طبق نتایج مرحله سوم کارآزمایی بالینی که روز دوشنبه ارائه شد، روش جدید استفاده از سلول‌های بنیادی در پیوند کلیه به بیماران کمک می‌کند تا مصرف دارو‌هایی را که برای جلوگیری از پس‌زدگی عضو پیوندی مصرف می‌کنند، کنار بگذارند. 

این داروها که سرکوب‌کننده‌های ایمنی نامیده می‌شوند، بخش مهم زندگی گیرندگان عضو پیوندی به شمار می‌روند. زیرا مصرف این داروها موجب می‌شود که سیستم ایمنی بدن به عضو دریافتی جدید به چشم یک «عامل خارجی» نگاه نکند و به آن حمله نکند تا آن را پس بزند. اما این داروها عوارض جانبی بسیاری دارند و می‌توانند به عضو پیوندی آسیب بزنند و فرد گیرنده را بیشتر در معرض ابتلا به عفونت و سرطان قرار دهند. به‌ویژه اینکه مصرف این داروها مادام‌العمر است. 

دکتر دوری سگو، جراح پیوند عضو از نیویورک، می‌گوید: «اصل طلایی پیوند عضو تحمل و تاب‌آوری بدن گیرنده است. این تحمل به دریافت‌کنندگان عضو کمک می‌کند تا بدون نیاز به داروهای سرکوب‌گر سیستم ایمنی، پیوند عضو موفقیت‌آمیزی داشته باشند.» 

دکتر سانجیوا آکینا هم می‌گوید: «اساسا منظور از تحمل این است که آیا بدن می‌تواند کلیه شخص دیگری را بدون پس‌ زدن، بپذیرد. این فکر که تا آخر عمر مجبور نیستید داروهای ضد پس‌زدگی عضو پیوندی را مصرف کنید، مزیت‌های بسیاری دارد.»

آکینا از جمله محققانی است که روی مرحله سوم کارآزمایی روی بیماران پیوند عضو کار کرده‌ است. آن‌ها در تلاش بودند تا با استفاده از سلول‌های بنیادی شخص دهنده عضو، دریافت‌کننده را از مصرف داروی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بی‌نیاز کنند.

طبق نتایج این کارآزمایی که روز دوشنبه در کنگره پیوند عضو آمریکا در فیلادلفیا ارائه شد، ۱۶ بیمار از ۱۹ بیمار پس از دو سال توانستند داروهای ضد پس‌زدگی عضو پیوندی را به طور کامل کنار بگذارند. سه بیمار دیگر یا به دلیل پس‌ زده شدن عضو یا به دلیل بدتر شدن عملکرد کلیه، مجبور شدند مصرف داروها را از سر بگیرند. 

به گزارش ان‌بی‌سی نیوز، الکس هرناندز، ۲۷ ساله که از بدو تولد به رفلاکس مجرای ادراری مبتلا بود، تحت پیوند کلیه قرار گرفت و یک دوز سلول‌‌های بنیادی خواهرش را دریافت کرد. برای اینکه بدن هرناندز برای سلول‌های بنیادی آماده شود، چند روز پس از جراحی پیوند عضو، او را تحت پرتو‌درمانی قرار دادند.

۱۱ روز پس از جراحی، سلول‌های جدید با سیستم ایمنی هرناندز ترکیب شدند و «ترکیبی از دهنده و گیرنده» ایجاد کردند که به نام «کایمریسم مختلط» شناخته می‌شود. این ترکیب باعث می‌شود تا سیستم ایمنی بدن به عضو جدید حمله نکند و پیوندگیرنده هم در نهایت بتواند مصرف داروهای ضد پس‌زدگی عضو را کنار بگذارد. در واقع با این روش، سلول‌های بنیادی سیستم ایمنی را دوباره برنامه‌ریزی می‌کنند و به این ترتیب کلیه‌ پیوند زده شده عضوی از بیمار می‌شود. محققان می‌گویند که این روش برای افرادی که خواهر و برادر نیستند، هم امکان‌پذیر است. 

نتایج کارآزمایی بالینی در زمینه پیوند اعضا نشان می‌دهد که تحمل عضو جدید برای همه بیماران قابل دستیابی است. از این رو پزشکان امیدوارند تا با تکیه بر کایمریسم یا همان ترکیب‌بندی جدید سلول‌های دهنده و گیرنده بتوانند این پیوند را نه‌تنها برای کلیه بلکه برای دیگر اعضای بدن هم به کار ببرند.