جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا، در سفر به بریتانیا، با ریشی سوناک، نخست‌وزیر این کشور در داونینگ استریت و با شاه چارلز سوم در قلعه ویندزور دیدار کرد و بار دیگر بر این نکته تاکید کرد که «رابطه ویژه» میان آمریکا و بریتانیا همچنان «پابرجا» است، و سپس به سمت آخرین اجلاس ناتو در ویلنیوس، لیتوانی رفت.
این دیدارها تفاوت قد بین این مردان را نشان داد، به‌طوری که قد ۱.۸۲ سانتی‌متری بایدن به شکلی انکارناپذیر از شاه چارلز سوم و سوناک که به ترتیب ۱.۷۲ و ۱.۷۰ سانتی‌متر قد دارند بلندتر بود.
قد این دموکرات بین رئیس‌جمهورهای آمریکا نسبتا متوسط است، چنان که ۱۳ نفر از ساکنان کاخ سفید، ازجمله باراک اوباما، رئیس سابق او (۱.۸۹ سانتی‌متر)، جان اف کندی (۱.۸۵ سانتی‌متر)، رونالد ریگان (۱.۸۵ سانتی‌متر)، جورج واشنگتن (۱.۹۸ سانتی‌متر)، فرانکلین دلانو روزولت (۱.۸۸ سانتی‌متر)، بیل کلینتون (۱.۹۰ سانتی‌متر) و دونالد ترامپ (۱.۹۲ سانتی‌متر)، از او بلندتر بوده‌اند.
بلندقدترین فرد دارنده این سمت، آبراهام لینکلن بود که قدش -حتی بدون کلاه لوله بخاری شناخته‌شده‌اش- ۱.۹۵ سانتی‌متر بود و احتمالا برای وسایل روشنایی دفتر بیضی (oval office) خطری دائمی محسوب می‌شد.
قد نسبتا کوتاه سوناک آخرین بار زمانی که برای عکس گرفتن کنار دنیل کوشینسکی ۲.۱۰ سانتی‌متری، بلندقامت‌ترین نماینده محافظه‌کار مجلس وست‌مینستر ایستاد، به چشم آمد.
سوناک در مارس ۲۰۲۱ در دوره صدراعظمی خود عکس دیگری گرفت که هنرمندانه بالای پله‌های ساختمان شماره ۱۱ ایستاد و جعبه قرمز معروف بودجه را بالا گرفت و سایر همکاران وزارت خزانه‌داری را واداشت روی پله‌های پایین‌تر او بایستند تا بسیار کوتاه‌تر از او به نظر بیایند.
برای آگاهی بیشتر، جناب نخست‌وزیر را می‌توانید با پیشینیان او مقایسه کنید:
لیز تراس (۲۰۲۲-۲۲)- ۱۶۴.۷۳ سانتی‌متر
بوریس جانسون (۲۰۱۹-۲۰۲۲)- ۱۷۹.۸۳ سانتی‌متر
ترزا می (۲۰۱۶-۲۰۱۹)- ۱۷۰.۶۸ سانتی‌متر
دیوید کامرون (۲۰۱۰-۲۰۱۶)- ۱۹۸.۱۲ سانتی‌متر
گوردون براون (۲۰۱۰-۲۰۰۷) – ۱۵۵.۷۵ سانتی‌متر
تونی بلر (۲۰۰۷- ۱۹۹۷) – ۱۸۲.۸۸ سانتی‌متر
جان میجر (۱۹۹۷- ۱۹۹۰) – ۱۵۵.۷۵ سانتی‌متر
مارگارت تاچر (۱۹۹۰- ۱۹۷۹) – ۱۶۷.۶۴ سانتی‌متر
جیمز کالاهان (۱۹۷۹-۱۹۷۶)- ۱۸۵.۹۲ سانتی‌متر
هارولد ویلسون (۱۹۷۰- ۱۹۶۴) – ۱۷۶.۷۸ سانتی‌متر
الک داگلاس–هوم (۱۹۶۴-۱۹۶۳) – ۱۸۵.۹۲ سانتی‌متر
هارولد مک میلان (۱۹۶۳- ۱۹۵۷) – ۱۸۵.۹۲ سانتی‌متر
وینستون چرچیل (۱۹۴۵-۱۹۴۰، بعد ۱۹۵۵- ۱۹۵۱) – ۱۷۰.۶۸ سانتی‌متر
کلمنت اتلی – ۱.۷۲ سانتی‌متر
به گفته مرکز ملی آمار، قد سوناک ۴.۹۸ سانتی‌متر از سایر مردان بالغ بریتانیایی کوتاه‌تر است که به نظر می‌رسد این موضوع در مورد سیاستمداران به‌ویژه در ایالات متحده آمریکا، نگران‌کننده‌تر از سایر افراد است.
اما گویا در همه کشورها این‌طور نیست.
مثلا فرانسه آرامش خود را در قبال قامت مقام‌های کوتاه‌قدش، از ناپلئون بناپارت (۱.۶۷ سانتی‌متر) گرفته تا امانوئل مکرون (۱.۷۶ سانتی‌متر)، نیکلا سارکوزی (۱.۶۷ سانتی‌متر) و فرانسوا اولاند (۱.۷۳ سانتی‌متر) حفظ کرده است.
در سایر کشورها، قد سیلویو برلوسکونی فقید و آنگلا مرکل هر دو ۱.۶۷ سانتی‌متر بوده است، قد لولا، رئیس‌جمهوری برزیل با اینکه ۱.۶۴ سانتی‌متر بود و از ژائیر لوسونارو، رقیب ۱.۸۵ سانتی‌متری‌اش کوتاه‌تر بود، در رای‌گیری سال گذشته پیروز شد و اکنون رهبری هر دو کشور روسیه و اوکراین را نیز مردانی ۱.۷۳ سانتی‌متری همچون ولادیمیر پوتین و ولادیمیر زلنسکی به عهده دارند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بناپارت که البته نامش را – هرچند به اکراه – به «عقده ناپلئون» وام داده است، برچسب روان‌شناختی عامه‌پسند برای کسی است که تصور می‌شود با رفتاری بیش‌ازحد قاطعانه یا سلطه‌جویانه کوتاهی قدش را جبران می‌کند، به یقین رفتار برخی از شخصیت‌های سیاسی معاصر مانند پوتین را تا حدی توضیح می‌دهد.
در اسپانیا که پادشاهش، فیلیپه ششم، با دو متر قد مدام از عکاسان مطبوعاتی می‌خواهد هنگامی که در مراسم رسمی به گرمی با میهمانان دست می‌دهد یک قدم عقب بایستند، خورخه فرانسیسکو سانتیاگو، استاد علوم سیاسی دانشگاه کامیلو خوزه سلا مادرید، در گفت‌وگو با آل پایس تاکید کرد که هیچ همبستگی معناداری بین «قد و موفقیت سیاسی وجود ندارد... چون بیشتر مردم می‌دانند که شایستگی سیاسی، صداقت، همدلی یا حتی جذابیت [کاریزما] به چیزی بی‌اهمیت مثل قد بستگی ندارد.»
بااین‌حال، او اذعان کرد که «برداشت‌های اجتماعی ریشه‌دار یا تعمیم‌های نادرست» وجود دارد که «قد را به مردانگی ربط می‌دهد، یا جاه‌طلبی، پرخاشگری و فریبکاری را به مردان قدکوتاه نسبت می‌دهد» و مشاوران سیاسی از آن‌ها آگاه‌اند و باید در جریان مبارزات انتخاباتی و مناظره‌های تلویزیونی آن را در نظر داشته باشند و تمام جزئیات را ارزیابی کنند تا بهترین فرصت ممکن را برای موفقیت به نامزدشان بدهند.
پروفسور سانتیاگو به خوانندگان این روزنامه توصیه کرد در ویدیوهای تبلیغاتی و پوسترها متوجه زاویه‌های از پایین باشند و همین‌طور به نامزدهایی که پیراهن‌های تنگ می‌پوشند یا کراوات کوتاه‌تری می‌زنند توجه کنند، چون این موارد نشانه‌های قاطعی از تلاش برای پنهان کردن قد آن‌ها است.
او به نامزدهای قدبلندتر هم هشدار داد -برای نمونه به جان کری، نامزد ۲۰۰۴ انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا اشاره کرد- که برای احترام به حریف کوتاه قدتر خم نشوند، بلکه از مزیتی که دارند بدون شرمندگی بهره بگیرند، حتی اگر همه این‌ها فقط یک نگرش باشد.
پروفسور سانتیاگو گفت: «حرکت فروتنانه ناخودآگاه کری به او لطمه زد، چون باعث شد بی‌اعتمادبه‌نفس به نظر برسد.»
درنهایت، چیزی که بیشترین لطمه را به کاندیداها وارد می‌کند، این است که نشان می‌دهند خودشان درگیر این موضوع‌اند، مثل سارکوزی یا تازه‌ترین مورد ران دسنتیس، نامزد جمهوری‌خواه است که برای اینکه بلندتر به نظر برسد کفش‌های کابوی پاشنه بلند پوشید و ترامپ او را به سخره گرفت.
یکی از ستون‌نویسان [نشریه] جی‌کیو (GQ) که هنگام روی کار آمدن سوناک در سال گذشته درمورد «اهمیت» قد و قامت او نوشت، توضیح داد که ترجیح نخست‌وزیر برای به‌کارگیری ترفندهای عکاسی، احتمالا برای نشان دادن حس اقتدار بیشتر، به معنی خیانت او به مردان قدکوتاه است.
«دلیل اینکه ریشی سوناک دوران شاه قدکوتاه را از بین برده، این نیست که خودش آدم قدکوتاه و مزخرفی است – هرچند هردوی این‌ها هم است. دلیلش این است که نمی‌خواهد آن را بپذیرد.»
«مردان قدکوتاه باید از سوناک عصبانی باشند که تمام‌وقتش را صرف جلب‌توجه سیاسی می‌کند و ناامیدانه می‌کوشد جزو آن‌ها نباشد.»
او در ویلنیوس رهبران جهان را در اندازه‌های مختلف، از مارک روته، نخست‌وزیری هلند (۱.۹۵ سانتی‌متر)، ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو و جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا هردو با ۱.۸۸ سانتی‌متر قد، تا اولاف شولتس، صدراعظم آلمان (۱.۷۳ سانتی‌متر) و جورجیا ملونی، نخست‌وزیر ایتالیا (۱.۶۴ سانتی‌متر) می‌بیند.
شاید سوناک باید سپاسگزار باشد که صربستان هنوز عضو این ائتلاف نشده است، چرا که این غیاب به این معناست که مجبور نمی‌شود برای نگاه کردن به هیکل دو متری الکساندر ووچیچ، رئیس‌جمهوری این کشور، سرش را بالا بگیرد.
© The Independent
