سیل مهاجرت شهروندان ایرانی به نیروی کار ماهر و صنعتگران رسیده است و در طی روزهای گذشته، خبرهایی مبنی بر افزایش مهاجرت کارگران در صنایع مختلف شنیده می‌شود.

رئیس اتحادیه صنف قنادان ایران با اشاره به اینکه این صنف با کمبود نیروی ماهر روبرو است، اعلام کرد که بسیاری از کارگران ماهر قنادی‌ها به کشور‌های مختلف از جمله در حاشیه خلیج فارس به‌ویژه قطر، امارات و عمان و کشورهای اروپایی مهاجرت کرده‌اند.

علی بهره‌مند، رئیس اتحادیه صنف قنادان، با اشاره به اینکه به علت مشکلات اقتصادی برخی دیگر از کارگران این صنف حاضر به ادامه کار در آن نیستند، گفت: «برخی نیز ترجیح می‌دهند به جای کار در کارگاه‌های شیرینی با اسنپ موتوری کارکنند و یا با ماشین خود در اسنپ کار کنند.»

قنادان و دستمزدهای پایین کارکنان این صنف در حالی با مشکلات اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند که قنادان ایرانی در میان رقبای بین‌المللی رتبه خوبی دارند و به گفته بهره‌مند، در جشنواره‌ای که در حوزه شیرینی‌پزی در کشور ترکیه برگزار شد، ایرانی‌ها توانستند ۶ مدال طلا، ۷ نفره و ۲ برنز بگیرند.

اقزایش قیمت مواد اولیه و تورم روزافزون باعث شده است که قیمت شیرینی‌ روند صعودی داشته باشد و کیفیت آن کاهش یابد. به گفته رئیس اتحادیه صنف قنادان، این صنف از هیچ کالای یارانه‌ای برخوردار نیست و چنانچه قرار باشد قنادی با مواد اولیه باکیفیت شیرینی تولید کنند قیمت‌ها به مراتب بالاتر می‌رود و از همین رو تولیدات در حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد کم شده است.

کارگران در ایران، با حداقل حقوق پنج میلیون و ۳۰۸ هزار و ۲۸۴ تومان به جنگ تورم ۵۰ درصدی و حقوق معوقه و دیگر مشکلات معیشتی می‌روند. رقمی معادل حدودا ۱۰۰ دلار برای یک ماه که قابل مقایسه با میزان حداقل دستمزد در دیگر کشورها نیست.

کمی نزدیک به ایران و در کشور ترکیه نیز مشکلات اقتصادی و تورم طی چند سال اخیر به شدت روندی افزایشی به خود گرفته است. در کشور ترکیه تورم به بالای ۶۰ درصد رسیده است، اما چندی پیش وزیر کار این کشور تلاش کرد تا با افزایش حداقل حقوق کارگران از فشار به قشر کارگر بکاهد. بر این اساس، کارگران در ترکیه اکنون حداقل ۱۷ هزار و ۲ لیر یعنی حدودا معادل ۵۷۰ دلار به صورت ماهانه دریافت می‌کنند.

مشکل دیگری که پیش روی کارگران ایرانی وجود دارد و آن‌ها را به سمت مهاجرت سوق می‌دهد، نداشتن امنیت شغلی عنوان می‌شود. کارگران نه برای دریافت به موقع حقوق خود و نه اینکه تا ماه آینده آن کسب و کار پا برجا بماند و مانند بسیاری از کارگاه‌ها و کارخانه‌ها با تعدیل نیرو و تعطیلی مواجه نشود، امنیت ندارند.

کارفرماها و دولت با وجود دارا بودن یکی از ارزان‌ترین نیروی کار دنیا، توان تامین نیازهای آن‌ها را ندارند و به این سبب، مهاجرت تبدیل به تنها راه باقی‌مانده برای کارگران ماهر می‌شود.

چندی پیش، روزنامه شرق نیز در گزارشی با اشاره به مهاجرت کارگران نوشته بود اگر نیروی کار بتواند ۷۰ درصد درآمد کشوری را که از مهاجرت او استقبال می‌کند، در ایران دریافت کند، هرگز تن به دشواری مهاجرت نخواهد داد که عملا به زحمت آن ۳۰ درصد نمی‌ارزد.

کارگران اکنون با مهاجرت به کشور عراق نیز این روزها می‌توانند درآمد بیشتری به نسبت ایران کسب کنند. به گفته فعالان کارگری حقوق پایه کارگران در عراق معادل ۲۵ تا ۳۰ میلیون تومان تخمین زده می‌شود و کارگران به همین دلیل به اربیل یا دیگر شهرهای عراق مهاجرت می‎‌کنند و در فاصله‌ای چند صد کیلومتری در آن سوی مرز می‌توانند حقوق ۳۰ میلیون تومانی و پنج الی شش برابر حداقل دستمزد در ایران را به دست آورند.

چندی پیش، دبیر کانون عالی انجمن های صنفی کارگران کشور، مشکل بازار کار ایران را نه در کمبود کار بلکه در کمبود کارگر دانست. به عقیده او کارگران دیگر حاضر نیستند با دستمزدهای فعلی مشغول به کار شوند.

دبیر کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران در این باره گفت: «متاسفانه به دلایلی مانند حقوق کم، نیروی کار تمایلی به کار کردن ندارد. بارها از سوی کارفرما درخواست نیرو داده‌اند اما نیروی کار قبول نمی‌کند. واقعیت جامعه این است که هزینه سبد معاش کارگر حدود ۱۵ تا ۱۶ میلیون تومان است. از آن جایی که چنین درآمدی برای یک کارگر در یک شغل دیده نمی‌شود، به صورت اجباری کارگر مجبور است مدام به دنبال شغلی باشد که درآمد بهتری داشته باشد.»

بر اساس آخرین آمار گروه تحلیل سرمایه‌گذاری، «ویژوآل کپیتالیست»، حداقل حقوق کارگران در اسرائیل، هزار و ۳۸۹ دلار اعلام شده است که بالاترین نرخ حقوق در خاورمیانه است. عربستان سعودی نیز پس از آن با حداقل حقوق ۹۵۸ دلار حضور دارد. با این حال، آذربایجان با حداقل حقوق ۱۸۶ دلار، ارمنستان با ۱۳۸ دلار، قزاقستان با ۱۳۱ دلار و پاکستان با ۱۱۱ دلار، باز هم از کارگران ایرانی حقوق بالاتری دریافت می‌کنند.