برخی دانشمندان ادعا کرده‌اند که انرژی تاریک وجود ندارد – ادعایی که می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین معماهای کیهان را حل کند.
دانشمندان به مدت یک قرن بر این باور بوده‌اند که گیتی در تمامی جهات در حال انبساط است. برای توضیح این فرضیه، ستاره‌شناسان از مفهوم انرژی تاریک استفاده کرده‌اند.
انرژی تاریک مستقیما قابل مشاهده نیست و هرگز اثبات نشده است. اما دانشمندان گمان کرده‌اند که این انرژی باید وجود داشته باشد، زیرا به نظر می‌رسد اثری بر گیتی می‌گذارد و [فرض وجود] آن برای حل برخی مشکلات اساسی در درک ما از کیهان ضروری است.
با این حال اکنون پژوهشگرانی از دانشگاه کانتربری می‌گویند که گیتی در واقع به طور برابر در تمامی جهات منبسط نمی‌شود. بلکه این انبساط به صورت «توده‌ای» و در جهات متنوع‌تری رخ می‌دهد.
این یافته می‌تواند نیاز به انرژی تاریک را از بین ببرد. این یافته، در مقابل از مدلی متفاوت از انبساط کیهانی پشتیبانی می‌کند که پیشنهاد می‌دهد نتایج غیرعادی مشاهده‌شده در نحوه کشیدگی نور، ناشی از نحوه انبساط گیتی نیست، بلکه از شیوه‌ای سرچشمه می‌گیرد که ما درباره زمان و فاصله فکر می‌کنیم.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
دانشمندان می‌گویند این سردرگمی ممکن است پیامد این واقعیت باشد که گرانش، زمان را کند می‌کند. برای نمونه، ساعت‌ها در فضای خالی سریع‌تر از کهکشان‌های شلوغ کار می‌کنند.
بر این اساس، یک ساعت در کهکشان راه شیری حدود ۳۵ درصد کندتر از یک ساعت در یک خلا کیهانی بزرگ کار می‌کند. این خلاها میلیاردها سال [زمان] بیشتری در اختیار دارند، که در کهکشان ما وجود ندارد – و بنابراین از زمان بیشتری برای رشد و تسلط بر گیتی برخوردارند.
دیوید ویلتشر از دانشگاه کانتربری در کرایست‌چرچ نیوزیلند، که سرپرستی این تحقیق را بر عهده داشت، گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهند برای توضیح اینکه چرا به نظر می‌رسد گیتی با نرخ شتاب‌‌داری منبسط می‌شود، نیازی به انرژی تاریک نیست.»
«انرژی تاریک یک شناسایی اشتباه از تغییرات در انرژی جنبشی انبساط است، که در عالمی به این اندازه توده‌ای و ناهموار که ما در آن زندگی می‌کنیم، یکنواخت نیست.»
«این پژوهش شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه می‌دهد که ممکن است برخی از پرسش‌های کلیدی پیرامون ویژگی‌های خاص کیهان در حال انبساط ما را حل کند.»
«با داده‌های جدید، بزرگ‌ترین معمای کیهان ممکن است تا پایان این دهه حل شود.»
این پژوهش در مقاله‌ای جدید با عنوان «شواهد ابرنواخترها برای تغییری بنیادین در مدل‌های کیهانی» در مجله «اطلاعیه‌های ماهانه انجمن سلطنتی نجوم» (MNRAS) منتشر شده است.
© The Independent
