ده روز پس از آغاز بازداشت‌های زنان در رژیم طالبان در کابل، خانواده‌های شماری از زنان در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی از شکنجه و آزار جسمانی دخترانشان در بازداشتگاه‌های طالبان حکایت کردند. این خانواده‌ها همچنین گفتند علاوه بر اینکه برای آزادی این دختران سند اموال غیرمنقول به‌عنوان وثیقه گذاشته‌اند، مقدار هنگفتی پول به‌عنوان جریمه نقدی پرداخت کرده‌اند.
از اول ژانویه ۲۰۲۴، به دستور وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان، موج بزرگی از بازداشت و سرکوب زنان در خیابان‌های کابل به راه افتاده است. مقام‌های طالبان، از جمله ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی این گروه، با تایید این موضوع به رسانه‌ها گفتند که این بازداشت‌ها به‌دلیل رعایت نکردن حجاب زنان است و صبغه شرعی دارد.
خانواده یکی از دخترانی که در هفته گذشته در کابل بازداشت شده و اکنون با پرداخت جریمه نقدی و گذاشتن ضمانت آزاد شده است در صحبت با ایندیپندنت فارسی گفتند که دخترشان در هفته گذشته در ناحیه دشت برچی بازداشت شده و سه روز را در اداره پلیس طالبان سپری کرده است. یک عضو این خانواده با ارسال تصویرهایی از بدن این دختر به ایندیپندنت فارسی گفت که این دختر در جریان بازداشت به‌شدت شکنجه شده است.
این دختر جوان همچنین گفت که طالبان شمار زیادی از زنان و دختران را در اتاقی در حوزه ۱۳ پلیس حبس کرده بودند و یکی‌یکی به بازجویی می‌بردند و در جریان بازجویی شکنجه می‌کردند. او افزود: «در جریان بازجویی [اعضای طالبان] ما را با مشت و لگد می‌زدند، سر ما را در آب سرد فرو می‌کردند و بیرون می‌آوردند، با شلاق می‌زدند و فحش می‌دادند.» او گفت که طالبان دختران و زنان اهل تشیع را «قوم کفار» خطاب می‌کردند.
این قربانی شکنجه طالبان همچنین اظهار داشت که در جریان این بازجویی، طالبان سوال‌هایی در مورد «خانواده، محل کار، وضع اقتصادی خانواده، اموال غیرمنقول و دارایی متعلق به خانواده، مذهب، قواعد نماز، و سوره‌های قرآن می‌پرسیدند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در همین حال، منبع دیگری از میان خانواده‌هایی که نزدیکانشان بازداشت شده‌اند گفت که یکی از دختران جوان پس از رهایی از بازداشت طالبان، در وضع بد جسمی و روانی قرار دارد و دچار اختلال عصبی شده است.
این منبع در حالی که از بردن نام شخص مورد نظر به‌دلیل حفظ امنیتش خودداری کرد، افزود: «این دختر سه شب در حوزه پلیس طالبان بود و به‌شدت شکنجه شده بود. آن‌ها او را شلاق زده بودند و تمام شب نزد تک‌تک فرماندهان طالبان در آن حوزه برای بازجویی برده بودند.»
بازداشت زنان یکی از راه‌های درآمدزایی برای طالبان است
موضوع بازداشت زنان به‌اتهام بدحجابی در روزهای اخیر فقط به شکنجه و تحقیر زنان در رژیم طالبان خلاصه نمیشود، بلکه حواشی دیگری نیز دارد.
خانواده‌هایی که دخترانشان به‌تازگی از بازداشت طالبان رها شده‌اند به ایندیپندنت فارسی گفتند که طالبان از آنان در ازای آزادی دخترانشان پول هنگفتی گرفته‌اند.
این خانواده‌ها گفتند پس از آنکه از بازداشت دخترانشان آگاه شدند، در قدم نخست، برای یافتن اینکه دخترانشان در کجا هستند و در چه وضعی‌اند دچار مشکل بودند. پس از یافتن آن‌ها نیز مجبور به تهیه سند وثیقه و پول نقد به‌عنوان جریمه شده‌اند.
یک عضو خانواده سارا (نام مستعار)، دختری که سه روز را در بازداشت طالبان گذرانده است، به ایندیپندنت فارسی گفت پس از آنکه محل نگهداری سارا را پیدا کرده‌اند، پلیس طالبان به آنان گفته است که باید حداقل دو سند مالکیت خانه به‌عنوان وثیقه و ۱۶۰ هزار افغانی پول نقد به‌عنوان جریمه پرداخت کنند تا دخترشان آزاد شود.
این منبع افزود: «ما در یک روز به‌کمک بزرگان محل دو سند مالکیت برای وثیقه پیدا کردیم و پول را نیز با تمام مشکلات آماده کردیم و به حوزه پلیس طالبان تحویل دادیم. آن‌ها دو روز بعد، پس از آنکه از سارا اثر انگشت و اطلاعات بیومتریک گرفتند، او را آزاد کردند.»
در همین حال، برخی منابع دیگر نیز از پرداخت جریمه‌های نقدی حداقل ۱۰۰ هزار افغانی بابت آزادسازی دختران و زنان خانواده‌شان خبر دادند.
طالبان در حالی که از روند بازداشت دختران به‌اتهام بدحجابی با افتخار یاد می‌کنند، هنوز اخذ جریمه نقدی را تایید نکرده‌اند.
یک مقام طالبان در نشستی خبری، که ویدئویی از آن در شبکه‌های اجتماعی نیز منتشر شد، با دفاع از این اقدام طالبان گفت که زنان به‌لحاظ شرعی مجبورند به‌طور کامل صورت و بدنشان را بپوشانند، طوری که فقط دو چشم آن‌ها نمایان باشد، «آن هم فقط برای اینکه بتوانند راه پیش روی خود را ببینند.»
برقع یا حجاب بلند سیاه همراه با روبند طرح طالبان برای حجاب زنان است که رهبر این گروه دستور داده است. از آغاز بازگشت این گروه به قدرت در افغانستان این نوع پوشش به‌طور گسترده تبلیغ می‌شود. با این حال، برخی از زنان، به‌ویژه در شهرهای بزرگ و به‌خصوص در کابل، در دو سال گذشته تلاش کرده‌اند برای ایستادگی در برابر تصمیم‌های سرکوبگرانه طالبان، به پوشیدن لباس‌های مطابق میل خودشان ادامه دهند. بیشتر آنان لباس‌های رنگی را کنار گذاشته‌اند و به پوشیدن لباس و روسری سیاه رنگ و ماسک روی آورده‌اند، اما برخی دیگر تلاش دارند به‌نحوی در برابر این دستورها مقاومت کنند.
اکنون، با گذشت دو سال و چهار ماه از سلطه مجدد طالبان بر افغانستان، رهبری این گروه تصمیم گرفته است آخرین مقاومت و حرکت‌های اعتراضی زنان را نیز خنثی کند و همچنان با ایجاد وحشت بیشتر، به‌طور کامل مانع بیرون رفتن زنان از خانه شود.
