر مواجهاند.
او تاکید کرد: «نباید فراموش کنیم که افغانستان در حال حاضر از بزرگترین فاجعه انسانی در جهان رنج میبرد. ۹۷ درصد از خانوادهها نمیدانند چگونه به اندازه کافی به فرزندان خود غذا بدهند. بنابراین زندگی خلیل، زندگی غمانگیز بسیاری از مردم افغانستان را نشان میدهد.»
ایهله که در افغانستان با افراد زیادی در مورد فقر و تنگدستیشان صحبت کرده است، میگوید که پدران نیز کلیههای خود را تحت این شرایط شکننده، برای تامین هزینههای زندگی فرزندانشان میفروشند.
او تصریح میکند: «طبق صحبتهای ما، عمدتا این پدراناند که در صورت نیاز شدید، کلیه را برای زنده نگهداشتن خانواده فروختهاند. این امر در شرایط بسیار خطرناک بهداشتی و مخفیانه اتفاق میافتد.»
به گفته رئیس انجمن زنان افغانستان پشت تجارت اعضای بدن، مافیای بزرگ بینالمللی دست دارد که این کلیهها را به بیرون از افغانستان قاچاق میکند: « این بدان معنا است که اعضای بدن بلافاصله از افغانستان خارج میشوند و دوباره در سطح بینالمللی فروخته میشوند.»
او همچنان در مورد زندگی کودکان در چنین شرایطی در افغانستان بهویژه فرزندان دختران ابراز نگرانی کرده و میگوید که درصدی زیادی از فرزندان دختر در معرض خطر ازدواج زودهنگام قرار دارند.
ایهله تصریح میکند: «در میان بچهها، دختران بهدلیل نیاز مالی شدید خانوادهها در معرض خطر ازدواج زودهنگام قرار دارند و پولی را که در ازای ازدواج آنها میگیرند، برای سیر کردن خواهران و برادرانش استفاده میکنند. از سویی دیگر هم، پسران اغلب در ازای پول بهعنوان کارگر یا جنگجو به گروههای رادیکال فروخته میشوند.»