«ریسایکل بین» یا سطل بازیافت اسم نمایشگاهی است که بر مبنای تجربه ۲۰ ساله زندگی یک هنرمند ایرانی شکل گرفته و هدف آن مالکیت‌زدایی از اشیا و انتقال تجارب، خاطرات و دیدگاه‌های انسان‌های گوشه‌ و کنار جهان به همدیگر است.

مریم کوهستانی، هنرمند مجسمه‌ساز اهل ایران، این نمایشگاه را حدود دو سال پیش با به اشتراک گذاشتن تمام داشته‌های فیزیکی زندگی شخصی‌اش در یک گالری در تهران آغاز کرد. او که به گفته خود در آن زمان، به بیماری شدیدی مبتلا بود و احتمال می‌رفت در روزهای پایانی زندگی‌اش قرار داشته باشد، تمام داشته‌هایش را که در طول سال‌ها در خانه‌اش جمع کرده‌ بود، همراه با قصه چگونه آمدن آن اشیا به خانه‌اش در نمایشگاهی به حراج گذاشت و از مردم خواست که چیزهایی را که خاطره‌ای از آن دارند، همراه با قصه‌اش به این نمایشگاه بیاورند و به جای آن یک شیء از نمایشگاه بردارند.

این نمایشگاه در تهران با استقبال گرم مردم روبرو شد و شمار زیادی از مردم یادگاری‌هایشان را با قطعاتی از اشیایی که مریم در نمایشگاه گذاشته بود، جابه‌جا کردند.

پس از آن، مریم کوهستانی این نمایشگاه را در پاریس، پایتخت فرانسه، برگزار کرد و اشیای یادگاری مردم ایران را به پاریس برد تا با یادگاری‌های مردم پاریس جابه‌جا شوند و سپس به فنلاند رفت. اکنون قرار است این نمایشگاه از ۲۴ ژانویه به مدت هفته در شهر وین، پایتخت اتریش، برگزار شود.

کوهستانی در مصاحبه‌ای با ایندیپندنت فارسی گفت: «برای ما شرقی‌ها، مرزها همیشه چون دیوار زندان‌ها بلندند. چقدر آرزو می‌کنیم بتوانیم از این مرز رد شویم و نمی‌توانیم، اما اشیا دارند سفر می‌کنند و این غم‌انگیز است که آدم‌ها نمی‌توانند سفر کنند. این اشیا در واقع پیام‌رسان صاحبانشان‌اند.»

در این نمایشگاه، اشیایی که به لحاظ مادی ارزش خاصی ندارند اما آدم‌ها از آن‌ها خاطره دارند و آن‌ها را بخشی از زندگی‌شان می‌دانند، به جای صاحبانشان، به دور جهان سفر می‌کنند و تجربه و داستان زندگی آن‌ها را به هم منتقل می‌کنند. به گفته مریم کوهستانی، این نمایشگاه فراخوانی برای دوستی است و آدم‌های نقاط مختلف جهان را از طریق تجربه‌ها، خاطرات و یادگاری‌هایشان به هم وصل می‌کند.

موزه مردم‌شناسی اتریش از ۲۴ ژانویه تا ۴ فوریه ۲۰۲۴ میزبان این نماشگاه است. مسئولان این موزه معتقدند که این نمایشگاه نوآوری ارزشمندی برای ادغام انسان‌ها و فرهنگ‌ها از طریق هنر است.

هربرت جسنیک، مسئول موزه مردم‌شناسی اتریش، به ایندیپندنت فارسی گفت که آنچه مریم کوهستانی در این نمایشگاه خلق کرده‌ است، شیوه خاصی از هنر است که پیام صلح و تبادل فرهنگی را منتقل می‌کند. او افزود: «آنچه مریم با خود حمل می‌کند تنها داستان خودش نیست؛ او تاریخچه‌های زیادی [از افراد دیگر] را حمل می‌کند، تبادلات [تجربی] زیادی را به همراه دارد و از آنجا است که باید با آن ارتباط برقرار کرد.»

جسنیک این پروژه را یک تبادل فرهنگی و یک روند تبادل تجربیات انسانی خواند و گفت: «مریم با هنرش سفر می‌کند و داستان‌هایی را از کشوری به کشور دیگر می‌برد؛ بنابراین این هنر او نیست که در اتریش ادغام می‌شود، بلکه اتریش است که با هنر او در هم می‌آمیزد. او سفیر داستان‌ها و مبادلات [تجارب] است که با خود به ارمغان می‌آورد.»

آنچه در نمایشگاه‌های قبلی ریسایکل بین به نمایش گذاشته شد، در قالب کتابی به همین نام، همراه با عکس از اشیای تبادل‌شده در این نمایشگاه‌ها و خاطره افراد از این اشیا به چاپ رسیده است.

قرار است در مورد اشیای جدیدی که به این نمایشگاه می‌پیوندند، هم کتابی دیگر به اسم «جعبه‌سیاه حافظه اشیای جهان معاصر» تهیه و منتشر شود.