یکی از مدیران وزارت ورزش و جوانان ایران روز یکشنبه ۹ دی‌ماه در گفت‌وگو با ایندیپندنت فارسی گفت که با اینکه ۹ ماه از سال گذشته است هنوز بسیاری از فدراسیون‌های ورزشی ۵۰ تا ۷۰ درصد بودجه‌شان را دریافت نکرده‌اند.

او توضیح داد: «در شرایطی که نهایتا تا شهریورماه باید بودجه تمامی فدراسیون‌ها به‌طور کامل واریز می‌شد، در دو سال گذشته تشدید مشکلات مالی دولت‌ها و ناترازی‌های اقتصادی موجب شده است بخش عمده‌ای از بودجه تعیین‌شده برای وزارتخانه‌ها ازجمله وزارت ورزش و جوانان واریز نشود. به همین دلیل حالا بیش از ۱۰ فدراسیون ورزشی هنوز حدود نصف تا دوسوم بودجه خود را دریافت نکرده‌اند و وزیر ورزش هم می‌گوید پول نداریم.»

آبان امسال تسنیم گزارش داده بود که برخی مقام‌های وزارت ورزش و جوانان در مقابل درخواست‌ مدیران فدراسیون‌های ورزشی برای دریافت بودجه‌های عقب‌افتاده سال ۱۴۰۳ به آنان گفته‌اند که «خودتان این پول‌ها را از مجلس پیگیری کنید».

هفته گذشته نیز مهرداد علی‌قارداشی، رئیس فدراسیون تنیس روی میز ایران، با تاکید بر اینکه بودجه این فدراسیون باید دوونیم برابر شود، گفته بود: «شرایط مالی برای اعزام‌ها به‌قدری سخت شده است که بعضا ناخودآگاه دوست دارم برای یک‌سری مسابقات بین‌المللی سهمیه نگیریم.»

بودجه وزارت ورزش و جوانان برای سال ۱۴۰۳ بیش از ۳۲۰ میلیون دلار تعیین شده بود، اما با رسیدن قیمت دلار به حدود ۸۲ هزار تومان و کاهش ارزش پول ملی، حالا بودجه ریالی وزارت ورزش در فاصله حدود ۱۰ ماه به کمتر از ۲۰۰ میلیون دلار رسیده است. درنتیجه با توجه به واریز نشدن بخش عمده‌ای از بودجه فدراسیون‌ها و همچنین نیاز ارزی برای اعزام تیم‌های ورزشی، بسیاری از فدراسیون‌های ورزشی برنامه‌شان برای حضور در مسابقات جهانی آسیایی یا بین‌المللی را لغو کرده‌اند.

منبع مطلع ایندیپندنت فارسی در وزارت ورزش و جوانان افزود: «در چنین وضعیتی مسئله دردناک این است که در تمامی دولت‌ها برای پروژه‌های غیرضروری و فاقد اهمیت بودجه‌های چشم‌گیری را خرج می‌کنند، اما مثلا برای ورزش قهرمانی و حمایت از رشته‌های مدال‌آور و المپیکی می‌گویند بودجه نداریم. به‌عنوان نمونه چرا بودجه سازمان بسیج ورزشکاران باید از برخی از فدراسیون‌های ورزشی بیشتر باشد؟ مطمئن باشید نتیجه چنین سیاست‌هایی کاهش روزافزون سطح فنی ورزشکاران ملی‌پوش و پایین‌تر آمدن رتبه ایران در بازی‌های آسیایی و المپیک‌های بعدی خواهد بود. وقتی برای تربیت و رشد نسل‌های بعدی تقریبا هیچ سرمایه‌گذاری نمی‌شود و خانواده‌ها نیز به دلیل بیشتر شدن مشکلات معیشتی توان حمایت از نونهالان و نوجوانان خود را از دست داده‌اند، چگونه می‌توان به شکوفا شدن استعدادهای ورزشی امیدوار بود؟»

درگیری‌های نظامی جمهوری اسلامی و گروه‌های نیابتی‌اش با اسرائیل موجب شد در یک سال اخیر بخش بزرگی از درآمدهای نفتی ایران به حوزه‌های نظامی اختصاص یابد. در بودجه سال ۱۴۰۴ هم در شرایطی که میزان افزایش بودجه اکثر وزارتخانه‌ها۲۰ تا ۴۰ درصد بوده، بنابر اعتراف سخن‌گوی دولت، بودجه نظامی دست‌کم ۲۰۰ درصد افزایش داشته است. درنتیجه اکنون تمام وزارتخانه و سازمان‌های حیاتی و خدمات دولتی، در مقایسه با سال قبل، با کمبود شدید بودجه و بحران‌های مالی مواجه‌اند. اعتراف‌ مدیران وزارتخانه‌های بهداشت و درمان، آموزش و پرورش، ورزش و جوانان، میراث فرهنگی، کار و رفاه اجتماعی و سازمان حفاظت محیط زیست در ماه‌های اخیر درمورد تشدید بحران کسری بودجه شاهدی بر این بحران و کمبود است.

آبان‌ماه امسال نیز، به دلیل مشکل مالی فدراسیون دوومیدانی، تیم‌های ملی دو صحرانوردی زنان و مردان به رقابت‌های قهرمانی آسیا اعزام نشدند. احسان حدادی، رئیس فدراسیون دوومیدانی ایران، مدعی شد که دلیل این اتفاق «صدور دیرهنگام ویزا از سوی کشور هنگ‌کنگ» بوده است، اما ملی‌پوشان و مربیان رشته دو صحرانوری بعدتر افشا کردند که چنین چیزی نیست و فدراسیون دوومیدانی با ارائه دیرهنگام درخواست ویزا به‌عمد مانع این اعزام شد تا هزینه سفر را پرداخت نکند.

جلیل ناصری، یکی از ملی‌پوشانی که قرار بود به هنگ‌کنگ اعزام شود، پس از این اتفاق از ورزش دوومیدانی خداحافظی کرد و ضمن انتقاد از عملکرد احسان حدادی گفت: «ما دو ماه پیش ورودی آسیا را کسب کردیم. یعنی این دو ماه نتوانستند ویزا بگیرند؟ در این دو ماه یک اردو هم برای ما نگذاشتند. حتی یک روز قبل از مسابقه هم زنگ نزدند که بگویند اعزام نمی‌کنیم. هیچ کاری نکردند. انگار نه انگار ما عمر و جوانی‌مان را برای این ورزش می‌گذاریم.»

رئیس فدراسیون تنیس روی میز ایران هم هفته گذشته درباره هزینه اعزام‌ها گفته بود: «درکل هزینه هر اعزام به طور میانگین از سه تا شش میلیاردتومان متغیر است که بودجه سالیانه فدراسیون‌ها به‌تنهایی پاسخ‌گو نیست. ضمن اینکه به غیر از اعزام‌ها هزینه‌های دیگری هم داریم.»