عربستان سعودی همچنان به ارائه الگوی نوین خود به‌عنوان بخشی از چشم‌انداز ۲۰۳۰- که از ارکان آن تمرکز بر کیفیت زندگی است- ادامه می‌دهد و با تنوع بخشیدن به اقتصاد و کنار گذاشتن نفت به‌عنوان منبع اصلی درآمد، موفقیت این الگوی اقتصادی را تضمین می‌کند. یکی از اجزای این تنوع اقتصادی سرمایه‌گذاری تزریق‌شده در بخش ورزش در کل و فوتبال به‌طور اخص است. اکنون بازی‌های لیگ حرفه‌ای عربستان سعودی از چند کانال تلویزیونی در سرتاسر دنیا پخش می‌شود. اما احتمالا کانالی که توجه‌ها را به خود جلب کرده و موجب بحث و گفت‌وگو در رسانه‌های اجتماعی شده است یکی از کانال‌های وابسته به صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است.

پخش بازی‌های لیگ حرفه‌ای عربستان در کانال‌های تلویزیونی ایران با تایید پادشاهی عربستان سعودی صورت گرفته است. بازی الهلال در مقابل الاتحاد نخستین مسابقه لیگ حرفه‌ای عربستان سعودی بود که ایرانی‌ها تماشا کردند. پس از این رویداد مهم، ایرانیان نظرهای موافق و تحسین‌آمیزی ابراز داشتند. بازی الهلال در مقابل الاتحاد در لیگ سعودی نه‌فقط نخستین مسابقه‌ای بود که در تلویزیون ایران به‌طور مستقیم دیده می‌شد، بلکه موجب مقایسه‌های فراوانی بین لیگ حرفه‌ای سعودی- که در سطح جهانی مطرح است- با لیگ فوتبال ایران شد.

برخی از کاربران ایکس (توییتر سابق) در خصوص آن بازی اظهارنظر کردند و گفتند که «این واقعیت بازی‌های فوتبال ایران است. مسئولان باید بر باشگاه‌های عربستان سعودی فشار وارد کنند تا در ایران بازی کنند». از سوی دیگر، شاهد آنیم که عربستان سعودی به‌راحتی در اوج قرار دارد و فوتبالیست‌هایی در سطح جهانی در آنجا ساکن‌اند و بازی‌های پخش‌شده از کیفیت عالی و برجسته برخوردار است. اما چند شب پیش اتفاق جدیدی افتاد و برای نخستین بار، یکی از بازی‌های لیگ حرفه‌ای عربستان سعودی از تلویزیون ایران پخش شد.

سعید ملکی، یکی از کاربران ایکس، این موارد را برشمرد و ستود: زمین بازی عالی، فوتبالیست‌های درجه یک، گل‌های بسیار، بازی‌های پرهیجان، و پیروزی عالی بر حریفان- حتی پس از عقب افتادن در ابتدای بازی. او در ادامه این پرسش را مطرح کرده بود: «چه چیزی مانع آن خواهد بود که آن‌ها [باشگاه‌های سعودی] در لیگ قهرمانان آسیا قهرمان شوند؟ اکنون پس از به خدمت گرفتن روبرتو مانچینی بزرگ، چه چیزی مانع از برنده شدن آن‌ها در جام باشگاه‌های جهان خواهد شد؟»

آ.اس (AS)، یکی دیگر از کاربران ایکس، نوشت: «هرگز فکرش را نمی‌کردم روزی برسد که یک لیگ فوتبال درجه یک در عربستان وجود داشته باشد! به کدام جنبه آن اشاره کنم؟ کیفیت استادیوم، چمن مخملی، دوربین‌های 4K، بازی‌های حرفه‌ای انجام‌شده؟ خوشحالم که بازی‌های لیگ فوتبال ایران را تماشا نمی‌کنم. من این کار را خیلی وقت است که انجام می‌دهم. این فقط یک بازی فوتبال [در عربستان سعودی] نبود، بلکه نمایشی از نحوه کشورداری و نحوه حرکت به‌ سوی آینده بود.»

رد واین (Red wine) در شبکه ایکس این‌گونه اظهارنظر کرد: «اگر بخواهیم درباره این دو تیم صحبت کنیم، بازی در سطح بازی‌های فینال است. زمین کاملا پاک است. دوربین‌های بازی از کیفیت عالی برخوردارند.» او در ادامه این اظهارنظر با تمسخر ادامه می‌دهد: «و ما به‌دلیل این "رژیم مقدس" عقب افتاده‌ایم.»

یکی دیگر از کاربران ایکس از فاصله زیاد بین لیگ فوتبال در عربستان سعودی و ایران انتقاد کرده و به منع ورود زنان به استادیوم‌ها و تاسیسات ورزشی مانند استادیوم آزادی اشاره کرده است که پیش از انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹ ساخته شده بود.

واکنش‌ها به پخش مسابقه الاتحاد در مقابل الهلال از لیگ حرفه‌ای عربستان سعودی در تلویزیون ایران فراتر از خود فوتبال رفته است. ایرانی‌ها با این بازی مانند یک رخداد سیاسی برخورد و آن را در سطحی نمادین بررسی کردند. چند ایرانی در پلتفرم شبکه اجتماعی ایکس نظرشان را نوشتند. آن‌ها اغلب در مورد پیشرفته بودن لیگ حرفه‌ای عربستان ابراز شگفتی کرده و آن را با لیگ فوتبال محلی ضعیف خود مقایسه کرده بودند. یک ایرانی در ایکس نوشت: «در گذشته از دیوارهای سفارت عربستان بالا رفتند. حالا صف کشیده‌اند تا بازی‌های لیگ عربستان سعودی را تماشا کنند.»

محمد کشوری، یک کاربر دیگر، در پستی تمسخرآمیز و پرمعنا و پر کنایه‌ نوشت: «پخش بازی‌های فوتبال لیگ عربستان از سوی تلویزیون ایران با این کیفیت دوربین‌ها، زمین بازی، عملکرد حرفه‌ای، و کیفیت بازیکنان با هدف انحراف اذهان عمومی صورت می‌گیرد. اما حتما با صلاحدید خودشان است.»

آرمان هم نوشت: «آن شب ما واقعا از فوتبال سعودی شکست خوردیم. بازی‌های لیگ آن‌ها در حال پخش زنده است. عملکرد آن‌ها چنان سطح عالی است که هیچ‌کس بازی میلان و آ.اس. رم را تماشا نکرده. و اینجا در ایران ماشین آتش‌نشانی به سمت استادیوم آزادی می‌رود تا چمن زمین را پر از آب بکند.»

شور و شوق ایرانی‌ها برای تماشای بازی‌های لیگ سعودی تا آنجا بود که کسانی مثل امیر میر، که موفق به دیدن بازی کامل نشده بودند، دنبال خلاصه آن می‌گشتند. او نوشت: «اگر تلویزیون را روشن کردید و بازی‌های لیگ عربستان سعودی را در کانال ورزش تماشا کردید، که چه خوب. اما اگر نتوانستید بازی کامل را تماشا کنید و با شور و شوق دنبال خلاصه آن می‌گردید، این یعنی عربستان سعودی کاری را که باید، انجام داده است. وای بر ما.»

گارسون، یکی از کاربران ایکس، با همین لحن اسف‌بار می‌نویسد: «کل هزینه لیگ سعودی امسال به ۶۰ میلیارد تومان رسیده است،‌ در حالی که کارخانه فولاد مبارکه ایران دو سال قبل ۹۰ میلیارد تومان اختلاس کرد. به کیفیت دوربین‌ها دو روز قبل از بازی بین پرسپولیس و فولاد نگاه کنید- به‌رغم اینکه استادیوم فولاد یکی از بهترین استادیوم‌ها در ایران است و از بهترین امکانات برخوردار است.»  

وحید حاجی، یکی از روزنامه‌نگاران اصول‌گرا، نیز با لحن تمسخرآمیز در پستی در ایکس نوشت: «آدم‌هایی مثل حسین طاهری و ثابتی که در چند ماه گذشته عربستان سعودی را مسخره می‌کردند امشب مشغول تماشای بازی الهلال در مقابل الاتحاد هستند و لیگ عربستان روی تلویزیون ایران پخش می‌شود. قرار بود ما روی پرچم سبز عربستان سعودی علامت X  بگذاریم. اما اکنون برنامه عوض شده و پرچم عربستان روی گیرنده‌های ایرانی‌هاست.»

روزنامه فرهیختگان نیز نوشت که بهبود روابط بین ایران و عربستان سعودی در تصمیم آن کشور برای دادن اجازه پخش بازی‌های لیگ حرفه‌ای سعودی در ایران نقش داشته است و در عین حال باید به اهمیت خود لیگ سعودی نیز اشاره کرد. این روزنامه در ادامه می‌افزاید که پخش بازی‌های لیگ سعودی در تلویزیون ایران برای کانال‌های رادیویی و تلویزیونی ملی ایران نیز مفید بوده است که در حال حاضر بی‌مخاطب‌اند تا بدون پرداخت یک ریال بیننده جذب کنند. این کانال‌ها با پخش این بازی‌های جذاب مخاطب جلب خواهند کرد.

علاوه بر این، روزنامه‌نگاران و خبرنگاران نیز این بازی‌ها را پوشش دادند. احمد طریق در روزنامه عصر ایران نوشت: «صدا و سیما برای اولین بار یک مسابقه لیگ فوتبال سعودی را پخش زنده کرد و قرار است این روند ادامه یابد. لیگ سعودی با وجود ستاره‌های بزرگ و کیفیت و امکانات قابل تامل، قابل چشم‌پوشی نیست.» او در ادامه افزود: «پخش زنده مسابقه لیگ فوتبال سعودی از صدا و سیما برای اولین بار نشانه‌ای از جدی بودن ازسرگیری روابط میان دو کشور ایران و سعودی است. اگر روابط دو کشور عادی‌سازی نشده بود یا این روند جدی نبود، حتی تصور پخش این مسابقات هم سخت بود.»

در خاتمه باید افزود که عربستان سعودی همچنان به ارائه الگویی از حکمرانی خوب به‌عنوان بخشی از چشم‌انداز ۲۰۳۰ ادامه می‌دهد. اگرچه اثر این الگو فقط به چهارچوب منطقه محدود نمی‌شود، اما به چند کشور در منطقه- از جمله کشورهایی که روابطی پرتنش با عربستان سعودی دارند- گسترش یافته است. عربستان سعودی نیاز به گرفتن مجوز برای نفوذ در اذهان و قلوب مردم ایران نداشت تا کلیشه‌های موجود درباره عربستان سعودی را تصحیح کند، آن‌ هم با توجه به اینکه نظام سیاسی در ایران سال‌هاست که کوشیده است تا سیمای عربستان را خدشه‌دار کند. با همه این‌ها، به نظر می‌رسد این بار نفوذ عربستان سعودی چنان گسترده است که رژیم ایران توان مقاومت در برابر آن را نخواهد داشت.