در یک سال گذشته پنج مرد و زن سالم و نخبه و دارای تحصیلات دانشگاهی در دستگاه‌‌هایی شبیه سانتریفیوژ (برای شبیه‌سازی قرار داشتن در وضعیتی با نیروی گریز از مرکز) چرخیدند، ساعت‌ها در آب غوطه‌ور ماندند، موقتا از اکسیژن محروم شدند، مهارت‌های لازم برای کمپ زدن و زندگی در مناطق پوشیده از برف را یاد گرفتند و در رشته‌های فیزیولو‌ژی، آناتومی، نجوم، هواشناسی، رباتیک و زبان روسی آموزش دیدند.
این پنج اروپایی و استرالیایی روز ۲۲ آوریل پس از گذراندن این آموزش‌های پایه، فارغ‌التحصیل شدند و عنوان «فضانورد» را به دست آوردند.
به گزارش اسوشیتدپرس، آژانس فضایی اروپا (ESA) در مراسمی که در شهر کلن آلمان برگزار شد، این پنج فضانورد تازه را به گروه فضانوردان واجد شرایط برای ماموریت ایستگاه فضایی بین‌المللی افزود و مجموع آن‌ها را به ۱۱ نفر رساند.
به گفته یوزف اشباخر، مدیرکل آژانس فضایی اروپا، این آژانس فضایی با ناسا برای سه جای خالی در ماموریت‌های آینده ماه‌نورد «آرتمیس» مذاکره کرده است. البته احتمالا این جاها به فضانوردان باسابقه‌تر اختصاص می‌یابد. آژانس فضایی اروپا برای فرستادن این فضانوردان به فضا به ناسا و دیگر سازمان‌ها وابسته است.
از سال ۱۹۸۷ تاکنون این چهارمین دوره آموزشی فضانوردی است که در این آژانس فضایی متشکل از ۲۲ کشور برگزار می‌شود. شرکت‌کنندگان از میان ۲۲ هزار و ۵۰۰ متقاضی برگزیده شدند. بنابراین جای تعجب ندارد که در سوابق (رزومه) این پنج نفر، مدارک پیشرفته علمی و پزشکی، آموزش نظامی، تجربه پرواز با هواپیما، هلی‌کوپتر، گلایدر، بالون و همچنین فعالیت‌های «تفریحی» مانند قایقرانی، غواصی، پیاده‌روی، چتربازی، دوچرخه‌سواری، قایقرانی و کایاک‌سواری دیده می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اشباخر می‌گوید: «این گروه یک تیم بسیار خوب تشکیل دادند که از رقابت‌های فردی به دور بود. من به آن‌ها گفتم یکی از شما اول از همه و یکی دیگر آخر از همه پرواز می‌کند و آن‌ها نه‌تنها زبانی که از صمیم قلب این را پذیرفتند. روحیه تیمی واقعا ستودنی است.»
سوفی آدنو که خلبان آزمایشی هلی‌کوپتر در نیروی هوایی فرانسه است، می‌گوید: «یک گروه عالی و معرکه؛ لحظه‌ای که مرا بیشتر تحت تاثیر قرار داد، جدا شدن از هوابند (airlock) برای شبیه‌سازی پیاده‌روی فضایی زیر آب بود؛ زمانی که مربی گفت: به فضا خوش آمدید! برای من حیرت‌انگیز بود و مو به تنم سیخ شد. من هم چند سال دیگر در این فضا خواهم بود اما نه زیر آب با غواصان کمک ایمنی.»
یکی دیگر از این افراد پابلو آلوارز فرناندز، مهندس هوانوردی اسپانیایی است که روی مریخ‌نورد روزالیند فرانکلین کار می‌کرد که برای ماموریت مشترک با روسیه در نظر گرفته شده بود اما پس از تهاجم روسیه به اوکراین به حالت تعلیق درآمد.
رزماری کوگان، ستاره‌شناس بریتانیایی که در مورد انتشار تشعشع سیاهچاله‌ها تحقیق می‌کرد، هم یکی دیگر از اعضای این گروه است.
رافائل لیژوا، مهندس زیست‌پزشکی و عصب‌شناس بلژیکی از دیگر شرکت‌کنندگان است که در مورد بیماری‌های فرسایشی تخریبی (دژنراتیو) سیستم عصبی تحقیق کرده است. او با بالون هوای گرم و گلایدر هم پرواز می‌کند.
مارکو آلن سیبر، پزشک اورژانس اهل سوییس هم که در طول خدمتش در ارتش سوییس به درجه گروهبانی در چتربازی دست یافت، از دیگر افراد این تیم است.
کاترین بنل‌ــ‌پگ نیز از استرالیا به این تیم ملحق شد و بر اساس قرارداد همکاری بین استرالیا و آژانس فضایی اروپا، آموزش دید. او همچنان در استخدام آژانس فضایی استرالیا است و این به استرالیا بستگی دارد که برای سفر کاترین به فضا راهی پیدا کند.
این آموزش پایه یک ساله برای آماده‌سازی گروه در مواجهه با محیط خشن و ناآشنای فضا بود. آن‌ها در سانتریفیوژ، در معرض نیرویی چند برابر نیروی گرانش قرار گرفتند و ساعت‌ها زیر آب با تجهیزات غواصی شناور شدند. این شبیه‌سازی به فضانوردان کمک می‌کند با شرایط کار در گرانش صفر یا به عبارت دیگر نبود گرانش آشنا شوند. آن‌ها با قرار گرفتن در یک اتاق با فشار پایین، علائم کمبود اکسیژن را تجربه کردند و با آن آشنا شدند و برای زنده ماندن در شرایط احتمال فرود در اقیانوس و گرم ماندن در زمستان در حالی که منتظر نجات‌اند، تمرین کردند. درباره ماژول‌ها و تجهیزات ایستگاه فضایی آموزش دیدند و زبان روسی را که یکی از زبان‌های کاری در ایستگاه فضایی است، فرا گرفتند.
