در آمریکا کمتر اسمی مثل اسم خانواده کندی شهرت و آوازه دارد. اعضای خانواده آخرین رئیس‌ جمهوری آمریکا که ترور شد، هرگز نتوانسته‌اند به کاخ سفید نزدیک شوند (غیر از برادرش رابرت کندی که در سال ۱۹۶۸ در میان کارزار انتخاباتی‌اش توسط تروریستی فلسطینی ترور شد)‌، اما همچنان در سطوح مختلف سیاست حضور دارند و گاه ایفای نقش می‌کنند.

حالا جک شلوسبرگ، تنها نوه پسر جان اف. کندی، رودرروی مایک پنس، معاون رئیس‌ جمهوری آمریکا، قرار گرفته است. 

قضیه از روز پنجشنبه شروع شد که آقای پنس مقاله‌ای در روزنامه «واشنگتن پست» منتشر کرد و از سناتورهای حزب دموکرات خواست تا با سرپیچی از جریان حاکم برحزب‌شان، علیه لایحه استیضاح ترامپ رای دهند. آقای پنس در این مقاله به کتاب معروفی اشاره کرد که کندی در سال ۱۹۵۷ (یعنی زمانی که سناتور بود و هنوز رئيس ‌جمهوری نشده بود)‌ در تحسین سناتورهای برجسته آمریکا نوشت. این کتاب با عنوان «چهره‌های شجاعت» بسیار محبوب بود و برنده جایزه پولیتزر هم شد. اکنون بنیاد کندی هر سال جایزه‌ای به این نام اعطا می‌کند. 

آقای شلوسبرگ که نام کاملش «جان بوویه کندی شلوسبرگ» است و به اختصار «جک» صدایش می‌کنند، روز شنبه به پنس حمله کرد و گفت، مقاله‌ای که او با ارجاع به پدربزرگش نوشته است، «تحریف کامل میراث جان اف کندی و معنای شجاعت است.»

پنس در مقاله خود به یکی از سناتورهایی که در کتاب کندی آمده‌اند، اشاره کرده بود؛ سناتور جمهوری‌خواه، ادموند راس از ایالت کانزاس، که در سال ۱۸۶۸ از حزبش گسست و رایی داد که موجب شد اندرو جانسون، اولین رئیس‌ جمهوری آمریکا که توسط مجلس استیضاح می‌شد، تبرئه شود. از جانسون دموکرات به بعد، تا کنون فقط دو رئیس‌ جمهوری دیگر استیضاح شده‌اند: بیل کلینتون و دونالد ترامپ. تا کنون هیچ رئیس‌ جمهوری‌ای با استیضاح برکنار نشده است (گرچه، تهدید استیضاح از جمله دلایل استعفای ریچارد نیکسون جمهوری‌خواه بود.)

پنس نوشته بود: «حالا طبیعی است که این سوال مطرح شود: از بین دموکرات‌های مجلس سنا اکنون چه کسی مقابل شور و شوق حزبش می‌ایستد؟ کیست که علیه «حکومت گله‌ای مجلس» بایستد و از حکومت قانون دفاع کند؟‌ در سال ۲۰۲۰ چهره شجاعت چه کسی خواهد بود؟»

شلوسبرگ ۲۷ ساله که از دانشگاه ییل لیسانس گرفته است و در حال تحصیل در دانشکده حقوق هاروارد است، در چند توییت به پنس پاسخ داد. او گفت، معاون رئیس‌ جمهوری حق دارد چهره‌ای همچون سناتور راس را بزرگ بدارد، چرا که آن مرد منتخب مردم کانزاس «خادمی عمومی بود که می‌دانست شکست خواهد خورد، اما شجاعت به خرج داد تا همگام با وجدانش رای دهد و منفعت ملی را پیش از شخص خودش قرار داد.» او افزود که در مورد ترامپ اما قضیه برعکس است، چرا که رئیس‌ جمهوری کنونی آمریکا «دقیقا بر عکس این کار را انجام داده است، یعنی منافع شخصی‌اش را پیش از امنیت ملی کشورمان قرار داده است و در این حین، قانون فدرال را زیر پا گذاشته است.»

شلوسبرگ جوان، عضوی از کمیته‌ای است که جایزه «چهره شجاعت» را اعطا می‌کند. او همچنین پسر کارولین کندی، تنها فرزند زنده جان اف کندی، و سفیر سابق آمریکا در ژاپن است. 

این جوان نوشت: «پنس و جمهوری‌خواهان کنگره نیز در آزمون شجاعت شکست خورده‌اند. آن‌ها به جای این‌ که حرفه‌شان را به خطر بیاندازند یا تلافی شخصی را تحمل کنند، رفتار غلط رئيس ‌جمهوری و سایران را توجیه می‌کنند.»

به نظر تنها نوه پسر کندی، آن سناتوری که امروز باید شجاعت نشان دهد،‌ جمهوری‌خواهی است که بتواند علیه ترامپ بایستد. او نوشت: «من می‌گویم که امروز مثل همان موقع (۱۸۶۸) شجاعت سیاسی از آنِ آن سناتور جمهوری‌خواهی است که آینده سیاسی خودش را به خطر می‌اندازد، اما صفش را از رئیس‌ جمهوری جدا می‌کند و می‌پذیرد که صدای شاهدان شنیده شود، شواهد موجود بررسی شود، و منفعت ملی پیش از منفعت شخصی خودش قرار بگیرد.»

در حالی که این خطوط را می‌نویسیم، اولین روز کامل استیضاح ترامپ در مجلس سنا آغاز شده است. این مجلس در مورد سرنوشت ترامپ تصمیم خواهد گرفت، و در واقع در حال حاضر در حال محاکمه او است. جلسه امروز احتمالا بیشتر به دعوای حزبی بر سر مقررات حاکم بر محاکمه استیضاح خواهد گذشت. میچ مک‌کانل، رهبر اکثریت سنا، قطع‌نامه‌ای در این مورد ارائه کرده است که مورد اعتراض شدید مخالفان، از جمله چاک شومر، رهبر اقلیت از حزب دموکرات، قرار دارد. دعوای دو حزب بر سر این است که معنای محاکمه منصفانه دقیقا چیست. دموکرات‌ها می‌خواهند شاهدانی همچون جان بولتون، مشاور امنیت ملی خارجی ترامپ که توسط او برکنار شد (یا بنا به گفته‌های خود وی، پیش از برکناری، استعفا داد)، حق شهادت در سنا را داشته باشند. آن‌ها سناتور مک‌کانل را متهم می‌کنند که می‌خواهد محاکمه را پیش از موعد به پایان برساند. جمهوری‌خواهان ۵۳ کرسی در سنا دارند و برای به کرسی نشاندن حرف‌شان، به اکثریت ساده (یعنی ۵۱ از ۱۰۰)‌ نیاز خواهند داشت. سوال این‌جا است که آیا رفتار هیچ یک از این ۱۰۰ سناتور، چنان خواهد بود که کسی بتواند آن‌را فرای نفع شخصی و سیاسی و بر اساس شجاعت ارزیابی کند؟

«چهره‌های شجاعت»‌ تاریخ به ندرت یافت می‌شوند و ارزش‌شان از همین‌جا می‌آید.