ليديتسه؛ روستايى كه ويران شد اما فراموش نشد

این روستا در ۱۰ ژوئن سال ۱۹۴۲ به دستور هیتلر با خاک یکسان شد

به یاد کودکان لیدیتسه، کودکانی که هیچ‌گاه به روستای خود بازنگشتند، مجسمه‌های یادبودی ساخته شده است- عکس از لادن سلامی

روستاى «ليديتسه» در بیست کیلومتری شهر پراگ پايتخت جمهورى چک، روز چهارشنبه ١٠ ژوئن ١٩٤٢ به دستور هیتلر با خاک یکسان شد. ترور «راینهارد هایدریش» افسر ارشد یگان حفاظت حزب نازی در منطقه بوهمیا و موراویا و ظن همکاری برخی از اهالی این روستا با تیم ترور، دلیل این حمله بود.

هایدریش ٢٧ مه ۱۹۴۲ در عملیات «آنتروپوید» و در حالی که در ماشین روباز خود نشسته بود، با شلیک گلوله و انفجار بمب به شدت زخمی و هشت روز پس از آن جان داد. این عملیات با برنامه ریزی تعدادی از سربازان چکسلواكى و به دست دو تن از این سربازان که در انگلستان آموزش دیده بودند، انجام شد. این دو سرباز "یوزف گابچیک" و "یان کوبیش" نام داشتند.


چند روز بعد از مرگ هایدریش، روستاى ليديتسه توسط سربازان آلمان نازی محاصره شد. تمام مردان بالای پانزده سال که تعداد آنها به ١٧٣ نفر می‌رسید را در یک مزرعه جمع کردند و در گروه‌های ده نفره تیرباران کردند. در محلی که این تیرباران انجام شد، به یاد قربانیان، صلیبی با حلقه‌ای از سیم خاردار قرار گرفته است.
زنان و کودکان را از هم جدا کردند. زنان را به اردوگاه‌های کار اجباری فرستادند و بیشتر کودکان در اتاق‌های گاز جان خود را از دست دادند. تنها تعداد کمی از کودکان که به خانواده‌های آلمانی سپرده شده بودند، شانس زنده ماندن پیدا کردند. آنها بعد از پایان جنگ به روستایی برگشتند که دیگر وجود نداشت.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در بخشى از روستاى ليديتسه مجسمه یک زن با شاخه گلى در دست، به چشم می‌خورد. بیشتر زنانی که با پایان جنگ به روستا برگشتند از اتفاقاتی که برای روستا و خانواده‌های آنها رخ داده بود، خبر نداشتند.
از روستای ليديتسه تنها چند دیوار آجری باقی مانده است. تعداد انگشت شماری از اهالی روستا که از جنگ جان سالم به در برده بودند تصمیم می‌گیرند که لدیتسه جدیدی در مجاورت روستای خود احداث کنند.
به یاد کودکان لیدیتسه، کودکانی که هیچ‌گاه به روستای خود بازنگشتند، مجسمه‌های یادبودی ساخته شده است.
این مجسمه‌ها که توسط ماریه اوچیتیلووا (Marie Uchytilová) ساخته شده ٤٢ دختربچه و ٤٠ پسربچه را نشان می‌دهد که تابستان همان سال در اتاق گاز كشته شدند.

قربانیان جنگ و کودکان خاموشی که فریاد چشمهای برنزی آنها روح را می‌خراشد.