محبالله موفق، شهردار طالبان در فاریاب، دوشنبهشب، دوم مرداد (۲۴ ژوئیه)، به اتهام فساد مالی به دست ماموران اداره استخبارات (اطلاعات) طالبان بازداشت و زندانی شد. منابع خبری در میمنه، مرکز فاریاب، تایید کردند که شهردار طالبان در بازداشت است و محافظان او خلعسلاح شدهاند.
محبالله موفق ۲۵ ساله است و پس از بازگشت طالبان به قدرت، به مسند شهردار طالبان در فاریاب منصوب شد. براساس اطلاعاتی که ایندیپندنت فارسی در بهمن ۱۴۰۰ در مورد این شخص منتشر کرد، او در سال ۱۳۹۴ و پس از به قتل رساندن عمویش در جریان دعوا بر سر میراث، از میمنه گریخت و به طالبان ملحق شد. او در ناحیه عربخانه میمنه متولد و بزرگ شده و فرزند یک خانواده متمول است. محبالله پس از پیوستن به طالبان، آموزشهای نظامی را فرا گرفت و در جایگاه «تکتیرانداز» در صفوف این گروه فعالیت خود را آغاز کرد.
محبالله موفق در بهمن ۱۴۰۰ در مصاحبه با خبرگزاری فرانسه گفت که با استفاده از سلاحهای ویژه تکتیراندازی، نیروهای امنیتی دولت پیشین افغانستان را در حومه شهر میمنه هدف قرار میداد. برخی مقامهای طالبان، او را به مثابه فردی که توانسته است شماری از نیروهای امنیتی دولت پیشین را به قتل برسانند، ستودهاند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
با این حال، منابع خبری میگویند که محبالله در نزدیک به دوسال فعالیت در مسند شهردار طالبان در فاریاب، بخشی از زمینهای دولتی را در این استان به فروش رسانده و همچنین از مالکان شهرکها و خانههای غیردولتی رشوه دریافت کرده است.
محبالله موفق از قوم عرب و از انگشتشمار فرماندهان غیرپشتون طالبان است که در این استان پرجمعیت و ازبکنشین شمال افغانستان، در مسند مهمی قرار گرفته بود. شهرداریها به دلیل درآمد هنگفتی که دارند، از مسندهای مهم و کلیدی در افغانستان دانسته میشوند. در کابینه و مسندهای کلیدی رژیم طالبان، بیشتر مقامها در اختیار افراد این گروه قوم پشتون است و در مقابل، ازبکها، تاجیکها و هزارهها بیشتر به مسندهای نمادین و فاقد اختیارات مهم گمارده میشوند.
در ماههای نخست شکلگیری کابینه طالبان، برخی مسندهای مهم، از جمله استانداریها و وزارتخانههای امنیتی، نیز به شماری از چهرههای غیرپشتون واگذار شد، اما اغلب آنان پس از چند ماه از آن مسندها برکنار شدند. همچنین، فرماندهان ارشد ازبکتبار از فاریاب که نفوذ و قدرت محلی دارند، از شمال به جنوب و مناطق دورافتاده اعزام شدند تا خطر سرکشی آنان از فرمانهای رهبر طالبان برطرف شود.