طالبان به زنان اجازه حضور در آزمون کشوری شورای پزشکی و برنامه کارشناسی ارشد دانشگاه پزشکی کابل را ندادند و این آزمون روز شنبه ۱۱ شهریور، با حضور ۳ هزار و ۳۰۰ تن از مردان برگزار شد.
«اداره امتحانات» افغانستان که زیر نظر عبدالباقی حقانی، عضو ارشد طالبان، فعالیت میکند، روز شنبه در اطلاعیهای گفت که آزمون کشوری شورای پزشکی در دانشگاه کابل برگزار شد و همچنین ۶۰۰ نفر در آزمون ورودی برنامه کارشناسی ارشد دانشگاه پزشکی کابل شرکت کردند.
در این اطلاعیه طالبان، هیچ اشارهای به زنان متقاضی این برنامه و دانشجویان دختر در دانشکدههای پزشکی دانشگاههای دولتی و خصوصی نشده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در تصاویری که در صفحه وزارت تحصیلات عالی رژیم طالبان منتشر شد، دیده میشود که شماری از مقامهای این گروه در جریان آزمون حضور یافتهاند. در اطلاعیه وزارت تحصیلات عالی رژیم طالبان، به نقل از محمد حامد حسیب، معاون این وزارتخانه، آمده است که جامعه افغانستان بیشتر از هر رشته دیگری، به رشتههای حرفهای و پزشکی نیاز دارد و این بخشها باید تقویت شود. این مقام طالبان هیچ اشارهای به محرومیت زنان از آموزش و اشتغال نکرد و ادعا کرد که طالبان توجه ویژهای به تقویت بخش آموزش در افغانستان دارد.
ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر طالبان، در دسامبر سال گذشته در فرمانی زنان را از تحصیل و آموزش در دانشگاهها منع کرد و به دنبال آن، در فرمان دیگری، اشتغال زنان در نهادهای غیردولتی داخلی و بینالمللی ممنوع اعلام شد.
به دنبال آن، مولوی ندامحمد ندیم، وزیر تحصیلات عالی رژیم طالبان، در مصاحبه با تلویزیون ملی تحت کنترل این گروه گفت که هدف از منع تحصیل زنان، «جلوگیری از فحشا و عمل به دستورات دین اسلام» است.
او دختران دانشجو را متهم کرد که در خوابگاهها و سر کلاس، حجاب مورد نظر طالبان را رعایت نمیکنند و تا زمان ایجاد یک برنامه مشخص، تحصیل زنان ممنوع اعلام شد.
با وجود آنکه منع تحصیل و اشتغال زنان در افغانستان، با واکنشهای گستردهای در داخل و خارج از افغانستان مواجه شد و از جمله دولت آمریکا و سازمان ملل متحد نیز خواهان لغو فوری این محدودیتها شدند، اما طالبان فرامین بیشتری علیه زنان صادر کردند.
براساس دریافتهای ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در امور افغانستان، طالبان از اوت ۲۰۲۱ تا ژوئن امسال، بیش از ۵۰ فرمان محدودکننده علیه زنان افغانستان صادر کردهاند. این فرامین، زنان را از فعالیت در اجتماع منع و فرصتهای زیادی را از آنان سلب کردهاند.