کشف شگفت‌انگیز دانشمندان می‌تواند درک ما از حیات در گیتی را بازتعریف کند. به گزارش نیویورک‌پست، دانشمندان نشانه‌های محکمی پیدا کرده‌اند که از احتمال وجود حیات در جایی خبر می‌دهد که بسیار نامنتظره است: ابرهای سیاره زهره (ونوس). روی سیاره زهره، که به‌دلیل دمای سوزان و جو سرشار از اسید سولفوریکش سیاره‌ای سکونت‌ناپذیر شناخته می‌شود، ممکن است موجوداتی زندگی کنند که هرگز انتظارش را نداشته‌ایم.

بحث بر سر احتمال وجود حیات در زهره، چهار سال پیش با شناسایی فسفین در جو این سیاره آغاز شد. فسفین گازی است که اغلب با فرایندهای بیولوژیکی روی زمین مرتبط است و وجود آن در زهره باعث شگفتی و مطرح شدن سوالات بسیاری در میان جامعه علمی شده است. فسفین را برخی موجودات بی‌هوازی تولید می‌کنند و از این رو یک نشانه زیستی احتمالی در سیارات بیگانه در نظر گرفته می‌شود.

دانشمندان افزون بر کشف فسفین، وجود آمونیاک را نیز در ابرهای زهره شناسایی کرده‌اند. به گفته آنان، این کشف حتی بیش از کشف فسفین جذاب و مهم است. آمونیاک ترکیبی متشکل از نیتروژن و هیدروژن، یک نشانه زیستی بالقوه، به‌ویژه در سیارات فراخورشیدی، به شمار می‌آید. شناسایی آمونیاک در جو زهره نشان‌دهنده احتمال وجود موجوداتی است که می‌توانند در محیط سخت آن به بقای خود ادامه دهند.

با این حال، دیو کلمنتس، پژوهشگر فیزیک نجوم در امپریال کالج لندن، می‌گوید ما با این مرحله که بگوییم این کشف قطعا نشانه حیات است فاصله زیادی داریم، اما اگر در زهره، که فسفین تولید می‌کند، حیات وجود داشته باشد نمی‌دانیم چرا چنین چیزی رخ می‌دهد.

او در عین حال می‌گوید اگر حیاتی در زهره وجود داشته باشد که آمونیاک تولید ‌کند، می‌توان حدس زد که چرا این کار را می‌کند. به گفته کلمنتس، یک پاسخ کوتاه این است که اگر آمونیاک در قطرات پر از دی‌اکسید گوگرد ابرهای زهره موجود باشد، می‌تواند میزان اسیدیته کافی برای بقای باکتری‌ها را کاهش دهد و این کارکرد اصلی آن است.

او می‌گوید از نظر یک موجود زنده، چنین چیزی راهی مناسب برای تنظیم محیط است و این کار آن محیط را کمتر اسیدی و برای بقا‌ مناسب‌تر می‌کند. در چنین شرایطی، زهره در مقایسه با بدترین مکان‌های روی زمین چندان هم شرایط بدی برای حیات نخواهد داشت.