هرچه ثروت افراد بیشتر می‌شود، نیاز به امنیت و محافظت از خود نیز افزایش می‌یابد؛ اما میلیاردرهای امروزی به چیزی کمتر از پناهگاه‌های مجلل و پیشرفته راضی نیستند. آن‌ها به دنبال مخفیگاه‌هایی‌اند که فراتر از یک اتاق امن معمولی باشند و با طراحی‌های پیچیده و امکانات لوکس بتوانند در برابر هر تهدید طبیعی یا غیرطبیعی مقاومت کنند.

در بازار املاک پرطرفدار امروزی، پناهگاه‌ها بسیار پیشرفته‌تر و مجهزتر شده‌اند و در برخی موارد تا حدی مقاوم‌سازی می‌شوند تا به قلعه‌هایی قرن بیست‌ویکمی تبدیل شوند.

ال کوربی، رئیس و بنیان‌گذار شرکت سِیف (SAFE/ محیط‌های زره‌پوش و مستحکم) در ویرجینیای ایالات‌ متحده، ۵۰ سال است که در خط مقدم این تجملات امن قرار دارد. او به سی‌ان‌ان گفت: «ما تمرکز بسیار بیشتری بر سرگرمی‌ را شاهد بوده‌ایم. اگر قرار است در زیرزمین زنده بمانید، ما می‌خواهیم که به شما خوش بگذرد.»

کوربی که به تامین امنیت ملک ۲۷ طبقه موکش آمبانی، صنعتگر میلیاردر هندی، در بمبئی کمک کرده است، در حال حاضر روی خانه‌ای وسیع در زمینی به مساحت ۲۰۰ جریب (حدود ۸۰۹ هزار مترمربع) با چشم‌انداز به جنگل کار می‌کند. مکان این ملک در ایالات‌ متحده نامشخص است.

کوربی توضیح می‌دهد که خود خانه با درهای ضدانفجار، شیشه‌های نشکن و سیستم‌های بیومتریک در ورودی بسیار امن است. علاوه بر این، خندقی به عمق ۹ متر دور خانه را در بر گرفته که به توپ‌های آبی (برای پاشیدن یا پرتاب آب با فشار بسیار زیاد) مجهز است که می‌توانند هلی‌کوپتر، هواپیمای بدون سرنشین یا چتربازها را ساقط کنند. این خانه یک پل متحرک دارد و لایه‌ای از مایع قابل اشتعال هم در نظر گرفته شده است که می‌تواند به طور خودکار در سطح دریاچه مصنوعی این خندق پخش و مشتعل شود و یک حلقه دفاعی آتشین شکل دهد.

کوربی می‌گوید: «به قرون‌ وسطی نگاه کنید، خندق یکی از بزرگ‌ترین عوامل بازدارنده بود؛ فقط آن زمان جت اسکی نداشتند.» مشتری کوربی که یک میلیاردر طرفدار ورزش‌های آبی است، برای این خندق کاربردی دوگانه در نظر گرفته است و قصد دارد از آن به‌عنوان پیست مسابقه با دوستانش هم استفاده کند.

افراد بسیار ثروتمند همیشه هدف حمله سارقان، آدم‌ربایان و قاتلان‌ بوده‌اند. این خطرها با وجود اعتراض‌های فعالان مخالف سرمایه‌داری، تغییرات اقلیمی و وقایع آب‌وهوایی شدید، تروریست‌ها و رویدادهای آخرالزمانی پیش‌بینی‌نشده مانند زلزله‌های بزرگ، فوران‌های آتشفشانی یا دیگر بحران‌های جهانی و نیز تهدید دائمی همه‌گیری که از سال ۲۰۲۰ بیش‌ازحد واقعی شد، بیشتر هم شده‌اند.

کوربی خاطرنشان می‌کند که مشتریانش به صرفه‌جویی برای طراحی‌ این فضاهای امن علاقه‌ای ندارد و حتی پناهگاه‌های ۵۰ سال قبل را که مانند هتل‌های سطح بالا بودند، مسخره می‌کنند.

از زمان انتشار گزارش‌ها در سال گذشته، چندین متخصص درباره یک مجتمع عظیم که مارک زاکربرگ، بنیان‌گذار فیس‌بوک در حال ساختن آن در هاوایی است، گزارش داده‌اند. این مجتمع شامل یک پناهگاه زیرزمینی به مساحت ۴۶۵ مترمربع با فضای زندگی، یک نیروگاه و اتاق کنترل برای فعال نگه‌ داشتن پناهگاه و یک دریچه فرار است.

گفته می‌شود که بیل گیتس نیز زیر تمام املاک و خانه‌هایش پناهگاه دارد.

گراهام هریس، موسس یک شرکت مشابه در لندن و یکی از پیشروترین استودیوهای طراحی در جهان، به سی‌ان‌ان گفت که آن‌ها نیز با تقاضاهای در حال تغییر مشتریان مواجه‌اند. برخی مشتریان تمایل دارند حمامشان را هم در برابر حملات مقاوم کنند تا اگر زمان کافی برای رفتن به مخفیگاه امن نداشتند، در حمام پناه بگیرند.

 او می‌گوید خانه‌ای در منطقه‌ای لوکس در شمال لندن ساخته که در آن، سینمای خانگی در واقع اتاق امنی با منبع هوای فیلترشده مجزا، درهای ایمن و یک آشپزخانه کوچک مجهز به مواد غذایی کافی برای یک هفته یک خانواده است.

استخرهای کوسه، میدان‌ تیراندازی و درهای مخفی

درها و گذرگاه‌های مخفی به همان اندازه که به یک ویژگی ایمنی حیاتی‌اند، به یک نوآوری جذاب برای نشان دادن به مهمانان پس از شام تبدیل شده‌اند.

شرکت مهندسی خانه خلاق (Creative Home Engineering) در آریزونا به‌تازگی یک شومینه چرخان غول‌پیکر ساخته که در واقع ورودی یک پناهگاه است. در خانه‌ای دیگر، یک باجه تلفن قدیمی بریتانیایی تعبیه شده که با وارد کردن کد صحیح روی صفحه‌کلید، شیشه‌‌هایش مات می‌شود و دیوار پشتی کنار می‌رود تا ورودی مخفیگاه نمایان شود.

کوربی می‌گوید این سیستم‌ها برای مشتریانش زمان می‌خرند تا در صورت وقوع خطر، تا زمان رسیدن پلیس در جای امنی بمانند.

در میان طیف ثروتمندان، میلیاردرها به طور فزاینده‌ای از تهدیدهای جانی خواه ناشی از حملات بیولوژیکی، بیماری‌های همه‌گیر ویروسی یا حوادث قلبی، نگران‌اند. همه‌گیری کرونا هم به این بخش از تجارت رونق زیادی داد.

کوربی می‌گوید: «بمب‌های هسته‌ای را فراموش کنید، چیزی که باید برای آن آماده باشیم، زندگی واقعی است... آن روزگاری که می‌توانستید جعبه کمک‌های اولیه را در یک پناهگاه پیش‌ساخته بیندازید و بگویید در امانید، دیگر گذشته است.»