عربستان سعودی برای نوآوری در چشم‌انداز ۲۰۳۰ از پهپادها بهره می‌گیرد

از ساخت‌وساز و صنعت نفت گرفته تا لجستیک و کشاورزی، پهپادها ضمن افزایش کارایی عملیاتی باعث دستیابی ساده‌تر به اهداف محیط‌زیستی می‌شوند

پهپادها با بازرسی خطوط لوله، پالایشگاه‌ها و زیرساخت‌های حیاتی، ایمنی و کارایی را در بخش انرژی بهبود می‌بخشند ـ saadef.com

وبسایت عرب‌نیوز با انتشار گزارشی درباره پیشرفت طرح چشم‌انداز ۲۰۳۰ عربستان سعودی، از نقش پهپادها در عملیاتی شدن پروژه‌های این پادشاهی خبر داد.

بنابر این گزارش، با حمایت‌های جدی و اساسی مقام‌های ارشد عربستان سعودی، بازار هواپیماهای بدون سرنشین در این پادشاهی رشد قابل توجهی داشته است.

این حمایت‌ها سبب شده سرمایه‌گذاری‌های استراتژیک و اصلاحات نظارتی برای توسعه فناوری هواپیماهای بدون سرنشین محیط مناسبی فراهم کنند و ریاض در زمینه نوآوری‌های هوایی رهبری منطقه را در دست گیرد.

رابین بو راشد، بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت «فالکون آی درونز» (Falcon Eye Drones)  مستقر در دبی، که در عملیات هواپیماهای بدون سرنشین خاورمیانه پیشرو است، تاکید کرد که برای دستیابی عربستان سعودی به چشم‌انداز ۲۰۳۰ پهپادها ضروری‌اند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

او با اشاره به نقش هواپیماهای بدون سرنشین در احیای صنایع، افزایش کارایی عملیاتی و تحقق اهداف محیط زیستی گفت: «تعهد دولت عربستان سعودی به پذیرش فناوری و سرمایه‌گذاری‌های استراتژیک، نقش هواپیماهای بدون سرنشین در بخش‌های مختلف را تسهیل و فرصت‌های جدیدی را در این زمینه ایجاد می‌کند.»

رابین بو راشد با استناد به گزارش «مارکتز اند مارکتز» (MarketsandMarkets) گفت که پیش‌بینی می‌شود بازار هواپیماهای بدون سرنشین خاورمیانه تا سال ۲۰۲۵ به ۵.۵۴ میلیارد دلار برسد و عربستان سعودی مهم‌ترین نقش را در این رشد خواهد داشت.

 این گزارش استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین را در حوزه‌هایی مانند ساخت‌وساز، صنایع نفت و گاز، کشاورزی و لجستیکی پیش‌بینی کرده و می‌افزاید که در آینده نزدیک برای افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها از فناوری پهپادی استفاده بیشتری خواهد شد.

بو راشد افزود که بازار ساخت‌وساز عربستان سعودی با ارزش ۷۰.۳۳ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۴، قرار است تا سال ۲۰۲۹ به ۹۱.۳۶ میلیارد دلار افزایش یابد و هواپیماهای بدون سرنشین نقش کلیدی در این رشد خواهند داشت.

مدیرعامل «فالکون آی درونز» تاکید کرد: «در حوزه نفت و گاز، پهپادها برای بازرسی، نظارت و نگهداری استفاده می‌شوند که با به حداقل رساندن دخالت انسان در محیط‌های خطرناک به کاهش هزینه‌ها و بهبود ایمنی کمک می‌کنند.»

 این کارشناس خاطرنشان کرد که استفاده بیشتر از پهپادها به ایجاد شغل و توسعه مهارت‌ها در عربستان سعودی کمک خواهد کرد.

او افزود که با گسترش استفاده از این فناوری، دانشگاه‌ها برنامه‌هایی متمرکز بر فناوری هواپیماهای بدون سرنشین، رباتیک و هوش مصنوعی ارائه می‌دهند و این موضوع ایجاد شغل در پادشاهی عربستان را شتاب خواهد داد.

به گفته این متخصص، همان‌طور که عربستان سعودی به سوی اهداف چشم‌انداز ۲۰۳۰ پیش می‌رود، هواپیماهای بدون سرنشین به نیروی محرکه‌ای برای نوآوری و کارایی در بخش‌های کلیدی تبدیل می‌شوند و تعهد پادشاهی به ایجاد یک محیط نظارتی سازگار با هواپیماهای بدون سرنشین و تقویت همکاری بخش خصوصی، آینده امیدوارکننده‌ای را برای این صنعت رقم می‌زند.

او اظهار امیدواری کرد که صنعت هواپیماهای بدون سرنشین عربستان سعودی نه‌تنها در سطح خاورمیانه رشد سریعی را ثبت خواهد کرد، که در سطح جهانی نیز رکوردشکنی خواهد کرد.

بو راشد افزود: «در دهه آینده ممکن است هواپیماهای بدون سرنشین به بخشی جدایی‌ناپذیر از صنایع کلیدی و تکامل اقتصادی در عربستان سعودی تبدیل شوند.»

این سخنان در حالی بیان می‌شود که پیش‌تر نیز اعلام شده بود عربستان سعودی در برنامه چشم‌انداز ۲۰۳۰ قصد دارد تاکسی‌های پرنده را به ناوگان حمل‌ونقل شهری این کشور بیفزاید.

به همین دلیل ریاض، با همکاری شرکت مهندسی و مشاوره فرانسوی «ستک گروپ» (Setec Group)، در حال کار روی حمل‌ونقل هوایی شهری در پادشاهی عربستان سعودی است.

این شرکت چند سالی است که روی شیوه‌های نوین حمل‌ونقل در شهرهای هوشمند کشورهای حوزه خلیج فارس کار می‌کند.

عرب‌نیوز در گزارشی به نقل از پاتریک بتایچ، یکی از شرکای ستک‌گروپ، نوشت: «حرف از تاکسی پرنده است. مطالعه امکان‌سنجی اولیه برای ریاض انجام شده است تا بتوانیم بر اساس آن این شهر را به دیریه و قیدیه، مراکز جدیدی که در مجاورت آن در حال توسعه‌اند، وصل کنیم. باید زیرساخت‌های مورد نیاز را به‌سرعت فراهم کنیم تا در سال‌های آینده جابه‌جایی هوایی بین این مراکز به بهره‌برداری برسد.»

از آنجایی که حمل‌ونقل هوایی به مجوزهای ویژه وزارتخانه‌های مختلف نیاز دارد و برای اجرایی شدن آن باید موارد ایمنی متعددی را در نظر گرفت، بهره‌برداری از این امکان نوین زمان‌بر است و ممکن است چند سالی طول بکشد.

بیشتر از جهان