ایالت کالیفرنیا در آمریکا، بزرگ‌ترین مرکز اقتصادی، گردش‌گری و آموزش ‌عالی در این کشور به شمار می‌رود و همین ویژگی‌ها باعث شده است که در اثنای شیوع ویروس کرونا و تعطیلی شهرها و کسب‌وکارها، بیشترین صدمه را ببیند. 

ایالت کالیفرنیای ۴۰ میلیون نفری، بزرگ‌ترین اقتصاد آمریکا را با بیش از سه تریلیون دلار به خود اختصاص می‌دهد. برای این که متوجه ابعاد چنین عددی بشویم همین کفایت خواهد کرد که بدانیم اگر کالیفرنیا کشوری مجزا بود، ششمین اقتصاد جهانی به شمار می‌رفت، حتی جلوتر از کشورهایی مانند انگلستان و هند؛ ایالتی که نزدیک به بیست میلیون نیروی کار دارد. 

ایالات متحده با تولید ناخالص داخلی ۲۱ تریلیون دلاری، با ۲۵ درصد سهم اقتصادی در جهان، مقام اول را به خود اختصاص می‌دهد. 

کالیفرنیا اولین ایالتی بود که در آمریکا سیاست مرتبط با تعطیلی کسب‌وکار و در خانه ‌ماندن مردم را اجرا کرد و به همین جهت از این که این ایالت مانند نیویورک با گسترش شیوع ویروس کرونا مواجه شود، جلوگیری کرد. اما تاثیرات اقتصادی چنین اقداماتی هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود. 

در حال حاضر ایالت کالیفرنیا با نرخ بیش از ۲۰ درصد بی‌کاری مواجه است که بالاتر از درجه متوسط بی‌کاری در سراسر آمریکاست که عدد ۱۴.۷ را به خود اختصاص می‌دهد. این عدد تقریبا همان چیزی است که ایالات نیویورک، با آن مواجه است. 

در شهر لس‌آنجلس، که شهر استودیوهای فیلم‌برداری و پارک‌هایی مثل دیزنی و هتل‌های بی‌شمار است، رنگ‌وبوی تعطیلی و نبود کسب‌وکار کاملا به چشم می‌خورد. برای همین وضعیت در این شهر بسیار بدتر از شهرهای دیگر است. درصد بی‌کاری ۲۴ درصد در این شهر حتی از متوسط ایالت نیز بیشتر است و با بالاترین نرخ بی‌کاری در زمان رکود بزرگ اقتصادی در سال ۱۹۳۳ برابری می‌کند. 

تام استیر، کاندیدای سابق ریاست‌جمهوری حزب دموکرات، عبارت «سقوط آزاد اقتصادی» را برای چنین وضعیتی پیشنهاد کرده است. او مسوؤلیت کارگروه بهبود اقتصادی ایالت را به عهده دارد. گروهی که شامل تجار و فعالان کارگری و اقتصادی و هم‌چنین فرمانداران سابقی است که درحال برنامه‌ریزی هستند تا راهی برای خروج از این بحران بیابند. 

این ایالت هم اکنون با کسری بودجه ۵۴ میلیارد دلاری مواجه است که می‌تواند با کم شدن بودجه مدارس، برنامه‌های اجتماعی، برنامه‌های خدمات بهداشتی و هم‌چنین پروژه‌های عمرانی این ایالت مرتفع شود. موضوعی که تحمل آن می‌تواند برای مردم این ایالت بسیار دردناک باشد. 

کالیفرنیا به خاطر چنین وضعیتی بود که از دولت فدرال ۱۳ میلیارد دلار برای پاسخ دادن به تقاضاهای مرتبط با پرداخت بیمه ‌بیکاری پول دریافت کرد. 

اقتصاد کالیفرنیا به شدت متنوع است و بسیاری از صنایعی که در این ایالت مشغول به کار بوده‌اند هم‌چنان فعال هستند ولی صدمه بسیار زیادی هم دیده‌اند. برای موقعیتی که این ایالت در صنعت گردش‌گری، دانشگاه‌های عمومی، فیلم و تفریحات و هم‌چنین بنادر دارد و باز هم بیشتر از هر ایالت دیگری غذا تولید می‌کند، به نظر می‌رسد، بیشترین آسیب را با از دست دادن مواهب اقتصادی‌ خود خواهد دید. 

شاید بتوان گفت تنها چند هفته طول کشید که تعداد بی‌کاران در این ایالت، از پنج میلیون نفر به ده میلیون نفر برسد. بسیاری از کسانی که مشاغل خود را از دست دادند، در بین گروه‌های آسیب‌پذیری بودند که همان زمان هم نمی‌توانستند از عهده مخارج زندگی خود بربیایند و بر لبه تیغ زندگی می‌کردند. افرادی که دریافتی آن‌ها شامل کمترین میزان دست‌مزد تعیین شده در ایالت بوده است. 

برای همین است که همه علائم نشان‌دهنده این است که بهبود اقتصادی در این ایالت بسیار دشوار خواهد بود و در عین حال سؤال عمده این خواهد بود که چنین رکودی تا چه زمانی به طول خواهد انجامید و این که کارفرمایان پس از پایان رکود، آیا به سرعت به سمت استخدام کارگران و کارکنان جدید پیش خواهند رفت یا این که برای هزینه کردن، تردید‌هایی خواهند داشت؟ 

چیزی که در گزارش‌های متعدد به آن اشاره شده، این است که در سراسر ایالت احساسی وجود دارد که ویروس همه‌گیر کرونا، اقتصاد این ایالت را تغییر شکل خواهد داد و درد و رنجی ایجاد خواهد کرد که تاثیرات آن بلندمدت خواهد بود.