مداح بیت رهبری، استاد ادبیات دانشگاه تهران شد. دوشنبه، ۱۳ شهریور (۴ سپتامبر)، خبری منتشر شد که بر اساس آن، «علیاصغر حدادیان نایینی» معروف به سعید حدادیان، در مسند استادی رشته ادبیات دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی ارشد، از ترم جاری مشغول به کار شده است.
رئیس دانشکده ادبیات و علومانسانی دانشگاه تهران با تایید خبر تدریس حدادیان، گفته است که این مداح قرار است «تحلیل متون نظم پایداری» را در مقطع کارشناسی ارشد ارائه کند.
سعید حدادیان، از شاگردان منصور ارضی، مداح تندرو حکومتی است که در یک دهه گذشته بارها در بیت علی خامنهای به مناسبتهای مختلف مذهبی حاضر بوده است.
او از مداحانی است که در مقاطع مختلف، سخنان و شعارهای تند سیاسی بر زبان آورده و سابقه حضور در نیروهای شبهنظامی ایران در سوریه را نیز دارد.
حضور چهرههای حکومتی بدون احراز جایگاه علمی در دانشگاههای کشور همزمان با اخراج استادان دانشگاهی منتقد در طول ماه گذشته، سبب شده است که مسئله «پاکسازی» و «خالصسازی» دانشگاهها بار دیگر در معرض توجه جامعه فرهنگی و دانشگاهی کشور قرار بگیرد.
به نظر میرسد که حضور مداحی با سابقه توهین و فحاشی سیاسی در جایگاه استاد ادبیات دانشگاه تهران، نیز در ادامه روند «خالصسازی» دانشگاهها باشد که روشنگر افول جایگاه علمی و دانشگاهی است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دانشکده ادبیات و علومانسانی دانشگاه تهران، از قدیمیترین بخشهای آموزشی این دانشگاه است که در ۱۳۱۳ تاسیس شد. بدیعالزمان فروزانفر، اسدالله بیژن، امینه پاکروان، محمد تدین، رضازاده شفق، عبدالحسین شیبانی (وحیدالملک)، محمدکاظم عصار و سعید نفیسی، نخستین گروه از استادان این دانشکده بودند.
در اهمیت تاریخی این دانشکده، میتوان نوشت که نخستین گروه دانشجویان دکترای آن، افرادی همچون ذبیحالله صفا، پرویز ناتلخانلری و محمد معین بودند که هر یک از آنان، چهرهای درخشان در میان مفاخر ادبی و فرهنگی ایران بهشمار میرود.
این دانشکده همواره یادآور نام بزرگانی است که سابقه تدریس در آن داشتهاند؛ چهرههایی مانند علیاصغر حکمت، جلالالدین همائی، پرویز خطیبی، احمد بهمنیار، محمد فیاض، محمدرضا شفیعی کدکنی، محمد ابراهیم باستانی پاریزی، مهدی حمیدی شیرازی، لطفعلی صورتگر و عبدالحسین زرینکوب که نام آنها نهتنها اعتبار این دانشکده، که مایه مباهات فرهنگ و ادبیات ایران است.
سابقه این نامها و اعتبار آنها، بیشازپیش خشم اهالی فرهنگ و ادبیات را از حضور سعید حدادیان در این دانشکده برانگیخته است. البته عبدالرضا سیف، رئیس دانشکده ادبیات و علومانسانی دانشگاه تهران، با رد تازگی این موضوع، ادعا کرده است که حدادیان از ۱۳۹۶ بهصورت حقالتدریسی در دانشکده ادبیات و علومانسانی و دیگر دانشکدههای دانشگاه تهران تدریس میکند.
«ادبیات پایداری، آشنایی با دفاع مقدس و آشنایی با ادبیات انقلاب اسلامی» از دروسی است که این مداح حکومتی در سالهای اخیر در مقاطع ارشد و کارشناسی تدریس کرده است و از دروس ابداعشده برای تبلیغ ادبیات مطلوب حاکمیت است که در تاریخچه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران سابقهای معتبر و اعتناشدنی ندارند.
به نظر میرسد که این درس و امثال آن، جزو دورههایی باشد که زیر نظر نمایندگی ولیفقیه در این دانشکده ایجاد شده است. علی خامنهای در دو دهه گذشته بارها بر ضرورت تبلیغ و تبیین آنچه «ادبیات انقلاب اسلامی» نامیده، تاکید کرده است.
در صورت پذیرش این احتمال، میتوان حدادیان را جزو برنامهریزان این دروس دانست. او از ۱۳۷۶ با سمتهایی همچون «مسئول دفتر ادبیات نمایندگی ولیفقیه» در دانشگاه تهران و «مسئول قرآن»، در استخدام رسمی این دانشگاه است.
مداحی که امروز نامش کنار مفاخر فرهنگی ایران در تاریخ ۸۹ ساله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران قرار گرفته است، در کارنامه خود سوابقی همچون فحاشی به فعالان سیاسی، تهدید منتقدان و مخالفان حکومت، و ارتباط مالی با چهرههای درگیر فساد اقتصادی، همچون حسن رعیت، داشته و شائبه همکاری او با حسین طائب و نهادهای امنیتی نیز مطرح است.
حسین نجات، جانشین رئیس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، در ۱۳۹۶ به نقش حدادیان در سرکوب معترضان به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ اشاره کرد و گفت: «عاشورای ۸۸ وقتی معترضان به خیابان آمدند، من با سعید حدادیان تماس گرفتم و او هیئت خود را بهصورت دسته عزاداری وارد خیابان انقلاب کرد.»
نجات تایید کرده است که بخشی از وظیفه سرکوب معترضان در شب پیش از عاشورای ۸۸، به هیئتهای عزاداری زیر نظر حکومت سپرده شده بود.
حدادیان که در ۱۳۸۴ از اعضای فهرست مداحان حامی محمود احمدینژاد بود، در ۱۳۹۰ به دلیل «یهودیصفت» نامیدن اسفندیار رحیممشایی و بهکار بردن عبارت «عورت احمدینژاد» برای مشایی، با شکایت احمدینژاد و مشایی به دادگاه رفت و فقط به ۵۰ هزار تومان جریمه نقدی محکوم شد.
او در یکی از مداحیهای خود گفته بود: «خدایا اگر راهی برای برکناری مشایی نیست، او را امشب بکش.»
این مداح که از نمادهای دخیل شدن عزاداریهای مذهبی در ایران در منافع جناحی است، در ۹۴ به جبهه اصولگرایان هشدار داد که یا به فهرستی مشترک در انتخابات برسند، یا جامعه مداحان خود فهرست مجزا میدهند. این سخنان با انتقاد فعالان سیاسی روبهرو شد که تبعات رفتار جناحی و دخالت سیاسی به نام جامعه مداحان را موجب گریز جامعه از هیئتهای عزاداری میدانستند.
با این حال، به نظر میرسد که آنچه در عمل رخ داد، نهتنها پرهیز جامعه مداحان از فعالیت سیاسی نبود، بلکه حالا این افراد با اشغال کرسیهای دانشگاهی، برای خود سابقه علمی فراهم میکنند تا با شبکهسازی و کنترل اعتراضات دانشجویان، دانشگاه را از آنچه حکومت جمهوری اسلامی «آلودگی مخالفت با نظام» میداند، پاک کنند.