درحالی که وضعیت بهداشت زندان‌ها و ناآمادگی سازمان‌زندان‌های کشور برای مقابله با شیوع ویروس کرونا طی روزهای گذشته باعث نگرانی‌های گسترده‌ای شده است، یک منبع مطلع در خصوص وضعیت بند زنان در زندان قرچک ورامین به ایندیپندنت فارسی گفت که اوایل این هفته، حداقل یک نفر از زندانیان بند زنان به دلیل مشاهده برخی علایم ویروس کرونا، برای آزمایشات پزشکی به خارج از زندان منتقل شده است. 

به گفته او، چهار نفر دیگر از زندانیان هم اکنون در بهداری این زندان بستری هستند. اما اطلاعاتی در مورد اینکه بیماری آنها چیست، منتشر نشده است:‌ «‌باید سریعا تجهیزات پزشکی و مواد ضدعفونی کننده و ماسک به زندان‌ها ارسال شود و گرنه درصورت ورود کرونا به زندان با یک فاجعه روبرو خواهیم بود.»

به گفته این منبع مطلع، زندانیان یاد شده جرایم غیرسیاسی داشته‌اند:‌«خانواده‌های زندانیان با نگرانی جدی وضعیت آنها را در زندان‌ها دنبال می‌کنند و اگر پس از تست کرونا، جواب مثبت باشد، می‌توان گفت که بیماری ناشی از ویروس کرونا وارد زندان زنان قرچک ورامین شده است.» 

هنوز هیچ مقام مسوول و مستقلی در خصوص سرایت بیماری به زندان‌های کشور، گزارشی منتشر نکرده است. 

طی روزهای گذشته، شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل و رضا خندان همسر نسرین ستوده به ایدیپندنت فارسی گفته بودند که برای جلوگیری از شیوع این بیماری در زندان‌ها که امکانات بهداشتی بسیار اندکی دارند، مقامات قوه‌قضاییه باید به زندانیان مرخصی بدهند. در پاسخ به درخواست‌های عمومی، قوه‌قضاییه امروز اعلام کرد که زندانیان امنیتی که حکم زندان کمتر از پنج سال دارند، با تودیع وثیقه می‌توانند به مرخصی بیایند (لطفا به مطلب مجتبی لینک داده شود و به مطلب عبادی و خندان)

به گفته منبع مطلع یاد شده که طی روزهای گذشته در زندان قرچک بوده است، «هراس از ابتلا به ويروس را مي‌شود در رفت‌و‌آمد زندانيان در كريدورهاي های عمومی مشاهده كرد كه به طرز چشمگيری كاسته شده است. با وجود اين زندانيان برای محافظت از خود در برابر ويروس، از داشتن ماسك و لوازم بهداشتي و ضد عفوني كننده با كمبود مواجه‌اند.»

چندین تن از زندانیان سابق زندان قرچک ورامین و زندان اوین نیز به ایندیپندنت فارسی گفتند که نگرانی در خصوص وضعیت بهداشتی زندان‌ها در کشور حتی قبل از ورود ویروس کرونا به کشور هم «بسیار جدی» بوده است و زندانیان در برابر این ویروس «به مراتب آسیب‌پذیرتر» هستند.

یکی از زندانیانی که ماه‌ها در بند زنان زندان قرچک ورامین زندانی بوده است به ایندیپندنت فارسی گفت:‌ «همین که این همه آدم یک جا جمع شدند و در کنار هم باید زندگی کنند و در یک اتاق چهل نفر زندگی کنند خودش نگرانی‌آفرین است. خیلی‌ها کف خواب هستند و باید روی زمین بخوانند. مواد ضدعفونی کننده نیست. ضروری‌ترین‌ موضوع این است که مواد بهداشتی و ضدعفونی کننده برای زندان‌ها فراهم شود و برای رعایت بهداشت‌ فردی زندانیان به آنها ژل شستشو و آموزش بدهند.»

او با توجه به کمبود مواد ضدعفونی کننده در سطح شهر و در زندان‌ها ادامه داد:‌ «الان باید به زندان‌ها داروی ضدعفونی کننده بدهند و همه چیز را ضدعفونی کنند. وقتی در سطح شهر مایع ضدعفونی کننده گیر نمی‌آید، طبیعی است که در زندان‌ها هم اصلا نباشد. در تهران ما کلی داروخانه‌ها را جستجو کردیم و می‌گویند نداریم. چون مردم حمله‌ور شده‌اند که مواد ضدعفونی کننده بخرند. ولی الان زندان زنان قرچک بالای هزار نفر زندانی زن با جرایم مختلف داریم که در بین‌ آنها زندانیان سیاسی زن هم حضور دارند. آنها  تعداد سرویس بهداشتی و حمام‌شان خیلی کم است. وقتی کرونا هم نبود اصرار کرده بودیم که مایغ ضدعفونی بدهند که در بند مردان نبود. آنقدر نامه‌نگاری کردیم تا نهایتا به یک بند سی نفره ماهی دو تا گالن ماده ضدعفونی کننده دادند. الان همان مقدار وجود ندارد و اگر بود هم جواب نمی‌داد.  این ویروس برای کسانی که بیمار هستند و سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است خطرناک‌تر است. باید توجه کنیم که بسیاری از زندانیان بیمار هستند و کاملا آسیب‌پذیر.» 

یکی دیگر از زندانیان سابق سیاسی در زندان اوین در خصوص اقدام قوه‌قضاییه برای اعطای مرخصی به زندانیان امنیتی (سیاسی) که حکم زندان زیر پنج سال دارند گفت: «خیلی بی منطق است. چرا پنج سال؟ چرا چهار سال نه؟ چرا شش سال نه؟ دلیلش این است که عمده حکم زندانیان سیاسی بیشتر از ۵ سال است. مثل نرگس محمدی، یا مریم اکبری منفرد و یا نسرین ستوده.  بیشتر احکام امنیتی، جرایم دیگر خطرناک نیست. حتی اگر حکم افراد، ده سال زندان باشد، همه این افراد باید آزاد شوند. به علاوه باید افراد به قیدکفالت آزاد شوند و نه وثیقه. الان یک عده دچار استرش شدند و می‌گویند که وثیقه نداریم.»