در ادامه مخالفت برخی از کشورهای جهان با صدور ویزا برای ورزشکاران ایرانی، فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی اعلام کرد که مقامات کشور آلبانی نیز به اعضای تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی زیر ۲۳ سال ایران برای حضور در رقابت‌های جهانی ویزا نداده‌اند، تا  ایران که مدافع عنوان قهرمانی کشتی زیر ۲۳ سال جهان است، فرصت حضور در این مسابقات مهم را از دست بدهد.

در سال‌های اخیر گزارش‌های مختلفی از همراهی نیروهای امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی با کاروان‌های ورزشی در سفر به کشورهای دیگر جهان منتشر شده بود؛ نیروهایی که در پوشش کادرفنی تیم‌های ورزشی یا نیروهای خدماتی و پزشکی، پس از رسیدن به خاک مقصد، به جاسوسی برای جمهوری اسلامی یا انجام عملیات نظامی و امنیتی رو می‌آورند.

در آخرین نمونه، اواسط تیرماه امسال برخی از رسانه‌ها و خبرنگاران مستقل ورزشی در ایران گزارش کرده بودند که محمدرضا داورزنی، فرمانده پیشین سپاه پاسداران و رئیس فعلی فدراسیون والیبال، برای شرکت تیم ملی والیبال مردان ایران در هفته سوم رقابت‌های لیگ ملت‌های والیبال که در آناهایم در ایالت کالیفرنیای آمریکا برگزار شد، از سفارت ایالات متحده در آنکارا برای ۶۰ ایرانی درخواست ویزا کرده بود که ۴۰ نفر آن‌ها «افرادی ناشناس و غیرورزشی» بوده‌اند.

اکنون فدراسیون کشتی جمهوری اسلامی که ریاست آن برعهده علیرضا دبیر، فردی نزدیک به سپاه پاسداران و بیت علی خامنه‌ای، قرار دارد، در بخشی از بیانیه خود آورده است که کشور آلبانی «به دلایل سیاسی» از صدور ویزای ورزشی برای تیم ایران خودداری کرده است و «فدراسیون کشتی و کمیته ملی المپیک ایران اعتراض شدید خود را به نهادهای ذیربط اعلام می‌کند و پیگیر احقاق حق ورزشکاران ایرانی خواهند بود.»

فدراسیون کشتی ایران در ادامه افزود: «واضح است چرا کشور آلبانی که دشمنی خود را به مردم ایران ثابت کرده، به چه دلیل و در حمایت از چه کسانی دست به این اقدام خارج از عرف و بر خلاف قوانین بین‌المللی» زده است.

فدراسیون کشتی ایران در بیانیه خود، اشاره‌ای واضح به دلایل صادر نشدن ویزا که به گفته خود «سیاسی» است نکرد، اما از آنجایی که آلبانی به‌عنوان مقر اصلی نیروهای سازمان مجاهدین خلق در اروپا محسوب می‌شود، به نظر می‌رسد دلیل صادر نشدن ویزا برای کشتی‌گیران و همراهان کاروان ایران نیز همین موضوع و ترس از انجام اقدامی امنیتی یا نظامی علیه مجاهدین خلق باشد.

مخالفت با صدور ویزا برای تیم‌های ورزشی ایران، در هفته‌های اخیر اوج گرفته است و علاوه بر آلبانی، چندین کشور دیگر نیز از صدور ویزا برای تیم‌های ورزشی ایران امتناع کرده‌اند، ازجمله اینکه رسانه‌های ایران، روز ۲۶ مهر ماه، گزارش دادند که سفارت مجارستان در تهران درخواست‌ ویزای ۲۱ نفر از اعضای تیم کاراته ایران را برای حضور در رقابت‌های قهرمانی جهان رد کرده است.

هم‌زمان، فدراسیون کاراته ایران دوباره اعلام کرد که سفارت عربستان سعودی نیز برای شماری از اعضای تیم اعزامی کاراته ایران برای حضور در بازی‌های رزمی جهانی ۲۰۲۳ در ریاض روادید صادر نکرده است.

دو روز بعد خبرگزاری ایسنا گزارش داد که مرتضی کریمی با صدور ویزا به این مسابقات اعزام شد، اما آتوسا گلشادنژاد و کیمیا یوسفی در نهایت به دلیل دریافت نکردن ویزا از حضور در این مسابقات بازماندند.

در همین حال، روزنامه شرق با انتشار گزارشی تاکید کرده است که «ورزش ایران در فاصله یک سال مانده به بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس، روزهای به نسبت مبهمی از لحاظ دیپلماسی در سطح بین‌المللی تجربه می‌کند و کشورهایی در هر پنج قاره از صدور ویزا برای تیم‌های ورزشی ایران خودداری می‌کنند.»

در این گزارش با اشاره به صادر نشدن ویزا از کشورهای آمریکا، یونان، مجارستان، آلبانی، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا، سنگاپور، استرالیا، عربستان سعودی، بلژیک و حتی روسیه برای تیم‌های ورزشی جمهوری اسلامی در یک سال اخیر، تاکید شده است که «این اتفاقات ریشه سیاسی دارد، اما گسترش آن به کشورهایی از پنج قاره جهان، حسابی نگران‌کننده است» و احتمال پناهندگی ورزشکاران و همچنین ضعف دیپلماسی ورزشی را ازجمله دلایل افزایش موارد صادر نشدن ویزا برای تیم‌های ورزشی ایران عنوان کرد.

در بخشی دیگر از این گزارش نیز آمده است که مسئولان ورزش ایران در حال انکار این واقعیت‌اند که «در سطح دیپلماسی ورزشی ضعیف ظاهر شده‌اند» و با «شعارهای دهان‌پرکن» در‌پی رفع‌ و رجوع‌‌ صادر نشدن ویزا برای تیم‌های ورزشی برآمده‌اند، اما در عمل این شرایط‌، «خطر منزوی‌شدن ورزشکاران ایران در سطح جهان» را افزایش داده است.

علاوه بر نگرانی مقامات کشورهای دیگر از انتقال نیروهای نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی در پوشش کاروان‌های ورزشی، افزایش چندبرابری اعلام پناهندگی ورزشکاران ملی‌پوش ایرانی در کشورهای دیگر، طی یک سال اخیر نیز ریسک صدور ویزا برای ایرانی‌ها را نزد این کشورها افزایش داده است، اتفاقی که در نهایت به ضرر ورزشکاران غیرحکومتی ایرانی تمام خواهد شد و عمر ورزش قهرمانی آن‌ها و زحمات چندین ساله‌شان را نابود می‌کند.