برملا شدن جنایات‌ هولناک متحدان و گروه‌های شبه‌نظامی وابسته به جمهوری اسلامی در منطقه که اعماق وجود انسان را به لرزه می‌اندازد، باعث شده است شیعیان در جهان عرب و در صحنه بین‌المللی تقریبا کاملا منزوی شوند. به‌ویژه افشا شدن وضعیت هولناک زندان‌های سوریه مانند زندان صیدنایا که در آن هزاران نفر شکنجه و اعدام شده‌اند.

بیروت هم که زمانی «پاریس خاورمیانه» نامیده و دروازه گردشگری جهان عرب شناخته می‌شد، به دلیل سیاست‌های حزب‌الله تحت حمایت جمهوری اسلامی اکنون به یک ویرانه تبدیل شده است و شهری که زمانی آن را مهد روشنایی و فرهنگ می‌نامیدند، امروز وضعیتی فاجعه‌‌بار دارد؛ وضعیتی که عامل آن جمهوری اسلامی است که با ادامه مداخله در امور لبنان، انتقال سلاح به حزب‌الله و کشاندن پای لبنان به جنگ‌های نافرجام، به‌ویژه با اسرائيل، این کشور را در عمق بحران فرو برد.

ویرانی‌های ناشی از درگیری‌های بیهوده در لبنان گوشه‌ای از پیامدهای فاجعه‌بار توسعه‌طلبی جمهوری اسلامی در منطقه را آشکار می‌کند.

انقلاب سوریه هم از رازهای بیشتری درباره مداخله جمهوری اسلامی در منطقه پرده برداشت. رژيم جمهوری اسلامی که با استفاده از شبه‌نظامیان نیابتی‌اش جنگ‌های ویرانگری را بر سوریه تحمیل کرد و این کشور را در آشفتگی و هرج‌ومرج فرو برد، سرانجام از حمایت رژیم دمشق دست کشید و بشار اسد هم مجبور به فرار شد و حالا سیاست‌های جمهوری اسلامی در منطقه که بر پایه سرکوب، غارت و قاچاق مواد مخدر و با هدف دستیابی به منافع تنگ‌نظرانه رژیم استوار است، برای همه آشکار شده است.

پس از شکست‌های پی‌‌درپی متحدان و شبه‌نظامیان وابسته به جمهوری اسلامی و افشای جنایات آن‌ها، جامعه جهانی و جهان عرب به این واقعیت پی‌ بردند که جمهوری اسلامی به منشا هرج‌ومرج تبدیل شده است و در هیچ طرح و برنامه‌ای برای آینده منطقه جایگاهی ندارد، مگر آنکه نظام آن تغییر کند و نفوذش در عراق و یمن ریشه‌کن شود.

رژیم جمهوری اسلامی در بحبوحه افزایش تقاضاهای جامعه جهانی و عرب برای ارائه حمایت لازم به‌منظور رهایی از شر توطئه‌هایی که سوریه و لبنان را به ویرانی کشاندند، در انزوای شدید قرار گرفته است. شرایط کنونی ایجاب می‌کند که رهبران سوریه و لبنان به خرد و عقلانیت بازگردند و نظام‌های دموکراتیک و آزاد و دولت‌های قدرتمندی تشکیل دهند که نماینده تمامی گروه‌ها و فرقه‌ها باشند تا اراده ملت‌هایشان را به دور از هرگونه مداخله خارجی، تحقق بخشند.

عراق هم امروز با چالش‌های جدی مواجه است، زیرا دولت آن به عروسکی خیمه شب‌بازی در دست جمهوری اسلامی تبدیل شده است. اگر با نفوذ جمهوری اسلامی در عراق قاطعانه برخورد نشود، این کشور هم به سرنوشت سوریه دچار می‌شود. عراق به یک دولت ملی قدرتمند نیاز دارد که میراث بد سهمیه‌بندی فرقه‌ای را که این کشور را به ویرانی سوق داد و باعث شد مردم امید به آینده‌ای بهتر را از دست بدهند، ریشه‌کن کند.

تغییر در عراق اکنون یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است، وگرنه زمان از دست خواهد رفت و رهبران فعلی خود را در برابر قانون خواهند دید و بابت جنایات و اقدام‌های ویرانگرشان که هرگز فراموش نمی‌شوند، محاکمه خواهند شد.

نخستین گام برای برون‌رفت از بحران کنونی در عراق، بازیابی سرمایه ملی و آزادی بازداشت‌شدگان است، وگرنه تاریخ به کسی رحم نخواهد کرد و نفرین مردم و قانون، همه کسانی را که در فرو بردن عراق در‌ هرج‌ومرج سهیم بوده‌اند، دنبال خواهد کرد و به سزای اعمالشان خواهد رساند.

برگرفته از روزنامه ایلاف