گروهی از زنان معترض در تخار بعد از ظهر جمعه، ۸ مارس، روز جهانی زن، با وجود اختناق و سرکوب شدید، در خیابان‌های شهر تالقان گردهمایی اعتراضی برپا کردند و از دولت‌های جهان خواستند فشار بیشتری بر طالبان وارد کنند و از آنان درمورد عملکردشان پاسخ‌ بخواهند. از حدود  یک‌ سال پیش و پس از بازداشت، شکنجه، آزار و اذیت و حبس زنان معترض در شهرهای مختلف افغانستان، تا دیروز هیچ‌ تجمع اعتراضی علیه طالبان برگزار نشده بود.

GIJUHONWgAAfINy.jpeg

این زنان با سردادن شعارهای «حکومت زن‌ستیز نابود باید گردد» و «طالبان طالبان، دشمن نسل جوان»، خواستار آزادی زنان معترض از زندان‌ شدند و از دولت‌های جهان خواستند در سیاست تعامل با طالبان بازبینی کنند. زنان معترض همچنین تاکید کردند که در روز هشتم مارس، در حالی که جهان همبستگی و دستاوردهای زنان را گرامی می‌دارد، زنان افغان در دام سیاست‌های زن‌ستیزانه طالبان گرفتارند.

بیش از ۹۰۰ روز از محرومیت زنان و دختران از تحصیل و اشتغال می‌گذرد و در این مدت درخواست‎‌ دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی و همچنین تلاش‌ شورای امنیت برای لغو فرمان‌های صادرشده طالبان بی‌پاسخ و بی‌نتیجه مانده است.

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی فوری زنان زندانی شد و بر مشارکت زنان در تمامی عرصه‌های زندگی در افغانستان تاکید کرد. زنان معترض افغان که در پی آزار و تهدید طالبان به کشورهای مختلف ازجمله ایران، پاکستان و برخی کشورهای غربی پناه برده‌اند نیز سیاست‌های طالبان را با برپایی گردهمایی نکوهش کردند و از دولت‌های جهان خواستند «رژیم زن‌ستیز طالبان» را به رسمیت نشناسند و از تعامل با آنان خودداری کنند.

شورای عالی مقاومت ملی برای نجات افغانستان در پیامی به مناسبت ۸ مارس، با انتقاد از عملکرد دولت‌های حامی حقوق بشر، گفت جهان عملکرد موثری برای رفع محدودیت‌های وضع‌شده علیه زنان افغان نداشته است. در بیانیه این شورا، که متشکل از رهبران جهادی و سیاسی دولت پیشین افغانستان است، آمده است: «زنان افغان هر روز بیشتر از روز پیش تحت فشار، شکنجه، ربوده شدن و انواع آزار و اذیت قرار می‌گیرند و اعتراض‌ و گردهمایی آنان سرکوب وخودشان به قتل‌های خودسرانه ‌محکوم می‌شوند.»

این شورا از دولت‌ها و سازمان‌های حامی حقوق بشر خواست که زنان افغان را «در دنیای پرپیچ‌وخم سیاست به فراموشی نسپارند».

درحالی‌که طالبان مانع برگزاری تجمع‌ زنان می‌شوند و مناسبت‌های بین‌المللی مانند ۸ مارس را به رسمیت نمی‌شناسند، اما برخی دفاتر زیرمجموعه سازمان ملل متحد، با دعوت از شماری از فعالان زن، این روز را گرامی داشتند. همچنین برخی رهبران سیاسی مقیم کابل نیز با انتشار پیام‌هایی خواستار تامین حقوق اساسی زنان و دختران افغان شدند.

برنامه پیشرفت و توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) با انتشار عکس‌هایی در شبکه اکس نوشت که در دفتر محلی این نهاد در شرق افغانستان، گروهی از زنان افغان با برگزاری نشستی به  گفت‌وگو، بحث، نمایش و فعالیت‌های تعاملی پرداختند و ۸ مارس را گرامی داشتند. به جز نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد، هیچ‌یک از نهادهای دولتی و غیردولتی نشست و برنامه‌ای به مناسبت ۸ مارس برگزار نکرد. این امر نشان می‌دهد که محدودیت‌های طالبان در زمینه گرامی‌داشت مناسبت‌های بین‌المللی نهادهای غیردولتی ازجمله دانشگاه‌های خصوصی را نیز دربر می‌گیرد.

با این حال، برخی از رهبران سیاسی مقیم کابل ازجمله حامد کرزی و عبدالله عبدالله با انتشار پیام‌هایی، بی آنکه از طالبان نام ببرند، بر رعایت کامل حقوق زنان در افغانستان تاکید کردند. در پیام حامد کرزی، رئیس‌جمهوری پیشین افغانستان آمده است: «بدون شک، آینده افغانستان نیز در گرو همبستگی و مشارکت معنادار زنان و مردان این سرزمین است و برای دستیابی به ترقی و تکامل و نجات از وابستگی، لازم است به تعلیم و فرصت‌های شغلی زنان و فراهم کردن زمینه رشد و شکوفایی استعدادهای درخشان دختران کشور توجه جدی شود.»

عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه در دولت پیشین افغانستان، نیز با انتشار پیامی آرزو کرد که روزی «زنان افغان با بهره‌مندی کامل از حقوق اسلامی، انسانی و طبیعی‌شان بتوانند نقش تاریخی‌شان را در آبادی کشور ایفا کنند». عبدالله تاکید کرد آینده افغانستان به برخورداری کامل زنان از حقوقشان بستگی دارند.

در همین حال جبهه آزادی افغانستان با انتشار بیانیه‎‌ای گفت جامعه جهانی باید این را که طالبان در افغانستان آپارتاید جنسیتی اعمال می‌کنند به رسمیت بشناسد و «از هر نوع تعامل و مماشات در به رسمیت شناختن زن‌ستیزترین رژیم سیاسی-ایدئولوژیک جهان معاصر در افغانستان خودداری کند».