یک نظرسنجی مشترک هیات معاونت سازمان ملل متحد در امور افغانستان (یوناما)، دفتر امور زنان سازمان ملل و سازمان بینالمللی مهاجرت، در افغانستان نشان میدهد، فقط ۴ درصد از زنان و مردان افغانستان از به رسمیت شناختن رژیم طالبان توسط دولتهای جهان حمایت میکنند.
این نظرسنجی که در ماه آوریل امسال انجام شد، روز چهارشنبه، سوم مرداد، (۲۴ ژوئیه) در ویبسایت سازمان ملل متحد منتشر شد. تمرکز این تحقیق روی بررسی وضعیت زنان افغانستان پس از سلطه طالبان بر این کشور است و پژوهشگران با ۸۸۸ زن در ۳۳ استان از ۳۴ استان افغانستان و همچنین با ۶۴ مرد از ۱۴ استان افغانستان مصاحبه کردهاند.
در گزارش این نظرسنجی آمده است که از مصاحبه شوندگان که درباره دیدگاه آنان در مورد دستورات رهبر طالبان و چگونگی کمک دولتها و سازمانهای بینالمللی سئوال شد و فقط چهار درصد آنان از به رسمیت شناخته شدن رژیم طالبان حمایت کردند و بقیه گفتند دولتهای جهان نباید چنین اقدامی کنند.
رهبران طالبان از زمان بازگشت به قدرت بارها از دولتهای جهان و به ویژه از دولتهای اسلامی خواستار به رسمیت شناخته شدن به عنوان دولت رسمی افغانستان شده اند. با گذشته سه سال از سلطه این گروه، هیچ دولتی رژیم حاکم در کابل را به عنوان دولت رسمی افغانستان به رسمیت نشناخته است. شماری از دولتهای منطقه از جمله چین، جمهوری اسلامی ایران، پاکستان، قطر، روسیه و ازبکستان دیپلماتها و سفیران رژیم طالبان را در خاک خود پذیرفتهاند و با این گروه در سطوح مختلف روابط سیاسی و اقتصادی دارند، اما به رسمیت شناختن رژیم این گروه خودداری کردهاند.
در نظرسنجی انجام شده توسط سه آژانس سازمان ملل متحد آمده است که ۴۵ درصد از مصاحبه شوندگان گفتند، جامعه جهانی باید برای بهبود اوضاع زنان در افغانستان و شنیده شدن خواستهای آنان، زمینه گفتوگوی مستقیم آنها را با طالبان فراهم کند.
در سه سال گذشته، هیچ یک از رهبران طالبان با هیچ زنی از افغانستان ملاقات نکرده است. هرچند رهبران طالبان با دیپلماتهای زن از کشورهای مختلف ملاقات میکنند، اما در این مدت درخواست ملاقات زنان کارآفرین افغان و فعالان مدنی را رد کردهاند. محبوبه سراج، فعال مدنی مقیم کابل که به لابی و حمایت از طالبان متهم است بارها تلاش کرد با ملا عبدالغنی برادر، معاون نخستوزیر طالبان ملاقات کند، اما هنوز موفق به این کار نشده است.
در تحقیق یوناما نیز آمده است که فقط دو درصد از زنان مصاحبه شونده گفتند که در تصمیمگیریها در جامعه نفوذ دارند و بقیه گفتند قادر نیستند با مقامهای محلی طالبان ملاقات کنند و دیدگاه خود را در مورد مسائل مختلف مربوط به جامعه مطرح کنند.
براساس گزارش ریچارد بنت، گزارشگر شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور افغانستان که اوایل ژوئن به نشست این شورا ارایه شد، رهبر طالبان در سه سال گذشته بیش از ۵۰ فرمان محدود کننده علیه حقوق اساسی و آزادیهای زنان صادر کرده است که منجر به حذف زنان از جامعه شده است.