وقتی پی‌یر پالیو (پی‌یر پوالیور در فرانسوی)، رهبر حزب محافظه‌کار کانادا، دانشجوی سال دوم در دانشگاه کلگری بود، مقاله‌ای ۲۵۰۰ کلمه‌ای در مورد برنامه‌هایش در صورت رسیدن به نخست‌وزیری نوشت.
به گزارش نشریه تلگراف، این مقاله جایزه‌ای ۱۰ هزار دلاری و دیدار با نخست‌وزیر وقت، ژان کرتین، را برایش به ارمغان آورد. او در این مقاله بر اهمیت آزادی تاکید داشت و برنامه‌‌ای برای کاهش مالیات ارائه کرد، که به بیانیه کنونی‌اش شباهتی زیادی داشت.
پالیو ۴۵ ساله اکنون رهبر حزب اپوزیسیون کانادا و بر موجی سوار است که می‌تواند نخست‌وزیر نامحبوب فعلی، جاستین ترودو، را کنار بزند و جای او را بگیرد.
این احتمال که چنین اتفاقی در انتخابات سال آینده کانادا رخ دهد یا از طریق انتخابات زودهنگامی صورت بگیرد که شاید در هفته‌ها یا ماه‌های پیش‌رو برگزار شود، به تصمیم ترودو بستگی دارد که با فشاری فزاینده برای کناره‌گیری مواجه است.
با آشفتگی دولت اقلیت ترودو پس از استعفای ناگهانی کریستیا فریلند، وزیر دارایی، به نظر می‌رسد که پالیو آماده است تا چشم‌اندازی را که در ۲۰ سالگی ترسیم کرده بود به واقعیت تبدیل کند.
پالیو روز دوشنبه از ترودو خواست جدیدترین برنامه اقتصادی دولتش را برای دریافت رای اعتماد مجلس عوام ارائه کند؛ در صورتی که ترودو حمایت نمایندگان مجلس را کسب نکند، وادار به برگزاری انتخابات زودهنگام خواهد شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این تازه‌ترین تلاش پالیو برای وادارسازی ترودو به برگزاری انتخابات یا استعفا است. نخست‌وزیر کانادا تاکنون مقاومت کرده است، اما به نظر می‌رسد که او فقط دارد اتفاق اجتناب‌ناپذیر را به تعویق می‌اندازد. نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که حزب محافظه‌کار در انتخابات فدرال اکثریت را به دست خواهد آورد، و تعداد کرسی‌های حزب لیبرال ترودو به پایین‌ترین رقم در چهار دهه گذشته کاهش پیدا می‌کند.
رهبر اپوزیسیون کانادا از یک مادر مجرد ۱۶ ساله به دنیا آمد و یک زوج معلم فرانسوی‌زبان او را به فرزندخواندگی پذیرفتند، خانواده‌ای که دیدگاه راست‌گرایانه داشت و مارگارت تاچر را تحسین می‌کرد.
استادان سابقش در دانشگاه از او به‌عنوان یک «محافظه‌کار جسور» یاد می‌کنند که ریاست باشگاه محافظه‌کاران را بر عهده داشت و سپس، با کارآموزی پیش جیسون کنی، وزیر مهاجرت سابق، وارد عرصه سیاست شد.
او در سال ۲۰۰۴ به نمایندگی از منطقه کارلتون وارد پارلمان شد و در سال ۲۰۱۳، به سمت وزارت اصلاحات دموکراتیک رسید.
پالیو در ژانویه ۲۰۲۲ و پس از حمایت قاطعانه از «کاروان آزادی» به رهبری حزب محافظه‌کار رسید. جنبش کاروان آزادی با اعتراض کامیون‌داران به قرنطینه‌های ناشی از همه‌گیری کرونا آغاز شد، اما به‌سرعت به پیامی گسترده‌تر در حمایت از آزادی تبدیل شد.
او در سپتامبر همان سال به‌عنوان رهبر حزب محافظه‌کار انتخاب شد و به چهره منتقد جدی رسانه‌ها، ترودو و حزب لیبرال تبدیل شده است.
در دوره نخست‌وزیری پالیو، کانادا شاهد لغو مالیات کربن وضع‌شده در دولت ترودو، کاهش هزینه‌ها برای مقابله با تورم و حذف محدودیت‌‌ها برای ساخت‌و‌ساز خواهد بود.
بر اساس گزارش سی‌بی‌سی نیوز، حزب محافظه‌کار در نظرسنجی‌ها با ۴۲.۹ درصد از حزب لیبرال با ۲۱.۸ پیش افتاده است.
پالیو، فریلند را «بدترین وزیر دارایی تاریخ کانادا» خوانده و درباره ترودو گفته بود «اگر او کتاب ۱۹۸۴ را خوانده بود، تصور می‌کرد کتاب راهنما است».
با تشدید بحران معیشتی، دیدگاه و سبک مقابله‌‌جویانه پالیو با رای‌دهندگان ارتباط برقرار کرده و محبوبیت محافظه‌کاران را مقابل لیبرال‌ها افزایش داده است.
ویدیویی از پالیو که با بی‌اعتنایی سیب می‌خورد و به سوال‌های یک خبرنگار چپ‌گرا پاسخ می‌داد ۲.۵ میلیون بازدید در ایکس (توییتر) داشت و آن را «راهنمای ضایع کردن خبرنگاران ووک» نامیدند.
در ماه آوریل، پالیو را به‌دلیل استفاده از زبان نامناسب در پارلمان که ترودو را «نخست‌وزیر دیوانه» خوانده بود، از مجلس عوام اخراج شد.
برخی پالیو را دونالد ترامپ کانادا می‌دانند. او مواضع سختگیرانه‌ای در مورد مهاجرت دارد و گفته است ترودو سیستم مهاجرتی را «نابود» کرده است و او آن را تحت کنترل در خواهد آورد.
این در حالی است که چهره ترامپ بیش از پیش در افق ترودو ظاهر می‌شود و با تهدید به اعمال تعرفه‌ها در صورتی که کانادا ورود مواد مخدر و مهاجران غیرقانونی از مرز به آمریکا را کاهش ندهد، ترودو را تحت فشار قرار داده است.
