زخم رخ‌دادهای تلخ ماه‌های گذشته در ایران هنوز بر تن بازماندگان قربانیان آبان‌ماه خونین و جان‌باختگان فاجعه سرنگونی هواپیمای مسافربری اوکراینی تازه است. 

پس از آنکه اعتراضات گسترده مردمی در آبان ماه شدت گرفت و نیروهای امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی دست به کشتار مردم معترض زدند و تعداد زیادی از شهروندان ایران به دست نیروهای قهری نظام بازداشت و روانه زندان شدند، بار دیگر بر همگان اثبات شد که تنها روش حکومت در رویارویی با اعتراض مردم، خشونت محض است و سرکوب بی‌وقفه. 

سکوت و امتناع مقامات نظام در ارائه آمار کشته‌شدگان و تعداد بازداشتی‌ها از یک سو و فشار مضاعف بر خانواده جان‌باختگان از سوی دیگر باعث شد که صدای اعتراض به حق مردم در واکنش به شرایط سخت اقتصادی و سیاسی و ناکارآمدی نظام نه تنها به جایی نرسد بلکه تاب و تحمل حکومت را در شنیدن صدای مردم کم‌تر و کم‌تر کند.

عفو بین‌الملل در آخرین گزارش خود اعلام کرده بود که دست‌کم ۳۰۴ نفر در جریان اعتراضات آبان‌ماه به دست نیروهای امنیتی کشته شدند و خبرگزاری رویترز هم به نقل از منابع داخلی نوشت که آمار کشته‌شدگان در شهرهای ایران  ۱۵۰۰ نفر بوده است. 

ابعاد سرکوب مردم به دست نظام البته به همین کشتار و دستگیری‌ها خلاصه نشد و گزارش‌های زیادی از دستگیری خانواده‌های قربانیان آبان‌ماه در چهلمین روز درگذشت‌شان مخابره شد؛ از دستگیری خانواده «پویا بختیاری» گرفته تا بازداشت شرکت‌کنندگان در مراسم چهلم «نوید بهبودی» در روستای «مه‌ویزان گوراب زرمیخ» در استان گیلان. 

توالی زمانی حوادث آبان‌ماه و ماجرای کشته شدن قاسم سلیمانی و پس از آن سرنگونی هواپیمای مسافربری اوکراینی توسط موشک‌های سپاه و کشته شدن تمامی سرنشینان این هواپیما، ناگزیر توجهات به بازداشت خانواده‌های کشته‌شدگان آبان‌ماه را کم‌تر کرد اما خشم جامعه ایرانی نه تنها فروکش نکرد که حتی بر ابعاد آن نیز افزوده شد.

مردم خشمگین از ناکارآمدی و وقاحت مقامات جمهوری اسلامی به دلیل پنهان‌کاری مسئولین در اعلام دلیل اصلی سرنگونی هواپیما، دوباره به خیابان‌های مملکت آمدند و ضمن برگزاری مراسم نمادین برای قربانیان سرنگونی هواپیما، اعتراض خود را به ناکارآمدی مقامات مملکت فریاد زدند و مستقیما شخص اول مملکت را مسئول این فاجعه بزرگ خواندند. 

واکنش نظام به اعتراض مردم خشمگین بازهم سرکوب بود و خشونت. عفوبین‌الملل در گزارشی اعلام کرد که ماموران امنیتی و لباس شخصی حداقل در یک مورد یکی از زنان معترض را مورد آزار و اذیت جنسی قرار داده‌اند. گزارش‌های زیادی از سخت‌گیری‌های امنیتی برای برگزاری مراسم ختم جان‌باختگان سرنگونی هواپیما به گوش رسیده و هم‌چنین برخی از خانواده‌های داغدار با فشار نیروهای امنیتی از مصاحبه با رسانه‌های خارجی منع شده‌اند.  

رهبر جمهوری اسلامی ایران چند روز پس از سرنگونی هواپیمای مسافربری ادعا کرد که معترضان به فاجعه سقوط هواپیمای مسافربری «فریب خورده» دشمن هستند و تحت تاثیر تلویزیون‌های آمریکایی و انگلیسی قرار گرفته‌اند. 

مقامات نظامی و سیاسی جمهوری اسلامی هم از هر حربه‌ای استفاده کردند تا صدای خشم بازماندگان قربانیان فاجعه سرنگونی هواپیما کم‌تر به گوش برسد.

هرچند که مقامات امنیتی جمهوری اسلامی ایران صراحتا از تهدید و ارعاب خانواده‌های قربانیان سرنگونی هواپیمای مسافربری اوکراینی سخنی به زبان نمی‌آوردند اما از این سو و آن سو خبر می‌رسد که شدت کنترل امنیتی بر این خانواده‌ها هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود. 

روز گذشته بود که جواد سلیمانی، همسر الناز نبیی، از مسافران پرواز اوکراین در صفحه اینستاگرام خود متنی منتشر کرد و در آن از شرایط بسیار امنیتی و حکومتی در برگزاری مراسم یادبود قربانیان هواپیمای سرنگون شده نوشت. جواد سلیمانی با تشریح وضعیت روز مراسم تحریم در حضور مقامات حکومتی نوشت: «در مراسم ترحیم متاسفانه دیدم که فرمانده سپاه، نماینده خامنه‌ای در سپاه به‌عنوان صاحب عزا ایستادند کنار ما، که بهشون گفتم اینقدر بی‌غیرت نشدم که شماها بایستید به‌عنوان صاحب عزا، هم به امام جمعه و هم نماینده رهبر در سپاه توی همون مراسم گفتم که شما از یزید وقیح ترید و خوشحالم این رو گفتم چون حرف دل الناز بود».

جواد سلیمانی هم‌چنین در متن شجاعانه خود درباره فشارهای شدید نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی  نوشت: «همان روز ترحیم هم بهم پیام دادند که دهنت رو ببند و این اولین و آخرین اخطار هست، صبح روز بعد از مراسم ترحیم در میانه راه که تنهایی داشتم میرفتم سر خاک از الناز خداحافظی کنم، از اداره اطلاعات زنجان من رو احضار کردند بخاطر توهین به نماینده‌های خامنه‌ای و پست‌های اینستاگرامی، از آنجا که زیر بار تعهد دادن نمی‌رفتم، بدون اینکه بتونم به درستی خداحافظی کنم سریع به تهران رفتم. در تهران هم با منزل پدری من تماس گرفته شده بود. در تهران به محلی غیر از منزل آشنایان خود رفته بودم و از آنجایی که اهل سکوت نبودم و نیستم مجبور شدم سریعا از کشور خارج بشم تا صدای مظلومیت قربانیان این فاجعه رو به بقیه برسونم.»

سلیمانی در پایان یادداشت خود می‌نویسد که «حکومت ایران تنها ظلمش حمله موشکی نبود در فاجعه هواپیما، دادن اجازه پرواز به پروازهای مسافربری بعد حمله به آمریکا، کتمان حقیقت، عدم عذرخواهی، تحمیل نحوه برگزاری مراسم، عدم همکاری با جامعه بین المللی همه ظلم‌هایی نابخشودنی هستند. به امید روزی که یک حکومت پاسخگو در ایران داشته باشیم که جان مردم برایش ارزش داشته باشد».

در روزهای گذشته ویدیویی منتشر شد که در آن پدر یکی دیگر از قربانیان سرنگونی هواپیمای مسافربری توسط موشک‌های سپاه، در محل برگزاری یادبود مرگ تلخ فرزندش در دانشگاه صنعتی شریف، دادخواهی فرزندش را بر سر مسئولین نظام فریاد می‌زند. ویدیویی که در شبکه‌های اجتماعی بازخورد بسیاری داشت و خیلی‌ها را متاثر کرد.