ولادیمیر پوتین می‌گوید که روسیه آماده توقف درگیری‌ها است، اما «مسائلی وجود دارد». این مسائل که او پیش از مذاکره با استیو ویتکاف، فرستاده آمریکا، مطرح کرد به‌قدری برای تفکر رئيس‌جمهوری روسیه کلیدی‌اند که ممکن است هرگونه امید به آتش‌بس ۳۰ روزه را از بین ببرد.
لورا گوتزی و پل کربی در مقاله‌ای که بی‌بی‌سی منتشر کرده است می‌نویسند این همان خواسته‌هایی است که او از ابتدای تهاجم تمام‌عیار روسیه و حتی پیش‌تر مطرح کرده بود. اما برای اوکراین و شرکای غربی‌اش، بسیاری از این خواسته‌ها نپذیرفتنی یا اجرانشدنی خواهند بود.
پوتین ابتدا لحن مثبتی داشت و گفت: «ما با پیشنهادهای ترک مخاصمه موافقیم.» سپس در ادامه افزود: «این توقف درگیری باید به‌گونه‌ای باشد که به صلحی بلندمدت منجر شود و ریشه‌های این بحران را از بین ببرد.»
نویسندگان مقاله در ادامه میافزایند هیچ‌کس با ضرورت صلح بلندمدت مخالفتی ندارد، اما دیدگاه پوتین درباره ریشه‌های جنگ حول محور تمایل اوکراین به حفظ حاکمیت و موجودیتش مستقل از نفوذ روسیه می‌چرخد.
اوکراین خواهان عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا است‌ــ تا حدی که این موضوع در قانون اساسی کشور گنجانده شده است.
دونالد ترامپ پیش از این عضویت اوکراین در ناتو را در هاله‌ای از تردید قرار داده است، اما پوتین بارها موجودیت اوکراین به‌عنوان کشوری مستقل را رد است؛ و این موضوع پایه و اساس بسیاری از «مسائلی» است که او مطرح کرده است.
پوتین می‌خواهد مانع تقویت ارتش اوکراین و تجدید ذخایر تسلیحاتی‌اش شود‌ــ به این معنا که هیچ‌گونه کمک نظامی جدیدی از غرب ارسال نشود. او همچنین می‌خواهد بداند که چه کسی این موضوع را تضمین و راستی‌آزمایی خواهد کرد.
از آغاز جنگ، پوتین خواستار «خلع سلاح» اوکراین شده، درخواستی که برای کی‌یف و متحدانش پذیرفتنی نیست.
در واقع، پوتین به دنبال تضمین‌های امنیتی برای روسیه است.
آیا روسیه با توقف تسلیح مجدد یا بسیج نیروهایش موافقت خواهد کرد؟ گوتزی و کربی می‌نویسند این سناریو بعید به نظر می‌رسد و در صحبت‌های پوتین با خبرنگاران در کرملین، هیچ نشانه‌ای از تمایلش به امتیازدهی دیده نشد.
پوتین به‌تازگی از سفر به منطقه کورسک، در نزدیکی خط مقدم، بازگشته است و لحن تهاجمی‌اش نشان می‌دهد که از موقعیتش احساس قدرت می‌کند. اوکراین از اوت سال گذشته بخش‌هایی از این منطقه مرزی روسیه را تصرف کرده است.
روسیه در کورسک دست بالا را دارد. پوتین آشکارا احساس می‌کند که در حال مذاکره از موضع قدرت است و نمی‌خواهد این برتری را از دست بدهد.
پوتین می‌گوید اوکراین فقط یک منطقه محدود را در اختیار دارد، پس چرا روسیه باید اکنون متوقف شود؟
همین وضعیت در کل جبهه ۱۰۰۰ کیلومتری نیز صدق می‌کند، و پوتین مدعی است اوضاع به‌سرعت در حال تغییر است و نیروهای روسیه «عملا در تمامی مناطق در حال پیشروی‌اند».
نویسندگان مقاله میافزایند اما واقعیت چنین نیست. بیشتر خطوط مقدم در بن‌بست قرار دارند، هرچند روسیه اخیرا در شرق اوکراین به برخی موفقیت‌ها دست یافته است.
پوتین معتقد است که آتش‌بس ۳۰ روزه برتری را از روسیه می‌گیرد و به اوکراینی‌ها فرصت می‌دهد تجدید قوا کنند و تسلیحات بیشتری دریافت کنند.
تا این لحظه، هیچ سازوکاری برای تضمین اجرای شرایط آتش‌بس ارائه نشده است.
اگرچه ۱۵ کشور غربی پیشنهاد اعزام نیروهای حافظ صلح را داده‌اند، این نیروها فقط در صورت توافق صلح نهایی وارد عمل خواهند شد، نه صرفا برای یک آتش‌بس موقت.
البته، روسیه در هر صورت چنین اجازه‌ای نخواهد داد.
با توجه به این موضوع، به نظر می‌رسید پوتین درباره مزایای آتش‌بس برای روسیه تردید داشت، به‌ویژه زمانی که نیروهایش در جبهه در موقعیت برتر قرار دارند. تمام دیدگاه پوتین بر اساس تحولات میدانی شکل گرفته است.
سخنگوی کرملین اعلام کرد که پوتین عصر پنجشنبه با استیو ویتکاف دیدار کرد و «اطلاعات بیشتری» در اختیار او قرار داد.
گوتزی و کربی در پایان می‌نویسند در نهایت، مهم‌ترین گفتوگو برای پوتین، مذاکره مستقیم با رئیس‌جمهوری آمریکا خواهد بود. هدف اصلی پوتین در گفتوگو با فرستاده ترامپ این بود که موضعش را به‌وضوح بیان کند و این پیام را منتقل کند که راه رسیدن به آتش‌بس مملو از شرایطی است که تحقق آن‌ها تقریبا ناممکن است.
