بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ در راه است و امسال این بازی‌ها در پاریس برگزار می‌شود.

سه سال پس از بازی‌های توکیو، که به‌دلیل شیوع کرونا به تاخیر افتاد، برخی از ورزشکاران برای تکرار افتخارات گذشته به صحنه المپیک بازمی‌گردند و برخی نیز به دنبال بهبود عملکرد گذشته‌شان خواهند بود. در مواردی نیز ورزشکارانی خواهند بود که نخستین بار است به المپیک می‌آیند.

در ادامه به برخی از ورزشکاران مهم و رقابت‌هایی که باید به آن‌ها توجه کنید اشاره می‌کنیم.

منتظر یکی دو امید مدال بریتانیایی باشید...

نوا لایلز‌ــ ۱۰۰ متر مردان (۴‌ــ۳ اوت) و ۲۰۰ متر (۸‌ــ۵ اوت)

نوا لایلز، مدعی اصلی در مسابقات ۱۰۰ متر و ۲۰۰ متر مردان، ممکن است یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های پاریس ۲۰۲۴ باشد. این آمریکایی نخستین بار در سال ۲۰۲۱ در المپیک حضور یافت و در ۲۰۰ متر برنز گرفت. اما انتظار می‌رود که این ورزشکار ۲۶ ساله در فرانسه در هر دو رقابت عملکرد بهتری داشته باشد. لایلز باجذبه، در سال ۲۰۲۳ در مسابقات قهرمانی جهان در ۱۰۰ متر و ۲۰۰ متر طلا  گرفت. او خود را برای تکرار طلایی دیگر در این تابستان آماده کرده است.

اندی ماری – تنیس مردان (۲۷ ژوئیه - ۴ اوت)

این اسکاتلندی از مسابقات انفرادی مردان در ویمبلدون امسال – آخرین ویمبلدون خود – کناره‌گیری کرد تا اولویت را به حفظ آمادگی جسمانی برای المپیک بدهد. با این حال، ماری در دوبل‌ها در باشگاه تنیس و کروکت انگلستان با برادرش جیمی بازی کرد و به نظر می‌رسد که در پاریس نیز در دوبل مردان شرکت کند. ماری ۳۷ ساله ممکن است در مسابقات انفرادی نیز بازی کند و به‌دنبال بازپس‌گیری مدال طلایی باشد که در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ به دست آورده بود. این بازیکن سابق شماره ۱ جهان همچنین در دوبل مختلط در سال ۲۰۱۲ نقره گرفت.

رافائل نادال – تنیس مردان (۲۷ ژوئیه - ۴ اوت)

همان‌طور که ماری در حال آماده‌سازی برای پایان دوران بازی خود است، نادال نیز در تور خداحافظی به سر می‌برد و این احتمال وجود دارد که او این تور را در زمین مورد علاقه‌اش به پایان برساند: خاک رس رولان گاروس.

نادال ۱۴ عنوان بزرگ قهرمانی در رولان گاروس کسب کرده است و در سال ۲۰۰۸ در انفرادی المپیک نیز طلا گرفته است. آیا این اسپانیایی می‌تواند این دو دستاورد را ترکیب کند و بار دیگر قهرمان المپیک شود؟ این یک پایان عالی برای دوران درخشان حرفه‌ای این بازیکن ۳۸ ساله خواهد بود.

سیمون بایلز – ژیمناستیک نمایشی (۲۸ ژوئیه - ۵ اوت)

بایلز در حال حاضر و در ۲۷ سالگی یک اسطوره المپیک است. این ژیمناست نمایشی آمریکایی چهار مدال طلا و یک برنز در ریو ۲۰۱۶ به دست آورد و سپس در سال ۲۰۲۱ یک نقره و یک برنز به مدال‌‌هایش افزود. بایلز در بازی‌های اخیر دچار مشکل «تویستی» بود – که به معنای از دست دادن کنترل ذهنی بر حرکات است – اما با وجود این شرایط، موفق شد دو مدال کسب کند. به هر حال، این آمریکایی، که ۲۳ مدال طلا در مسابقات قهرمانی جهان دارد، به نظر می‌رسد به بهترین وضعیت جسمی خود بازگشته است. او در سال ۲۰۲۳ چهار عنوان جهانی به دست آورد و احساس می‌کند که در پاریس به موفقیت‌های المپیکی بیشتری دست یابد.

شکاری ریچاردسون – ۱۰۰ متر زنان (۲-۳ اوت)

این آمریکایی، پس از معلق شدنش به‌دلیل دوپینگ با حشیش، پیش از المپیک توکیو ۲۰۲۰، قرار است نخستین حضور در المپیک را تجربه کند. ریچاردسون ۲۴ ساله، درواقع  تعلیق برای شرکت در [المپیک] ژاپن را به موقع سپری کرد، اما تست ناموفق او سبب شد که تیم آمریکا او را انتخاب نکند. با این حال، او با در نظر گرفتن اینکه در ۱۰۰ متر زنان برای تیم آمریکا شرکت می‌کند، اکنون آماده است تا، بر پایه مدال طلای قهرمانی که در ۲۰۲۳ کسب کرد، عملکرد بهتری داشته باشد.

شریکا جکسون – ۱۰۰ متر زنان (۲-۳ اوت) و ۲۰۰ متر (۴-۶ اوت)

یکی از رقبای اصلی ریچاردسون در ۱۰۰ متر، جکسون از جامائیکا خواهد بود که به دنبال گرفتن جایگاه شلی-آن فریزر-پرایس خواهد بود. پرایس هم‌وطن اوست که در ۱۰۰ متر شرکت خواهد کرد. فریزر-پرایس ۳۷ ساله، طلای ۱۰۰ متر را در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ گرفت و سپس در سال ۲۰۲۱ به نقره دست یافت. جکسون ۲۹ ساله، به بخت خود برای شکست هم‌وطنش در این مسابقات ایمان دارد و همچنین به‌دنبال پیروزی در ۲۰۰ متر خواهد بود. سال گذشته جکسون طلای قهرمانی جهان را در ۲۰۰ متر و نقره را در ۱۰۰ متر کسب کرد و در المپیک گذشته در ۱۰۰ متر سوم شد، یعنی یک رتبه پایین‌تر از فریزر-پرایس.

لبرون جیمز – بسکتبال مردان (۲۷ ژوئیه - ۱۰ اوت)

یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان بسکتبال تاریخ درپی بهبود رکورد المپیکی خود است. جیمز ۳۹ ساله، به همراه هم‌تیمی‌های ستاره‌اش استفن کری و کوین دورانت بر سر طلا رقابت می‌کنند – مدالی که جیمز پس از کسب برنز در آتن ۲۰۰۴، در پکن ۲۰۰۸ و لندن ۲۰۱۲ به دست آورد.

جیمز در ان‌بی‌اِی چهار بار قهرمان شد و چهار بار باارزش‌ترین بازیکن (ام‌وی‌پی) فینال‌ها بوده است؛ آیا او می‌تواند ام‌وی‌پی تیم آمریکا در مسیر کسب یک عنوان المپیکی دیگر باشد؟

آدام پیتی – شنای مردان (۲۷ ژوئیه - ۴ اوت)

این شناگر انگلیسی پنج مدال المپیک به نام خود دارد، اما او به این مقدار دلخوش نخواهد شد. پیتی پس از کسب طلای ۱۰۰ متر قورباغه در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۲۱، چهار نقره در صدمتر امدادی در هر دو بازی، و طلای امدادی مختلط در توکیو، به دنبال حفظ وضعیت و [سطح عملکرد و آمادگی کنونی خود] در برخی از مسابقات، و بهبود آن در دیگر رقابت‌ها خواهد بود. او در سن ۲۹ سالگی ممکن است هنوز یک المپیک دیگر در پیش داشته باشد، اما نمی‌خواهد تا آن موقع برای یک دستاورد دیگر صبر کند.

الیود کیپچوگه – ماراتن مردان (۱۰ اوت)

این کنیایی تنها مردی نیست که دو ماراتن المپیک را برده است، اما اگر در پاریس پیروز شود ممکن است نخستین مردی باشد که سه ماراتن را برنده شده است. کیپچوگه، که طلا را در ریو و توکیو گرفت، تا سال گذشته رکورد جهانی ماراتن را در اختیار داشت. به‌یقین نمی‌توان گفت که او در سن ۳۹ سالگی چند دو عالی دیگر در پیش دارد، اما یک تلاش طلایی در پاریس در میان دستاوردهای قابل‌توجه او جایگاه بالایی خواهد داشت.