به نظر می‌رسد حزب‌الله در حال حاضر، هیچ تصمیمی برای متوقف کردن درگیری با اسرائيل ندارد؛ حتی اگر اسرائيل با ادامه حملات هوایی‌اش جنوب لبنان را همچنان درهم بکوبد و پیوسته بر میزان خساراتی که مردم لبنان متحمل می‌شوند، بیفزاید. این در حالی است که حزب‌الله به‌رغم پایبندی به قواعد مشخص درگیری با اسرائیل، تاکنون بیش از ۲۵۰ نفر از اعضایش از جمله فرماندهان برجسته نظامی را در درگیری با اسرائیل از دست داده است. افزون بر آن، مشکل دیگر این است که مخالفت با ماجراجویی نافرجام حزب‌الله که هم این گروه و هم لبنان و مردم آن را در معرض جنگ و ویرانی قرار داده، پیوسته رو به افزایش است و صدای مخالفت با جنگ حتی از مناطق تحت نفوذ حزب‌الله هم به گوش می‌رسد.

از زمان آغاز درگیری بیش از ۱۷۰ روز گذشته است اما هیچ یک از شعارها و اهدافی که دبیرکل حزب‌الله بارها بر آن‌ها تاکید داشت، محقق نشده است. درگیری حزب‌الله با اسرائيل نتوانست از فشار جنگ بر غزه و جناح‌های فلسطینی که آنجا می‌جنگند، بکاهد یا با مشغول کردن بخشی از نیروهای اسرائیلی در مرز با لبنان بر وضعیت جنگ در نوار غزه تاثیری بگذارد.

به عبارت دیگر، جنگ حزب‌الله با اسرائيل جز اینکه به ویرانی ده‌ها روستا در جنوب لبنان و کشته شدن بیش از ۳۰۰ نفر جنگجو و غیرنظامی منجر شد و سرزمین لبنان را در معرض حملات ویرانگر اسرائيل قرار داد، نه سودی برای لبنان داشت و نه به مردم غزه نفعی رساند.

دامنه درگیری با اسرائیل آنچنان گسترش یافته است که سحرگاه یکشنبه (۲۴ مارس) شهر بعلبک واقع در ۱۰۰ کیلومتری مرز اسرائيل هدف حمله قرار گرفت و سپس یک شهروند سوری در نزدیکی مرز رسمی لبنان و سوریه ترور شد. اکنون این پرسش مطرح می‌شود که چرا حزب‌الله به قوانین درگیری که اسرائیل بارها آن را نقض کرده، همچنان پایبند است؟

در پاسخ می‌توان گفت محاسبات کنونی رژیم جمهوری اسلامی ایران جنگ علنی با اسرائيل را منطقی نمی‌داند؛ زیرا سازمان حزب‌الله خود بخشی از راهبرد جنگ بزرگ با اسرائيل و حتی با ایالات متحده برای محافظت از رژیم ایران و حفاظت از تاسیسات هسته‌ای آن است که این اواخر با توجه به افزایش خطر دستیابی تهران به سلاح هسته‌ای، به مرحله‌ای حساس و خطرناک وارد شده است؛ بنابراین، جمهوری اسلامی ایران نمی‌خواهد مهم‌ترین سرمایه‌گذاری راهبردی‌اش در منطقه (حزب‌الله) را که برای تهران از حوثی‌ها اهمیت بیشتری دارد، در معرض خطر و نابودی قرار دهد؛ به‌ویژه اینکه حزب‌الله یکی از مهم‌ترین ابزارهای دفاعی برای بقای رژیم ایران است.

از طرفی، برای حفاظت از رژیم جمهوری اسلامی به گشودن جبهه‌ای گسترده‌ای نیاز است که میدان این نبرد دور از قلمرو جمهوری اسلامی و حتی دور از نقاط دیگر مانند عراق و یمن باشد. پس تنها موقعیت مناسب برای صف‌آرایی در این جنگ سوریه و لبنان است که در مجاورت اسرائيل واقع‌اند و حزب‌الله که در حال حاضر در لبنان چه با موافقت نیروهای سیاسی داخلی و چه با اجبار آن‌ها، دست بالا را دارد، می‌تواند در رویارویی بزرگ پیش‌ رو که از قلمرو لبنان و سوریه آغاز خواهد شد، نقش اصلی را ایفا کند.

این در حالی است که گروه‌های وابسته به رژیم ایران در سوریه و لبنان برای تحرکاتشان آزادند. افزون بر این، حزب‌الله مناطق وسیعی از حومه دمشق تا استان‌های مجاور مرزهای جولان و اردن را هم در کنترل دارد.

با این حال، به‌صراحت می‌توان گفت که حزب‌الله از درگیری با اسرائيل آسیب بسیاری دیده و از هدفی که برای این جنگ مشخص کرده بود، کاملا دور مانده است. دبیرکل حزب‌الله جز اطرافیانش، نتوانست طرف‌های دیگر لبنانی را متقاعد کند جنگی که علیه اسرائيل به راه انداخته، اقدامی پیشگیرانه برای جلوگیری از حمله اسرائيل به لبنان بوده است. به همین دلیل، دولت موقت کنونی در لبنان دیگر قادر نیست به جنگ پرهزینه‌ای که حزب‌الله آتش آن را در جنوب این کشور برافروخت، پوشش قانونی دهد.

در واقع، راهبرد رژیم جمهوری اسلامی برای اینکه تل‌آویو با تندروترین دولت تاریخش جنگ با لبنان را بر اساس قواعد حزب‌الله پیش ببرد، با شکست مواجه شد. اکنون با توجه به اینکه قرار نیست دو طرف جنگ گسترده‌ای را آغاز کنند، انتظار می‌رود اسرائيل حملاتش را فراتر از اهداف و مواضع حزب‌الله گسترش دهد؛ به‌ویژه اینکه اسرائیل از این جنگ به ظاهر فرسایشی بیشتر از تصور کسانی که برای جنگ و صلح را در لبنان تصمیم می‌گیرند، سود برده است.

برگرفته از روزنامه النهارالعربی