امسال، من به عنوان نخستین زن «کوئیر» که در رقابت دختر شایسته آمریکا شرکت دارد، تاریخ‌‌ساز خواهم شد.

تصمیم من برای اینکه گرایش جنسی خود را فاش کنم، بخشی از روند « پذیرش خود » و «تسکین‌بخشی» بود. من معتقد نیستم کسی موظف است گرایش جنسی خود را با دنیا سهیم شود؛ ولی به عنوان زنی دو‌جنس‌گرا از ایالت یوتا، متوجه شدم که در برخی از جوامع نیاز بیشتری به نمایندگی افراد دگرباش LGBTQ وجود دارد و به نظرم برای جوانان دگرباش جنسی مهم است که ببینند گرایش آن‌ها چیزی نیست که از آن شرمسار باشند.

پس از آنکه تصمیم گرفتم گرایش جنسی‌ام را فاش کنم، برای بسیاری این پرسش پیش آمد که چرا دوجنس‌گرایی من اهمیت دارد. حتما دلیلی دارد که پیش از این هیچ‌کس در یک رقابت ملکه زیبایی گرایش جنسی خود را فاش نکرده است. بسیاری از افراد دگرباش از ترس تبعیض، بخش بزرگی از زندگی خود را در خفا به سر می‌برند. رقابت دختر شایسته از آغاز محافظه‌کارانه بوده است و افراد دگرباش LGBTQ اغلب در پشت صحنه فعال بوده‌اند و از اینکه خود را چنان که هستند نشان دهند، واهمه داشته‌اند. این، غیر قابل قبول است. به باور من، همه افراد فارغ از گرایش جنسی و یا وضعیت سلامت روان خود شایسته بهره‌مندی از فرصت‌هایی هستند که «روی صحنه» در اختیارشان قرار دارد.

رقابت دختر شایسته آمریکا فرصتی جهانی فراهم می‌کند. من متوجه شدم که بهار امسال، زمانی که من قدم روی صحنه این رقابت ملی می‌گذارم، این فرصت را پیدا خواهم کرد تا الهام‌بخش نسل آینده باشم تا درک بهتری از زیبایی به دست آورند.

به همین خاطر، برای من بسیار اهمیت دارد که تجربه‌هایم را هم از لحاظ گرایش جنسی و هم به دلیل ابتلا به اختلال دوقطبی، با دیگران سهیم شوم. این‌ها، موضوعاتی هستند که برای من بسیار شرم‌آور محسوب می‌شدند اما اکنون متوجه شده‌ام که هیچ اشتباهی در تولد من صورت نگرفته است و این ویژگی‌های من - که در جامعه کمتر دیده می‌شود، همان چیزی است که من را زیبا کرده است.

رقابت‌های دختر شایسته تمرینی برای توانمند‌سازی هستند. برای دستیابی به موفقیت در رقابت‌های مدرن زیبایی، دیگر نباید تنها به شیوه راه رفتنت توجه کنی، بلکه باید بدانی که هستی. آماده‌سازی و تمرینات سخت این رقابت‌ها، قدرت و انگیزه را پرورش می‌دهند و من به عنوان نماینده ایالت یوتا در مسابقات دختر شایسته سال 2020 آمریکا، برای مشاهده موج این تغییرات در صنعت زیبایی و دیدن این که زنان بیشتری صداهای واقعی خود را پیدا می‌کنند هیجان‌زده هستم.

برخی این مسئله را مطرح می‌کنند که رقابت برای انتخاب دختر شایسته در قرن بیست و یکم جایی ندارد؛ و برای زنان و یا افراد دگرباش جنسی فرصت‌ها و احترامی ‌را که شایسته آن هستند فراهم نمی‌کند. اما این درست نیست. سال گذشته، زوزیبینی تونزی، دختر شایسته سال 2019، در پایان پاسخ‌هایی که موجب برنده شدنش در این رقابت شد گفت: «آنچه ما باید به این دختران جوان یاد بدهیم این است که جای پای خود را محکم کنند. هیچ چیز مهم‌تر از جا افتادن در جامعه و استحکام جایگاه خود نیست.» زنان، جایگاهی را که شایسته‌اش هستند درک کرده‌اند و آن را می‌طلبند و رقابت دختر شایسته امروز نیز بازتاب‌دهنده تحول در جامعه است.

من زمانی که فهمیدم می‌توانم صدای کسانی باشم که به درستی در جامعه نمایندگی نمی‌شوند، تصمیمم قطعی گرفتم که گرایش جنسی‌ام را فاش کنم. دلم نمی‌خواست فقط به عنوان «دختر دوجنس‌گرا» شناخته شوم. به همین دلیل، مدت‌ها طول کشید تا گرایش جنسی خود را فاش کنم. اما اگر تجربه‌های من با اختلال‌های روحی و یا گرایش جنسی‌ام، بتواند سال‌هایی را که من به دنبال پاسخ گشته‌ام به عده‌ای بازگرداند، می‌فهمم که ارزشش را داشته است.

به عنوان یک هنرمند و سخنران عمومی، احساساتم پالت رنگی است که با آن زندگی‌ام را ساخته‌ام. اختلال دوقطبی به من اجازه داده با طیف وسیعی از احساسات آشنا شوم و دوجنس‌گرایی نیز به من اجازه داده احساسات عاشقانه را میان طیف گسترده‌ای از انسان‌ها تجربه کنم. احساساتم، من را زیبا کرده‌اند. این که احساسم با دیگران متفاوت است، اذیتم نمی‌کند و با آنکه احساسات من در جامعه متداول نیست، هنوز عادی است. بسیاری از مردم زندگی را مانند من تجربه می‌کنند و ما همه در قالب تجربه‌های خود آدم‌های معتبری هستیم.

امیدوارم مردم بتوانند فرای گرایش جنسی و مشکلات روحی من را ببینند و قادر باشند من را به عنوان یک هنرمند بشناسند. من سخنران عمومی هستم، بازیگرم، خواننده، نویسنده، کمدین، نقاش و رقصنده هستم. امیدوارم با به اشتراک گذاشتن تجربه‌های شخصی خود با دنیا، دیگران را تشویق به انجام کاری مشابه کنم تا قادر باشند فرای برچسب‌هایی که ما را از یکدیگر جدا می‌کند، ببینند.

در نهایت، شباهت‌های ما بیشتر از تفاوت‌هایمان است. به عنوان دختر شایسته از ایالت یوتا و یکی از شرکت‌کننده‌ها در رقابت‌های دختر شایسته 2020 آمریکا، از دنیا نمی‌خواهم مانند من باشند، بلکه می‌خواهم بیشتر شبیه خودشان باشند. من، دلیل بودن خودم هستم و شما، دلیل بودن خودتان.

برنامه تبلیغاتی ریچل LAMWHY مردم را تشویق می‌کند تا با سخن گفتن از تجربه‌های خود از اختلالات روحی، به نوبه خود مبلغانی باشند که از این مسئله شرم‌زدایی کنند.

«کوئیر» به کسانی که نمی‌خواهند هویت جنسی‌شان طبق سنت و عرف رایج باشد گفته می‌شود.