به گفته دانشمندان، سیاه‌چاله جدیدی کشف شده است که از همه به زمین نزدیک‌تر است.

آنها در تحقیق تازه خود نوشتند که این سیاه‌چاله آنقدر به زمین نزدیک است که ستارگانی که به دورش می‌چرخند، از زمین با چشم غیرمسلح قابل مشاهده هستند.

این منجمان گفتند که کشف این جِرم فضایی می‌تواند تنها «نوک یک کوه یخ» باشد و سیاه‌چاله‌های بیشتری در همین اطراف مخفی شده‌اند و منتظرند تا کشف شوند.

این سیاه‌چاله که حدود هزار سال نوری از زمین فاصله دارد، با استفاده از تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی دیده شد. اما افرادی که در نیم‌کره جنوبی زمین زندگی می‌کنند، ممکن است بتوانند در شبی تاریک و صاف، ستارگان دورش را بدون نیاز به تلسکوپ ببینند.

پتر هادراوا، دانشمند بازنشسته موسسه علوم جمهوری چک در پراگ که یکی از نویسندگان این تحقیق است، گفت: «خود ما هم شگفت‌زده شدیم وقتی فهمیدیم این اولین منظومه خورشیدی است که سیاه‌چاله‌ای در مرکز خود دارد که می‌تواند با چشم غیرمسلح دیده شود.»

این منظومه اول به عنوان بخشی از یک تحقیق بر روی منظومه‌ای دو ستاره‌ای مورد مطالعه قرار گرفت. دانشمندان این تحقیق را به راه انداختند تا به درک بهتری درباره منظومه‌هایی برسند که دو خورشید دارند. اما وقتی فهمیدند یکی از آن موارد سیاه‌چاله‌ای را در خود پنهان دارد که پیش از آن کشف نشده بود، به‌شدت حیرت کردند.

این یکی از اولین سیاه‌چاله‌های کشف شده است که به گونه‌ای خشن و تهاجمی با محیط پیرامونش وارد فعل و انفعال نشده است، که یعنی مطلقا سیاه است و به خاطر هدم تاثیرش بر ستارگان پیرامونی، قابل مشاهده نیست. به جای مشاهده آن، منجمان با مشاهده مدار چرخش ستاره درونی‌تر این منظومه، از وجود جسمی بزرگ و مرموز باخبر شدند که در مدار چرخش آن ستاره، وقفه ایجاد می‌کرد.

توماس ریوینیوس، یکی از دانشمندان که مدیریت این تحقیق را بر عهده داشت، گفت: «جسمی نامرئی با حجمی حداقل ۴ برابر خورشید ما، تنها می‌تواند یک سیاه‌چاله باشد.»

ظاهرا یکی از دو ستاره مذکور هر ۴۰ روز یک بار به دور این شی نامرئی می‌چرخد و ستاره دیگر از هر دوی آنها فاصله قابل توجهی دارد. به همین خاطر، منجمان مجبور شدند این منظومه را برای مدتی طولانی‌تر زیر نظر داشته باشند که بتوانند طی چند ماه مشاهده، تصویری دقیق از مدار چرخش این ستارگان به دست آورند.

به گفته آقای ریوینیوس، این واقعیت که آن سیاه‌چاله‌ تاکنون به راحتی دیده نشده بود، به این معنی است که منظومه‌های این چنینی بیشتری منتظر کشف شدن هستند و این کشف جدید شاید تنها «نوک یک کوه یخ» باشد.

او گفت: «باید صدها میلیون سیاه‌چاله در کهکشان باشد، ولی ما فقط از تعدادی معدود باخبر هستیم. این که اکنون می‌دانیم باید دنبال چه بگردیم، در آینده به ما در کشف موارد بیشتر کمک خواهد کرد.»

دانشمندان می‌گویند، این واقعیت که سیاه‌چاله جدید این قدر به ما نزدیک است، حاکی از آن است که موارد بسیار بیشتری هم احتمالا دورتر از ما وجود دارد که کشف آنها سخت‌تر خواهد بود.

هم‌اینک نیز دانشمندان حدس می‌زنند منظومه مشابه دیگری که با نام LB-1 شناخته می‌شود و آن هم تقریبا به زمین نزدیک است، نیز ممکن است منظومه‌ای سه تایی مانند منظومه تازه کشف شده باشد، چرا که مشاهدات آنها منجر به داده‌هایی «به شدت شبیه» به تحقیقات محققان مورد اخیر شده است. به مشاهدات بیشتر نیاز است تا این کشف تایید شود.

تاکنون منجمان تعدادی اندک از سیاه‌چاله‌ها را در کهکشان ما شناسایی کرده‌اند. تقریبا تمام آنها فعل و انفعالاتی شدید با محیط پیرامون خود دارند؛ یعنی می‌توان آنها را از طریق اشعه‌های قوی «ایکس‌» که از فعل و انفعالات آنها در فضا ساطع می‌شود، شناسایی کرد.

تحقیق جدید با نام: «منظومه سه‌واره (دو خورشید و یک سیاه‌چاله) قابل مشاهده با چشم غیرمسلح با یک سیاه‌چاله غیرانباشتی در داخل منظومه دوستاره‌ای»، در نشریه فضاشناسی و فیزیک هوافضا منتشر شد.