نیلوفر بیانی، کنشگر محیط زیست که با اتهام‌های نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی از سال ۱۳۹۶ تاکنون در زندان به سر می‌برد، به‌عنوان شهروند افتخاری شهر چیری استان تورین ایتالیا انتخاب شد.

اعظم بهرامی، پژوهشگر و فعال محیط‌زیست، ضمن اعلام این خبر در رسانه‌ اجتماعی اکس (توییتر)، خطاب به نیلوفر بیانی نوشت که در مراسم اهدای شهروندی افتخاری او در ایتالیا درباره تلاش‌های او برای محیط‌زیست ایران صحبت کرده و توضیح داده است که بحران محیط‌زیست و منابع طبیعی در ایران زیر سایه سیاست‌های جمهوری اسلامی گم شده است.

اعطای شهروندی افتخاری استان تورین ایتالیا، نتیجه تلاش و پیگیری گروهی از دوست‌داران محیط‌زیست با نام «جمعه‌‎ها برای آینده» بود. پیش‌تر نیز در میدان اصلی شهر چیری، ۱۰ درخت به یاد جان‌باختگان خیزش زن، زندگی، آزادی در ایران کاشته شده بود.

نیلوفر بیانی به همراه دیگر فعالان محیط‌زیست از‌جمله سپیده کاشانی، هومن جوکار، طاهر قدیریان، مراد طاهباز، عبدالرضا کوهپایه، امیرحسین خالقی، سام رجبی و کاووس سید امامی، زمستان ۱۳۹۶، در‌پی اتهام‌های سازمان اطلاعات سپاه دستگیر و زندانی شد.

پس از آن نیز ابوالقاسم صلواتی، رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران، مشهور به قاضی اعدام، این فعالان را با اتهام «جاسوسی»، «افساد فی‌الارض» و «همکاری با دولت متخاصم»، به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم کرد.

به‌تازگی، عیسی کلانتری، رئیس‌ سازمان حفاظت محیط‌زیست در دولت حسن روحانی، به صراحت اذعان کرد که فعالان محیط‌زیستی بی‌گناه دستگیر و زندانی شده‌اند.

او گفت: «این افراد جاسوس نیستند، اما برخی افراد و گروه‌ها با اتهام جاسوسی آن‌ها را بازداشت کرده‌اند و شش سال است که بی‌گناه در زندان به سر می‌برند، درحالی‌که به جز خدمت به محیط‌زیست و کشور کاری نکرده‌اند.»

نیلوفر بیانی که با حکم ابوالقاسم صلواتی به ۱۰ سال حبس و رد مال کار در سازمان ملل متهم شده است، در طول سال‌های زندان نیز کنشگری را ادامه داد. او در جریان خیزش سراسری ایرانیان نیز در کنار دیگر زنان زندانی از اعتراضات مردمی حمایت کرد.

این کنشگر محیط‌زیست پیش از آن نیز در مجموعه نامه‌هایی خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی افشا کرد که در جریان حدود هزار و ۲۰۰ ساعت بازجویی تحت «شدیدترین شکنجه‌های روحی و روانی» و «تهدید به شکنجه فیزیکی و تهدید جنسی» قرار گرفته است.

نیلوفر بیانی، دی‌ماه ۱۳۹۷، در نامه‌ای به رئیس بند ۲ الف بازداشتگاه سپاه در زندان اوین نوشت که بازجویان با «تکرار کثیف‌ترین توهین‌های جنسی» و «مطرح کردن جزئیات چندش‌آور تخیلی» او را مجبور می‌کرده‌اند که «تصورات جنسی» آنان را تکمیل کند.

این فعال محیط‌زیست در نامه دیگری خطاب به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، نوشته بود که هنگام دستگیری به همراه هفت مرد مسلح به ویلایی در لواسان تهران برده شد و آنجا او را مجبور کردند رفتار غیراخلاقی آنان را در استخر خصوصی تماشا کند.

نیلوفر بیانی همچنین گفته بود که در بازجویی‌ها او را «مجبور می‌کرده‌اند صدای حیوانات را تقلید کند و تهدیدش می‌کردند که به او آمپول هوا و آمپول فلج‌کننده تزریق می‌کنند. عکس‌های جسد کاووس سیدامامی را به او نشان می‌دادند تا نتیجه همکاری نکردن با آن‌ها را ببیند».

بیانی در متن دفاعیه خود درباره بازجوی اصلی پرونده‌اش نیز نوشته بود: «به دلیل رفتارهای بی‌شرمانه‌اش هربار که بازجویی‌ها به درازا می‌کشید و تا بعد از تاریکی ادامه داشت، وحشت از تعرض جدی وجودم را می‌لرزاند. ترس من در مورد این‌که اگر هرآنچه می‌خواست ننویسم دست به تعرض و خشونت جنسی بزند را تشدید می‌کرد. حضور توجیه‌نشده و غیرمنتظره او در مکان‌هایی مثل راهرو تاریک و حیاط بازداشتگاه و رفتار چندش‌آورش باعث می‌شد در هیچ‌جا احساس امنیت نکنم و اضطراب غیرقابل‌تحمل من به این دلیل هیچ وقت قطع نمی‌شد.»