هم‌زمان با برگزاری نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد درباره افغانستان، دفتر هیئت معاونت سازمان ملل در افغانستان (یوناما) روز دوشنبه ۲۷ شهریور، از ملاقات رزا اوتونبایوا، نماینده ویژه دبیرکل این سازمان، با وزیر خارجه طالبان خبر داد.

یوناما اعلام کرد که شورای امنیت سازمان ملل یک رایزنی گسترده در مورد افغانستان را آغاز کرده که ملاقات رزا اوتونبایوا با وزیر خارجه طالبان نیز بخشی از این رایزنی‌ها است. به گزارش یوناما، قرار است شورای امنیت سازمان ملل متحد هفته آینده نشستی در مورد افغانستان برگزار کند.

دفتر هیئت معاونت سازمان ملل در افغانستان در یادداشتی در شبکه اکس نوشت: «یوناما به تعامل سازنده و اطمینان از شنیدن صدای همه افغان‌ها متعهد است.»

در حالی که زنان، فعالان عرصه حقوق بشر و طرفداران دموکراسی در افغانستان در دو سال گذشته با موضوع «تعامل با طالبان» که همواره در نشست‌های بین‌المللی مطرح می‌شوند، مخالف بوده‌اند، سازمان ملل متحد مدعی است که تعامل با طالبان راه‌حل معضل افغانستان است و برای بهبود وضعیت در این کشور موثر خواهد بود.

یوناما با اشاره به نشست پیش روی شورای امنیت خاطرنشان کرد که صدای همه افغان‌ها در این نشست شنیده خواهد شد، اما مشخص نیست که در این زمینه با چه گروه‌هایی بحث و گفت‌وگو خواهد شد. زیرا زنان و اقلیت‌های مذهبی و قومی که بیشترین طبقه متاثر از رفتارها و عملکردهای طالبان در دو سال گذشته بوده‌اند، اغلب در بحث‌ها و گفت‌وگوهای بین‌المللی صدایی نداشته‌اند.

با گذشت دو سال از حاکمیت طالبان بر افغانستان و تلاش‌های سازمان ملل متحد و کشورهای جهان برای تعامل با این گروه، نه‌تنها هیچ تغییری در رفتارهای طالبان در مورد زنان، دموکراسی و آزادی‌های انسانی به وجود نیامد، بلکه شرایط و محدودیت‌ها هر روز بیشتر از پیش شدند.

سازمان ملل و برخی کشورهای جهان زمانی که طالبان توافقنامه صلح با آمریکا را در دوحه قطر امضا کردند، مدعی بودند که طالبان نسبت به ۲۰ سال گذشته تغییر کرده‌اند و اکنون نسخه دیگری از طالبان روی کار آمده است که به اصول دموکراسی، آزادی بیان و پایبند به حقوق بشر و حقوق زنان متعهدند. طالبان در توافقنامه صلح دوحه هم در این خصوص تعهد داده بودند.

با این حال، بلافاصله پس از به قدرت رسیدن این گروه در افغانستان، دیری نپایید که همه تصورات جهانی در مورد طالبان نقش بر آب شدند و طالبان دوباره با همان نسخه قدیمی و حتی سرسخت‌تر، نترس‌تر و افراطی‌تر به میدان آمدند.

در دو سال گذشته طالبان علاوه بر اینکه زنان را از کار، تحصیل، مشارکت اجتماعی و سیاسی محروم کردند، حتی توانستند پای زنان افغان را از دفاتر سازمان ملل نیز قطع کنند. سازمان ملل متحد با گذشت یک سال هنوز حتی نتوانسته است کارمندان زن را دفاترش بازگرداند.