عدم موفقیت جناح های سیاسی در ایجاد راهبردی برای بیرون رفت از بن بست کنونی و انتخاب نخست وزیر جدید، اوضاع سیاسی و امنیتی عراق را به شدت آشفته کرده است و با توجه به ناسازگاری های موجود، بعید است رهبران گروه های سیاسی بتوانند به زودی برای تشکیل دولت جدید عراق به توافق برسند.

بسیاری از ائتلاف ها و جناح های سیاسی نسبت به آینده رایزنی ها برای انتخاب نخست وزیر جدید عراق نگرانی دارند و برخی از این جناح ها  تصمیم گرفتند در مورد نامزد پیشنهادی خود برای تصدی سمت نخست وزیری، بازنگری کنند. در این میان، ائتلاف "البناء" از نامزدی اسعد العیدانی، انصراف نموده و قصد دارد، شخصیت سیاسی دیگری و یا به احتمال زیاد، ژنرال عبدالغنی الاسدی، رئیس پیشین سازمان مبارزه با تروریسم را برای تصدی سمت نخست وزیری پیشنهاد کند.

در همین حال و با توجه به افزایش وخامت اوضاع و گسترش نا امنی ها در عراق، برخی از کارشناسان عقیده دارند که ممکن است سرنوشت عراق را حکومت نظامی در دست گیرد و با آن که ملت عراق خاطرات بسیاری تلخی از حکومت های نظامی سابق دارد، اما وضعیت کشور آن چنان به دشواری گراییده است که جز حکومت نظامی، دیگر کسی توان مقابله با چالش های موجود را ندارد.

بسیاری از مردم عراق بعید می دانند که تظاهرات مسالمت آمیز بتواند منجر به ایجاد تغییرات مثبت و اصلاحات لازم در کشور شود، همین نا امیدی باعث شده است تا برخی از شهروندان عراقی در اندیشه حکومت نظامی شوند، زیرا به باور این افراد، تنها حکومت نظامی می تواند رهبران سیاسی حاکم را از قدرت کنار زند.

در مقابل، شماری زیادی از عراقی ها مخالف حکومت نظامی بوده و این گزینه را راه حل مناسبی برای ناهنجاری های کنونی نمی بینند، این گروه از شهروندان معتقد اند که حکومت نظامی به هیچ صورتی به سود ملت نیست و نمی تواند با معیارهای دموکراسی همخوانی داشته باشد. پاسخگویی به خواسته های معترضان، حفظ آزادی های فردی و اجتماعی و ایجاد یک جامعه متمدن آزاد که حقوق کلیه ای شهروندان در آن رعایت شود، نمی تواند در زیر چتر حکومت نظامی تحقق یابد.

از سوی دیگر، ائتلاف فتح به رهبری هادی العامری، سعی دارد نامزد دیگری را برای تصدی سمت نخست وزیری معرفی کند و گفته می شود ژنرال عبدالغنی الاسدی، فرمانده پیشین سازمان مبارزه با تروریسم از سوی ائتلاف فتح برای نخست وزیری معرفی شود، البته اسدی نسبت به سایر نامزدان، فرصت بیشتری برای کامیابی دارد.

پیش از این، جریان "صدر" نیز نامزدی ژنرال اسدی را مطرح کرده بود اما در پرتو واکنش معترضان، جریان صدر از این اقدام منصرف شده و اکنون در صدد معرفی کردن شخصیت دیگری است. گفته می شود ائتلاف "سائرون" و ائتلاف "البناء" در حال حاضر سرگرم رایزنی در مورد نامزدی ژنرال اسدی هستند، اما غایب العمیری، یکی از نمایندگان ائتلاف "سائرون" می گوید که ائتلاف آن ها تا کنون با هیچ گروهی در مورد نخست وزیر جدید به موافقت نرسیده است.

در این میان، جناح های کرد عقیده دارند که با توجه به حساسیت های موجود و نابسامانی های کنونی در کشور، بهتر است نخست وزیر آینده عراق یک فرد غیر نظامی باشد تا بتواند دموکراسی را در کشور نهادینه کند. کردها که از نظام های دیکتاتوری سابق عراق جز رنج و ستم، خاطره ای دیگری ندارند، ترجیح می دهند نخست وزیر آینده از میان نظامیان نباشد. اما تأکید دارند که آن ها با هر نامزدی که از سوی اغلب گروه های سیاسی پیشنهاد شود و توانایی بیرون کشیدن کشور را از باتلاق بحران های کنونی داشته باشد، مخالفت نخواهند کرد.

اما ناظران سیاسی خاطر نشان می کنند که اگر یک فرد نظامی، قدرت را در دست گیرد، اوضاع سیاسی و امنیتی عراق پیچیده تر می شود و به جای نظام دموکراسی، دیکتاتوری بر کشور چیره می شود.

معن الجبوری، مشاور پیشین نظامی در وزارت دفاع عراق می گوید: تعیین یک فرد نظامی به عنوان نخست وزیر، راه حل درستی برای بیرون رفت از چالش های کنونی نیست بلکه این امر می تواند منجر به وخامت بیشتر اوضاع شود. وی افزود: حتی رهبران جناح های سیاسی که افراد نظامی را برای تصدی سمت نخست وزیری پیشنهاد می کنند، از آینده قدرت در دست نظامیان هراس دارند، اما تنها هدف آن ها از مطرح کردن این نام ها، تلاشی برای کاهش خشم معترضان است.  

البته نسل جوان عراق، با نظامیان مخالفت بیشتری داشته و هرگز نمی خواهند یک فرد نظامی به عنوان نخست وزیر پیشنهاد شود، زیرا به باور آن ها یک فرد نظامی به هیچ صورتی نمی تواند معیارهای دموکراسی و مردم سالاری را تطبیق کند.

در پیوند به این موضوع، زیاد ولید، نویسنده و روزنامه نگار عراقی می گوید: مخالفت نسل جوان با نامزدی شخصیت های نظامی برای تصدی سمت نخست وزیری کاملا آشکار است و جوانان عراق این مخالفت را پیوسته در شبکه های اجتماعی بازتاب می دهند و تأکید دارند که نظام دیکتاتوری بهتر از ناهنجاری های کنونی نیست.

در همین راستا، محمد المحمودی، فعال و روزنامه نگار عراقی گفت: خواسته های معترضان با حکومت نظامی برآورده نمی شود و یک فرد نظامی که در میدان نبرد و کارزار موفق باشد به این معنا نیست که وی در مدیریت بحران نیز می تواند به پیروزی برسد و کشور را از باتلاق بحران های کنونی نجات دهد. نامبرده علاوه داشت: عراق امروز به یک شخصیت سیاسی و ملی نیاز دارد که مورد پذیرش عموم ملت باشد و بتواند کشور را از عمق فاجعه و فساد بیرون کشد و دست رهبران گروه ها و احزاب سیاسی که عراق را به نابودی کشانده اند، از قدرت کوتاه کند.

https://www.independentarabia.com