وقتی بی‌ام‌دبلیو با من تماس گرفت و خواست با یکی از خودروهای باتری‌ برقی جدید و دوست‌داشتنی‌اش به منطقه قدیمی و دوست‌داشتنی لیک دیستریکت (Lake District) بروم، چطور می‌توانستم قبول نکنم؟‌ آن‌ها چند روز اقامت در هتل بریمستون واقع در آمبلساید را هم برایم مهیا کردند؛ یکی از بهترین مهمان‌خانه‌هایی که تا‌به‌حال چه در داخل و چه در خارج از کشور در آن اقامت داشته‌ام. فضایی خودمانی دارد و چیدمانش به‌قدری شکیل است که تجارت مبتذل پول به آن راه ندارد. به همین دلیل به اقامت در خانه یک دوست می‌ماند؛ یک دوست بسیار ثروتمند که با کلی خدمتکار در یک واحد آپارتمان دوطبقه با بالکن در اختیار و اجاق‌های هیزمی از شما پذیرایی می‌کند. بسیار دنج است و باید اضافه کنم که این موقع سال بهترین زمان برای رفتن کنار دریاچه است‌ــ خلوت‌تر است و بالا و پایین رفتن از تپه‌ها عرق آدم را درنمی‌آورد. البته درباره خودم حرف می‌زنم.

مشخصات

بی‌ام‌دبلیو آی‌اکس۱ ) ×درایو۳۰ ام اسپورت (BMW iX1 xDrive30 M Sport)

قیمت: ۶۳ هزار و ۷۰۹ پوند؛ (از حدود ۴۶ هزار و ۸۲۵ پوند شروع می‌شود)
پیشرانه: موتورهای برقی دوقلو، با یک بسته باتری ۶۴.۷ کیلووات ساعت
قدرت: ۳۰۸ اسب بخار
بیشینه سرعت: ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت
صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت: ۵.۶ اس‌دبلیوسی‌اس (swcs)
مصرف سوخت: ۳.۶ متر بر کیلووات ساعت
انتشار دی‌اکسیدکربن: صفر

آن‌ها، یعنی هر دو طرف معامله از من خواستند ببینم گشت زدن در این پارک ملی با یک بی‌ام‌دبلیو آی‌اکس۱ چه حسی دارد. بیشتر به این دلیل که این هتل به مسافرانش پیشنهاد می‌کند به جای ماساژ با چوب بامبو [سواری] آن را امتحان کنند. به من گفتند تعداد زیادی از علاقه‌مندان به خودرو که با پیشنهاد شاسی‌بلند تمام‌برقی کم‌حجم [کامپکت] سبک بی‌ام‌دبلیو متقاعد شده‌اند، با خودروهای تفریحی سوخت فسیلی خود به این هتل می‌آیند تا از این تجربه بهره‌مند شوند. پس برد‌ــ‌برد است.

فقط برای اینکه نشان بدهم بی‌جهت تحت تاثیر قرار نگرفته‌ام، می‌خواهم بگویم که بی‌ام‌دبلیو برای رانندگی خودرویی بسیار کارآمد و تقریبا بی‌نقص است، اما آنقدرها که انتظار می‌رود... خاص نیست، آن هم با آن نشان تجاری ممتازی که روی هواکش بزرگ معروف مشکی پیانویی صیقلی‌اش قرار گرفته است. «رخ» این بی‌ام‌دبلیو که مشابه مدل‌های بنزینی و دوگانه‌سوز اکس۱ است، به اندازه سایر مدل‌های این مجموعه شبیه [انیمیشن] نفرین خرگوشی نیست، اما باز هم خاصیت تهاجمی مبهمی در آن هست. واقعا فکر نمی‌کنم لازم باشد بی‌ام‌دبلیو برای اثبات هویتش این اندازه تلاش کند.

حالا من که نماینده سبک نیستم و در مورد ظاهر خیلی سخت‌ نمی‌گیرم، اما باقی این خودرو غیر از آن نمای احمقانه جلویش، خیلی شبیه شاسی‌بلندهای دیگر به نظر می‌رسد و از بسیاری زوایا بین انبوه گزینه‌های [موجود] نامتمایز است. مثلا رقبای کره‌ای آن، هیوندایی زیبای کلاسیک (رترو) آیونیک۶ و آیونیک چموش ۵ به مراتب جذاب‌تر و ولوو اکس‌سی۴۰ ریشارژ بسیار شیک‌تر است. آی‌اکس۱ در مقابل رقبای آلمانی ممتازش، مرسدس‌‌ــ‌بنز ئی‌کیوای و آئودی کیو۴ ئی-ترون ظاهر زیبایی دارد اما از نظر فضای داخلی تاحدی کم می‌آورد. فضای داخلی بی‌ام‌دبلیو فوق‌العاده راحت [ارگونومیک] است و کنترل فرمان عالی دارد و به‌وضوح از مواد باکیفیت ساخته شده اما ئی‌کیوای و کیو۴ از آن جذاب‌ترند.

از کیت [لوازم جانبی] بی‌ام‌دبلیو هم نمی‌توان ایرادی گرفت و سیستم صوتی هارمن کاردن یکی از بهترین‌ها است (اما یادتان باشد که سونوس فابر مازراتی گریکاله بالاترین نت‌ها را با بهترین کیفیت پخش می‌کند). بی‌ام‌دبلیو با کروز کنترل تطبیقی، دستیار پارک [پارک خودکار] و کنترل خطوط [جاده]، عملا خودش رانندگی می‌کند و از راننده و سرنشینان مراقبت می‌کند. برای برخی ورودی‌ها که به مداخله راننده نیاز دارد، به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد، ترمزهای پیشرونده دارد (بعد از آنکه با شیوه کار ترمز احیایی آشنا شدید) و به لطف سیستم چهارچرخ متحرک دوموتوره، فرمان‌پذیری [هندلینگ] آن بسیار پایدار است.

این کارکرد مانند بیشتر خودروهای برقی چشمگیر است و حتی یک پدال «تقویت‌کننده» کوچک پشت فرمان قرار دارد که مثلا موقع سبقت گرفتن، با ایجاد یک شوک کوتاه و تیز (به شکلی دلپذیر) نیروی اضافی تولید می‌کند. کارکرد آی‌اکس۱ تا چند سال پیش فقط در مجموعه ام‌اسپرت بی‌ام‌دبلیو دیده می‌شد و اکنون وجودش بدیهی شمرده می‌شود. یکی از موضوع‌هایی که در مورد انتقال به [خودرو] برقی به اندازه‌ای کافی درباره آن صحبت نشده، این است که رانندگانی که به موتورهای بنزینی و دیزلی عادت دارند، چگونه با گشتاور بالایی که در مدل‌های برقی جدید از لحظه شروع [حرکت] امکان‌پذیر است،  کنار می‌آیند. باید در این زمینه هشدار داد.

درمجموع، بی‌ام‌دبلیو آی‌اکس۱ تمام کارهایی را که از آن انتظار داشتم انجام داد و تنها چیزی که واقعا نپسندیدم، سیستم دستور صوتی به سبک الکسا (Alexa-style) بود که به‌صورت تصادفی به [فرمان‌های] من پاسخ می‌داد. این خودرو نرم و پرسرعت است، تنظیمات مقرون‌به‌صرفه‌ و محدوده مسافت مناسبی در حدود ۴۰۲ کیلومتر دارد. اگر یکی از آن ایستگاه‌های جدید شارژ را پیدا کنید، متوجه می‌شوید که با شارژ سریع برق به‌خوبی و به‌سرعت شارژ می‌شود‌ــ‌ تجربه نشان می‌دهد که با ۲۰ دقیقه شارژ احتمالا به خانه می‌رسید. اما از نظر پویایی به رقبایش برتری ندارد و این عجیب است؛ چون بی‌ام‌دبلیو آی۴ فست‌بک [حالتی بین سدان و هاچ‌بک] خودرویی بی‌نظیر برای رانندگی است و لیموزین بزرگ آی۷ یکی از بهترین خودروهای جهان، به همان نرمی و سرعت است، اما کاملا بی‌صدا.

با اینکه بی‌ام‌دبلیو آی‌‎اکس۱ یک مدل کم‌حجم است، برای مسیرهای باریک اطراف ویندرمیر و گرسمیر کمی «پهن» به نظر می‌رسد. برای یک زوج یا یک خانواده کوچک مناسب است‌ــ صندوق‌عقبش جادار نیست‌ــ و در جایگاه یک شاسی‌بلند کوچک و ممتاز با مارک «معتبر» گزینه پیش‌فرض خیلی‌ها خواهد بود. مشکل اصلی کنار آمدن با فناوری باتری برقی نیست، بلکه قیمت آن است. خودرو من با تمام امکانات اضافی خوبش ۶۳ هزار و ۷۰۹ پوند قیمت‌گذاری شده است. صادقانه بگویم، کیا نیرو (Kia Niro) یا ام‌جی زداس (MG ZS ) گزینه‌های بهتری‌اند‌ــ و با پولی که برایتان می‌ماند، می‌توانید اقامتی طولانی در بریمستون داشته باشید.