تعداد فزایندهای از متخصصان آلرژی و مقامات بهداشت عمومی تلاش میکنند تا ثابت کنند اکثریت افرادی که گمان میرفت به پنیسیلین حساسیت دارند، در واقع به آنتیبیوتیک حساسیتی ندارند و میتوانند با خیال راحت آن را استفاده کنند.
بنا به گزارش انبیسی نیوز، پزشکان میگویند: «برداشتن عنوان حساس به پنیسیلین از روی افراد، بر سلامت تاثیرات عمدهای خواهد داشت؛ از جمله اینکه برای افرادی که عمر خود را صرف اجتناب از پنیسیلین و داروهای مرتبط ازجمله آموکسیسیلین کردهاند، درمان سریعتر و موثرتری از راه خواهد رسید و همچنین مقاومت رو به رشد در برابر آنتیبیوتیکها کاهش خواهد یافت.»
دکتر کازبی استون، استادیار آلرژی و ایمنیشناسی از نشویل تنسی میگوید: «رشد و تکاملی که در جریان است، رویکرد ما را از رفتار واکنشی درقبال حساسیت به پنیسیلین، به سمت رویکردی پیشگیرانه سوق میدهد. این بدان معنا است که به بیمار بگوییم: باید حساسیت یا آلرژی شما را آزمایش کنیم، زیرا ممکن است مشکلاتی برایتان به دنبال داشته باشد، چه حالا، چه در آینده.»
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها (سیدیسی)، حدود ۱۰ درصد از جمعیت ایالات متحده حساس به پنیسیلین ثبت شدهاند. در بیشتر این موارد، به افراد - به دلیل پیدا شدن حساسیت پوستی چند روز پس از مصرف پنیسیلین هنگام کودکی و نوزادی - گفته شده بود که به پنیسیلین حساسیت دارند.
اما به گزارش سیدیسی، تنها یک درصد مردم واقعا حساسیت دارند.
استون گفت: «برخی از چیزهایی که فکر میکردیم ممکن است حساسیتزا باشند، واقعا نیستند. نکته دیگر این است که حتی حساسیتهای واقعی نیز با گذشت زمان از بین میروند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
استون تلاش میکند تا بیمارانی را که با توجه به نمودار سلامتی، حساس به پنیسیلین شناسایی شدهاند، را آزمایش کند. در این آزمایش به افراد دوز کمی از آنتیبیوتیک در محیط کنترلشده میدهند و تمامی واکنشها را بررسی میکنند.
استون دراینباره میگوید: «ما باید ۱۰۰ نفر را آزمایش کنیم تا متوجه شویم که یک نفر واکنش نشان میدهد.»
در حالیکه ممکن است برخی از این واکنشها شدید باشند، اما اغلب آنها اینطور نیستند. افراد ممکن است با خارش، اسهال یا حالت تهوع مواجه شوند.
دکتر جرالد ولچک دراینباره میگوید: «این موارد فقط عوارض جانبی دارو به شمار میروند.»
آزمایشهای سالهای اخیر بسیار پیشرفت کرده است و تلاش برای برداشتن برچسب حساسیتزا بودن پنیسیلین در جریان است.
البته هیچ دستوری برای حذف این برچسب وجود ندارد، اما سیدیسی تلاش میکند مردم را به آزمایشدادن تشویق کند.
به باور متخصصان، حذف حساسیت کاذب میتواند راه درمان با آنتیبیوتیک را هموار کند و باعث شود کمتر از آنتیبیوتیکهایی که به مقاومت ضد میکروبی کمک میکنند استفاده کنیم.
معمولا به بیمارانی که به پنیسیلین حساسیت دارند، طیف وسیعی از آنتیبیوتیک تجویز میشود که ممکن است عملکرد خوبی نداشته باشد.
بیماران مدت زمان بیشتری از آنتیبیوتیکها استفاده میکنند، چون تاثیر ملایمتری دارند و همین به باکتریها امکان میدهد قویتر شوند و در برابر داروها مقاومت نشان دهند.
شواهد موجود نشان میدهد که برخی افراد در بزرگسالی به پنیسیلین حساسیت ندارند، در حالی که در کودکی و نوزادی تشخیص داده بودند که این افراد به این روش درمانی حساسیت دارند.
دکتر کیمبرلی ریسما دراینباره میگوید: «بهترین روش این است که هنگام کودکی حساسیت به پنیسیلین مورد آزمایش قرار گیرد.»
به گفته او، برخی از کودکان پس از تزریق پنیسیلین دچار حساسیت پوستی یا تورم میشوند که چند روزی طول میکشد و نگرانی والدین باعث میشود که به سراغ آنتیبیوتیکهای دیگر بروند.
او همچنین میگوید: «شاید این علامتها به دلیل حساسیت به دارو نیست و بیشتر یک واکنش ایمنی به عفونت تحت درمان باشد.»
او توصیه میکند که خانوادهها برای از بین رفتن این شک و شبهه، و درمان بهتر کودکان حتما آنها را تحت آزمایش حساسیت به پنیسیلین قرار دهند.