سیگنال رادیویی مرموز روسیه؛ پایگاه فرازمینی‌ها یا کلید تسلیحات هسته‌ای؟

این سیگنال مرموز چهار دهه است که بی‌وقفه پخش می‌شود و در دهه ۱۹۹۰، این وزوزها گهگاه با صداهای ناشناس مردانه و زنانه قطع می‌شدند که فهرستی از نام‌ها، کلمات یا اعداد تصادفی را می‌خواندند

تصویری از پناهگاهی متروکه در روسیه‌ــ Egor Erseev

باورتان می‌شود که یک سیگنال رادیویی مرموز از اوج جنگ سرد تاکنون، یعنی به مدت ۴۰ سال است که بی‌وقفه پخش‌ می‌شود و تا امروز هیچ‌کس نتوانسته است پیام‌های مخفی آن را به طور دقیق رمزگشایی کند؟

نه دانشمندان، نه جاسوسان و نه ماجراجویانی که در پی کشف این راز بوده‌اند، هیچ‌کدام تاکنون موفق نشده‌اند دلیل وجود این سیگنال رادیویی را توضیح دهند. برخی حتی این فرضیه را مطرح کرده‌اند که این رادیو بخشی از برنامه مخفی دولت روسیه برای جست‌وجوی هوش فرازمینی (SETI) است یا حتی چه بسا روشی است که روسیه به کمک آن با یک گونه بیگانه که به زمین آمده است، ارتباط برقرار می‌کند.

دیلی‌میل با انتشار گزارشی در این زمینه، به فرضیه‌های مختلف در خصوص این سیگنال رادیویی مرموز اشاره می‌کند و می‌نویسند که برخی معتقدند این سیگنال ممکن است یک «کلید نابودی خودکار» باشد که در صورت از بین رفتن تشکیلات رهبری روسیه، سلاح‌های هسته‌ای این کشور را فعال می‌کند.

به گفته یک استاد مهندسی الکترونیک و رادیو که این سیگنال را بررسی کرده، یک چیز قطعی است: «اینکه دولت روسیه است که از این سیگنال رادیویی استفاده می‌کند و اگر دولت روسیه پشت آن باشد، بعید است که اهداف صلح‌آمیزی داشته باشد.»

برخی متخصصان بر این باورند که این موج رادیویی اسرارآمیز که اصطلاحا «وزوزکننده» (The Buzzer) نامیده شده، احتمالا به‌عنوان یک سیستم ایمن در مواقع جنگ هسته‌ای فعال نگه داشته شده است.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

سیگنال این ایستگاه با بسامد ۴۶۲۵ کیلوهرتز پخش می‌شود. از این رو برخی فیزیک‌دانان معتقدند ممکن است از این سیگنال برای پایش یونوسفر زمین استفاده شود.

با این حال عده‌ای از متخصصان می‌گویند برای اینکه بفهمیم این سیگنال چیست، هم توضیحات شگفت‌آور و هم توضیحات عادی همچنان ممکن است درست باشند.

به باور کارشناسان، روس‌ها ممکن است فقط به منظور دفاع هوایی یا هر نوع دفاع دیگر، این کانال را حفظ کرده باشند، اما اتفاق عجیب این است که در سال ۲۰۱۰، منبع پخش این موج رادیویی یعنی یووی‌بی‌ــ۷۶ (UVB-76) تغییر کرد. این تغییر با رویدادهای عجیب و ویژگی‌های جدید در تن‌ها، صداها و اطلاعات تصادفی آن که از دهه ۱۹۷۰ به طور مداوم پخش می‌شد، همراه بود.

در سال‌های اخیر علاقه عمومی و همچنین توجه دانشمندان به این سیگنال افزایش یافته است. آنچه حیرت‌انگیز است، این است که این ایستگاه رادیویی ابتدا تنها یکسری صدای شبیه سوت کشتی یا هشدار به همراه یکسری کلمات مبهم رمزگذاری‌شده و گیج‌کننده پخش می‌کرد.

در دهه ۱۹۹۰، این وزوزها گهگاه با صداهای ناشناس مردانه و زنانه قطع می‌شدند که فهرستی از نام‌ها، کلمات یا اعداد تصادفی را می‌خواندند.

تنوع در صداهایی که این ایستگاه پخش می‌کرد، نیز متفاوت بود و این شک را به وجود می‌آورد که احتمالا در تغییرات این صداها اطلاعات محرمانه‌ای رمزگذاری شده است.

به گفته کارشناسان، یک نهاد دولتی یا نظامی که فقط بخواهد کنترل یک بسامد رادیویی خاص را حفظ کند، معمولا فقط یک الگوی آزمایشی ساده را به طور مکرر پخش می‌کند، اما این ایستگاه رادیویی مرموز نه‌تنها سیگنال‌های پیچیده‌تر و گیج‌کننده‌تری پخش می‌کند، بلکه این کار را با قدرت بسیار زیاد و با انتقال هزاران وات انرژی در تمام جهات انجام می‌دهد.

متخصصانی که این سیگنال را از طریق تحلیلگرهای طیف سیگنال خود بررسی کرده‌اند، می‌گویند نتوانسته‌اند هیچ اطلاعاتی از آن استخراج کنند.

پیش از این یک دانشجوی روس مقیم کانادا که موج این ایستگاه رادیویی مرموز را تا یک پایگاه به ظاهر متروکه روسیه در نزدیکی پسکوف، در مرز با استونی، ردیابی کرده بود، سال ۲۰۱۴ به وب‌سایت «میل‌آنلاین» (MailOnline) گفت که این مکان متروکه بسیار اسرارآمیز است.

او با اشاره به اینکه این ساختمان متروکه‌ بسیار ترسناک بود، گفت که آنجا افراد عجیب و منظره‌های بسیار عجیبی دیده است.

عجیب‌تر از این، یکی از مواردی که او در این ایستگاه مشاهده کرده، این بوده که آنجا با «زنی حدودا ۴۰ ساله» روبرو شده که کالسکه‌ای را هل می‌داده است. او به این وب‌سایت گفته بود: «ابتدا فکر کردم که او یکی از ساکنان شهر است که برای پیاده‌روی آمده، اما وقتی از کنارم رد شد، دیدم کالسکه‌اش خالی است. چه کسی برای پیاده‌روی، تازه آن هم با کالسکه خالی، به یک پایگاه نظامی متروکه می‌آید؟»

این دانشجوی ماجراجو همچنین گفت که این ایستگاه، شبیه یک پایگاه نظامی معمولی روسیه با دو حصار مختلف ساخته شده بود. به گفته او، بیشتر ساختمان‌ها، که برخی از آن‌ها نیمه‌زیرزمینی بودند، تخریب یا متروکه شده و کابل‌ها در برخی مناطق به‌وضوح از زمین بیرون کشیده شده بودند.

او اضافه کرد که انبوهی از اسناد دورریخته‌شده پیدا کرده که یکی از آن‌ها سندی بوده که به توقف عملیات این پایگاه اشاره داشته است.

عجیب‌تر از همه این‌ها این بود که این سیگنال یک بار تقریبا به مدت ۲۴ ساعت، متوقف شد، اما وقتی دوباره شروع به پخش کرد، وقفه‌های عجیبی در پخش ظاهر شدند و در تاریخ ۲۵ اوت ۲۰۱۰، شنوندگان غیرحرفه‌ای که مدام به این ایستگاه رادیویی گوش می‌دادند، چیزی را توصیف کردند که به گفته آن‌ها شبیه صدای قدم زدن افراد در یک اتاق بود.

به گفته آن‌ها، برخی از این صداهای عجیب جدید شبیه کد مورس بودند. یک روز، ایستگاه شروع به پخش بخش‌هایی از باله «دریاچه قو» اثر چایکوفسکی کرد و بعد کد تماس ایستگاه به ام‌دی‌زد‌اچ‌بی (MDZhB) تغییر یافت.

این ایستگاه پیش‌تر هم یک سیگنال زمانی پخش می‌کرد؛ به این شکل که ابتدای هر ساعت، یک صدای وزوزمانند از دو تن را به مدت یک دقیقه پخش می‌کرد. اما این سیگنال در ژوئن ۲۰۱۰ غیرفعال شد و بعد از آن دیگر هیچ سیگنال زمانی دیگری جایگزین آن نشد.

عجیب‌ترین نکته درباره این ایستگاه شاید این باشد که این کدها به مدت ماه‌ها یا سال‌ها تکرار شده‌اند، بدون اینکه دلیل آن مشخص باشد. برای مثال، در تاریخ ۲۶ ژانویه ۲۰۱۱، اپراتور عبارت «ILOTICIN 36 19 69 46» را خواند و این عبارت تقریبا چهار ماه بعد، در ۱۱ مه ۲۰۱۱ نیز تکرار شد.

برخی کارشناسان می‌گویند هر چقدر هم که افراد برای کشف راز سیگنال ۴۶۲۵ کیلوهرتز روسیه تلاش کنند، در نهایت بدون تایید رسمی، رسیدن به نتیجه قطعی بسیار دشوار خواهد بود و تا زمانی که خود دولت روسیه درباره این ایستگاه رادیویی مرموز چیزی نگفته باشد، واقعا نمی‌توان نظری قطعی و نهایی صادر کرد.

بیشتر از علوم