بیستمین سالگرد ترور رفیق حریری، نخست‌وزیر پیشین لبنان، که چندی پیش در بیروت برگزار شد با سال‌های گذشته تفاوت بسیاری داشت. این مراسم امسال در حالی برگزار شد که تمامی افرادی که طرح ترور رفیق حریری را برنامه‌ریزی و اجرا کرده بودند، دیگر وجود ندارند. رژیم بعثی سوریه سقوط کرده و بشار اسد به مسکو گریخته است و حسن نصرالله و شمار زیادی از رهبران و فرماندهان برجسته حزب‌الله کشته شدند.
دادگاه بین‌المللی ویژه لبنان برای بازرسی و دادخواهی از مسئولان ترور رفیق حریری با صدور حکمی شماری از اعضای حزب‌الله را به‌عنوان عاملان این ترور معرفی کرد. علاوه بر آن، پس از فرار بشار اسد به مسکو، جزئیات بیشتری درباره تصمیم دمشق برای قتل رفیق حریری فاش و مشخص شد که اسد شخصا در این توطئه دست داشته است.
پیش از فرا رسیدن سالگرد ترور رفیق حریری در ۱۴ فوریه ۲۰۲۵، حامیان حزب‌الله برای جلوگیری از وقوع تحولاتی که به سود این حزب نیست، هرج‌ومرج به پا و مسیر فرودگاه بین‌المللی رفیق حریری را مسدود کردند. تظاهرات هواداران حزب‌الله سپس به خشونت کشیده شد و به درگیری با نیروهای امنیتی لبنان انجامید. در شب ۱۴ فوریه که تظاهرات حامیان حزب‌الله به اوج رسید، خودروهای مردم به آتش کشیده شد و یک کاروان متعلق به نیروهای یونیفیل (نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در لبنان) دو بار هدف حمله قرار گرفت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
جالب اینجا است که این آشوبگری و خشونت تحت پوشش اعتراض به جلوگیری از فرود هواپیمای ایرانی در فرودگاه بیروت انجام شد.
اکنون این پرسش مطرح می‌شود که حقیقت ماجرا چیست؟ هدف حزب‌الله از برپایی این تظاهرات خشونت‌آمیز چه بود؟ آیا همان‌طور که ادعا می‌کند، این شورش واکنشی به تصمیم جلوگیری از فرود هواپیماهای ایرانی در فرودگاه بیروت بود یا دلایل سیاسی دیگری پشت این حوادث نهفته است؟
در پاسخ می‌توان گفت تشکیل دولت نواف سلام و موفقیت آن در کسب رای اعتماد مجلس نمایندگان تحول بزرگی را در لبنان رقم می‌زند که اصلا به سود حزب‌الله نخواهد بود. به همین دلیل، حزب‌الله تا آخرین لحظه دست از تلاش برنمی‌دارد و با ایجاد هرج‌ومرج، به دنبال ناکام کردن دولت و حفظ وضعیت آشفته کنونی است.
مهم‌ترین نگرانی حزب‌الله این است که دولت نواف سلام با کسب رای اعتماد مجلس، در راستای گرفتن مشروعیت «مقاومت» از حزب‌الله گام‌هایی بردارد و حمل سلاح را به ارتش و نیروهای امنیتی لبنان محدود کند. اتخاد چنین تصمیمی بقای حزب‌الله را به‌عنوان یک گروه شبه‌نظامی وابسته به خارج که در طول چند دهه گذشته بر تمامی نهادهای دولتی لبنان مسلط بود، به خطر می‌اندازد و از قدرت و نفوذ این حزب در همه عرصه‌ها می‌کاهد.
علاوه بر آن، اجرای قطعنامه‌های بین‌المللی به ویژه قطعنامه‌های ۱۷۰۱ و ۱۵۵۹ و اجرای توافق آتش‌بس با اسرائيل یکی از عمده‌ترین اولویت‌های دولت جدید لبنان است که حزب‌الله آن را به سود خود نمی‌داند. به همین دلیل، جنگجویان حزب‌الله می‌کوشند با ایجاد هرج‌ومرج، ارتش لبنان را در شرایط دشواری قرار دهند و با این ترفند، از اجرایی شدن قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل جلوگیری کنند.
از سوی دیگر، حزب‌الله به دنبال آن است تا نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در لبنان را از ایفای نقش در حفظ آتش‌بس و اجرای قطعنامه‌های سازمان ملل بازدارد.
به‌طور فشرده می‌توان گفت که حزب‌الله قصد دارد برای فراهم کردن زمینه بقای خود، لبنان را به ناامنی و آشوب بکشاند و به هر طریق ممکن، از اجرایی شدن قطعنامه ۱۷۰۱ جلوگیری کند.
این گروه در تلاش برای تحمیل معادله‌ای است که دولت لبنان را در چنان تنگنایی قرار دهد که از اجرایی شدن قطعنامه ۱۷۰۱ صرف‌نظر کند یا اینکه لبنان بار دیگر به سمت جنگ داخلی و خشونت کشیده شود. به عبارت دیگر، حزب‌الله به دنبال آن است تا شکستش در جنگ علیه اسرائیل به فروپاشی تدریجی آن در داخل لبنان منجر نشود؛ به‌ویژه اینکه اجرایی شدن قطعنامه‌های سازمان ملل مرتبط با لبنان به معنای خلع سلاح حزب‌الله و پایان تسلط این گروه شبه‌نظامی بر لبنان است.
