هم‌زمان با ادامه جنگ با اوکراین، روسیه در روزهای ۱۵ تا ۱۷ مارس انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار خواهد کرد؛ انتخاباتی که پیش‌بینی می‌شود ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری این کشور، بار دیگر در آن پیروز شود.

اگر پیش‌بینی‌ تحلیلگران درست باشد و اتفاقی غیرمنتظره رخ ندهد، ولادیمیر پوتین می‌تواند حضور در کاخ کرملین را برای شش سال دیگر تثبیت کند و  پس از ژوزف استالین، دومین رهبر روسیه باشد که طولانی‌ترین دوره ریاست بر این کشور را به نام خود ثبت می‌کند.

جزئيات برگزاری انتخابات روسیه

به گزارش رویترز، انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه از روز جمعه تا یکشنبه آینده برگزار می‌شود. نتایج این انتخابات به فاصله کوتاهی پس از اتمام رای‌گیری اعلام خواهد شد و برنده در ماه مه فعالیت را در کاخ کرملین آغاز می‌کند.

قرار است در مناطقی که روسیه آن‌ها را «سرزمین‌های جدید» می‌نامد، یعنی بخش‌هایی از اوکراین که اکنون تحت کنترل نیروهای روسیه است، نیز رای‌گیری انجام شود؛ هرچند اوکراین تصرف این مناطق را غیرقانونی می‌داند و می‌گوید تا زمانی که آخرین سرباز روس را از سرزمین‌های تصرف‌شده بیرون نکند، آرام نخواهد گرفت.

برگزارکنندگان انتخابات همچنین اعلام کرده‌اند که سیستم رای‌گیری آنلاین و غیرحضوری هم برای اولین بار در این انتخابات ریاست‌جمهوری در دسترس خواهد بود.

در انتخابات پیش‌ رو، ۱۱۲.۳ میلیون نفر حق رای دارند و ۱.۹ میلیون نفر در خارج از روسیه نیز می‌توانند در این رای‌گیری شرکت کنند. برای ۱۲ هزار نفری که در پایگاه فضایی بایکونور در جنوب قزاقستان کار می‌کنند، هم امکان شرکت در انتخابات فراهم شده است.

انتخابات قبلی روسیه نشان می‌دهد که معمولا حدود ۷۰ تا ۸۰ میلیون نفر رای می‌دهند. براساس آمار اعلام‌شده از انتخابات سال ۲۰۱۸، در آن سال میزان مشارکت ۶۷.۵ درصد بود.

رقابت پوتین با نامزدهای گزینشی

ولادیمیر پوتین ۷۱ ساله قرار است با نیکولای خاریتونوف کمونیست، لئونید اسلوتسکی، رهبر حزب ملی‌گرای لیبرال دموکرات، و ولادیسلاو داوانکوف از حزب «مردم جدید» رقابت کند.

پیش از این، بوریس نادژدین، نامزد ضدجنگ، مانند یکاترینا دونتسووا از نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری منع شدند.

پوتین در حالی بار دیگر برای تصرف قدرت در روسیه می‌جنگد که در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۰ این کشور با ۵۳ درصد آرا و در انتخابات سال ۲۰۰۴ با ۷۱.۳ درصد آرا پیروز شد. او در آن زمان وعده داد که از اصول دموکراتيک دفاع خواهد کرد و آزادی مطبوعات را افزايش خواهد داد.

در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۰۸ روسیه، دیمیتری مدودف پیروز شد. ولادیمیر پوتین و پنج حزب سیاسی از نامزدی مدودف پشتیبانی کردند و او ۷۱ درصد آرا را به دست آورد.

در سال ۲۰۱۲، قوانین انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه تغییر کرد و اعلام شد که رئیس‌جمهوری برای شش سال انتخاب خواهد شد، نه برای چهار سال. در آن دوره، پوتین ۶۳.۶ درصد آرا را به دست آورد و برای سومین بار به کرملین راه یافت.

پس از آن نیز انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه در ۱۸ مارس ۲۰۱۸ برگزار شد و ولادیمیر پوتین توانست با کسب حدود ۷۷ درصد از آرای عمومی با فاصله زیادی از رقبایش در انتخابات پیروز شود.

بر اساس قانون اساسی روسیه، رئیس‌جمهوری تنها می‌تواند دو دوره چهار ساله پشت‌ سر هم این مسئولیت را برعهده بگیرد اما بعد از اصلاحات سال ۲۰۰۸ دوره ریاست‌جمهوری به شش سال افزایش یافت و اصلاحات انجام‌گرفته در سال ۲۰۲۰ هم که تعداد سال‌های قبلی ریاست‌جمهوری پوتین را صفر کرد، عملا به پوتین اجازه می‌دهد برای ۱۲ سال دیگر و تا سال ۲۰۳۶ در قدرت بماند.

انتخابات مارس ۲۰۲۴ در روسیه تا حد زیادی تشریفاتی است، زیرا پوتین کنترل کامل دولت و رسانه‌های این کشور را در دست دارد و جریان اصلی نارضایتی عمومی را جرم‌انگاری کرده است.

دموکراسی یا دیکتاتوری؟

غرب پوتین را یک جنایتکار جنگی و دیکتاتور معرفی می‌کند، اما نتایج برخی نظرسنجی‌ها در داخل روسیه نشان می‌دهد که او ۸۵ درصد محبوبیت دارد که از زمان قبل از حمله به اوکراین بالاتر است.

کرملین مدعی است که پوتین از حمایت قاطع مردم این کشور برخوردار است و مقام‌های روسیه می‌گویند که غرب با ایجاد تردید در مشروعیت انتخابات تلاش می‌کند روسیه را تضعیف کند.

رئیس‌جمهوری روسیه در داخل نیز با مخالفت‌هایی روبرو است اما بیشتر نیروهای عضو اپوزیسیون روسیه به قوانین رسمی نظام سیاسی تحت کنترل شدید پایبندند و با وجود داشتن کرسی در پارلمان، در مسائل عمده با کرملین مخالفت نمی‌کنند. این در حالی است که لیبرال‌های طرفدار غرب در مجلس کرسی ندارند و حامیان الکسی ناوالنی، سیاستمدار تازه‌درگذشته اپوزیسیون، هم یا در زندان‌اند یا به خارج از کشور گریخته‌اند. آن‌ها پوتین را پدرخوانده‌ای به سبک مافیایی می‌دانند که سیستمی از حکومت شخصی متکی بر فساد ساخته است.

ناظران انتخابات چه می‌گویند؟

به گزارش رویترز، ولادیمیر پوتین تصمیم گرفته در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌ رو که «به‌شدت صحنه‌آرایی شده است»، به‌ عنوان یک نامزد مستقل شرکت کند؛ یک فرایند دموکراتیک ساختگی که باعث می‌شود او در جایگاه رهبر روسیه باقی بماند.

رئیس‌جمهوری روسیه روز سه‌شنبه ۲۳ آبان (۱۴ نوامبر) هم تغییراتی را در قانون انتخابات ریاست‌جمهوری به تصویب رساند که محدودیت‌های جدیدی برای پوشش رسانه‌ای ایجاد می‌کند. بر اساس این تغییرات، تنها خبرنگارانی که «بر اساس قوانین فدرال اجازه کار دارند» می‌توانند از داخل مراکز رای‌گیری عکس و فیلم بگیرند. به این ترتیب وبلاگ‌نویسان و خبرنگارانی که برای رسانه‌های مستقل یا در تبعید کار می‌کنند، از دسترسی به مراکز رای‌گیری منع می‌شوند.

یک نهاد نظارت بر انتخابات به نام سازمان امنیت و همکاری اروپا در ماه ژانویه از اینکه روسیه تصمیم گرفته است ناظران آن‌ها را به انتخابات دعوت نکند، ابراز تاسف کرد. پیا کائوما، از مقام‌های سازمان امنیت و همکاری اروپا، گفت: «ما متاسفیم که شرایط در روسیه آن‌قدر بدتر از گذشته شده که نمی‌توانیم برای انتخابات ریاست‌جمهوری در ماه مارس ناظر اعزام کنیم.»

این نهاد در سال ۲۰۱۸ ضمن اعلام اینکه برای ارتقای مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه تلاش‌های بسیاری صورت گرفته، در بیانیه‌ای تاکید کرد: «با این حال محدودیت‌ها درباره آزادی‌ تجمع، آزادی بیان، آزادی فعالیت تشکل‌ها و همچنین ثبت‌نام نامزدها فضا را برای مشارکت سیاسی محدود کرده و به فقدان رقابت واقعی منجر شده است.»